Έκλασε στήν εκκλησιά!

Abstract

Σημείωση: εις τήν παροιμίαν ταύτην υπόκειται ο εξής μύθος: Μιά φορά ένας ληστής ηθέλησε μετανοήσας νά ξεμολοηθή καί επήγε σ' έναμ πλεματικό. Καθώς τού είπε τά όσα είχε κάμει, αμέσως τόν αποπήρε καί τού απαγόρεψε νά μεταλάβη. Εκείνος εθύμωσε καί είπε: “όπου οι άλλοι, πήγαινε καί σύ” καί τόν εσκότωσε. Ύστερα επήγε σ' άλλους, τά ίδια. Αφού εσκότωσε μερικούς, άκουσε πώς σ' ένα μαναστήρι ήτανε ένας καλός πλεματικός. Επήγε λοιπόν καί σ' αυτόν καί τού είπε τούς φόνους πού έκαμε στή ζωή του. Ο πλεματικός τόν εδικαιολόγησε, γιατί εκείνοι τόμ πείραξαν ή τόν κατέδωσαν στήν αρχή καί τόν εκυνήγησε. Ο ληστής ευχαριστημένος από τόμ πλεματικό, τού είπε καί όσα άλλα είχε καμωμένα καί τού τα εσυγχώρεσε κι' αυτά. Στό τέλος τόν ρωτάει ο πλεματικός – τίποτ' άλλο δέν έκαμες; - όχι, τού απαντάει ο ληστής. - Μά γιά θυμήσου καλά, παιδί μου, γιά νά μή βαρύνη τήμ ψυχή σου. Τότες ο ληστής εθυμήθηκε ότι μιά φορά έκλασε στήν εκκλησά. Τότες ο πλεματικός τού είπε: Τί λές, παιδί μου! Αυτό είναι τό μεγαλύτερό αμάρτημά σου καί αφού τόν εφόβισε γιά ό,τι θά πάθαινε, εάν δέν τό έλεγε, τού έβαλε όλον τογ κανόνα (=ποινήν) γιά ούλα τά εγκλήματά του κι έτσι ο ληστής έμεινε ευχαριστημένος κί ο πλεματικός εγλύτωσε τή ζωή του.