Βλέπεις σέμπρε; Βλέπ' ο Θεός

Abstract

Εις την παροιμίαν τούτην υπόκειται ο εξής μύθος: Μια φορά ένας είχε σέμπρο (γεωργικόν συνέταιρον) στραβόν. Όταν εμοίραζαν το γέννημα, εκείνος που έβλεπε, για το δικό του το μερδικό, έβανε το κελό όρθο και το γιώμιζε, για το στραβό το 'γύριζε ανάποδα και τον ερώταγε “Βλέπεις σέμπρε; - Βλέπει ο Θεός του έλεγ' εκείνος. Όταν ο νοικοκύρης επήγε στο σπίτι του έβαλε το γέννημα στην πλίθα του, όπως κάνουν οι χωρικοί και έφυγε. Σε ΄λίγη ώρα έπιασε φωτιά στο σπίτι του και κάηκε το γέννημα ούλο. Όταν το έμαθε ο στραβός, ο σέμπρος, του παράγγειλε. “Δεν σου είπα 'γω πως βλέπει ο Θεός;”