Του γαιδούρι λέγνε

Abstract

Ερμηνεία: Επί λόγων γινομένωνπερί γάμου

Προήλθε η παροιμία αυτή εκ του εξής διηγήματος: Χωρικός τις έχων πολλούς αγρούς και πολλάς επομένως εργασίας δεν είχε πολυμελή οικογένειαν είχε μόνον ένα δεκαετή υιόν. Δια τούτο εσκέπτετο εκάστοτε μετά της γυναικός του περί του πρακτέου. Εσπέραν τινα λοιπόν είπεν προς την γυναίκα του “Ας γυναικίζωμε τον γιόν έμουν και παίρομε έναν νύφεν να δουλεύ μετ' εμάς”. Επειδή δε η γυνή του παρετήρησε, παράδες κ' έχομε, πως θα ευτάμε την χαράν; Εσκέφθη ολίγον και απεκρίθη: Πολούμε το γαιδεάρον και γυναικίζομ άτον την. Εη τούτο συνεφώνησε και η γυνή του. Ο δε μικρός υιός ιταρα καθήμενος μετ' ευχαριστήσεως ήκουσε τους περί γάμου λόγους των, εν την πραγματοποίησιν ανέμενε ανυπομόνες. Επειδή όμως παρήλθον ημέραι τινες και έβλεπεν ότι δεν εγίνετε πλέον λόγος περί γάμου του είπε προς τους γονείς του ομιλούντας περί άλλων πραγμάτων: “Του γαιδουρία κι λέτε;”