Σχόλια / Περίσταση εκφοράς
Τής παροιμίας ταύτης γίνεται χρήσις, όταν τις εν τή μεγάλη του πείνη, τρώγη πάν τό πρόστυχόν καί μάλιστα ακατάλληλον πρός βρώσιν. Τήν αρχήν της η παροιμία έχει εκ τούτου. Γυνή τις επιστρέφουσα ποτε από τόν αγρόν της καί έχουσα μεγάλην πείνα καθ' οδόν ηύρεν αγριαγλαδίαν τινά επί τής οποίας είχον επικαθήσει μικρά πτερωτά έντομα μπουρμπισάνια, λεγόμενα, τά οποία ήρχισε συλλέγουσα καί τρώγουσα, εκλαβούσα ως ελαίας. Αλλά αφ' ού έφαγεν αρκετά καί ήρχισεν αντιλαμβανομένη τί έτρωγεν είπε τούς άνω λόγους, διότι εις τά εκληφθέντα ως ελαίας διέκρινε καί πόδας
