Στους πέντε μήνες το σκυλλι στο ξάμηνο τ' αδράχτι τσαί πάνου που το χρόνιατσε καμν΄ένα λυσιδάτου. Βιάνει τσ' ανατσουκλίζει το στης σιροδοστιάς τα πόδια. Το κρεμάζει στο καργάτσι σα μικρό λεφτοκαράτσι το πεντίτσι τ' ωργισμένο, το κατσί τ' αφωρεσμενο παίξε το 'να παίξε τ' άλλο μου μπερδέωανε το νε μας τσ' από την πικρα τουν αιμάτου έπεσε του πεθαμά του. Θέλεις, άντρα να με γιάνης; στο κρασί νερό μη βάνης, το κρασί το νερωμένο δε σηκών' αρρωστημένο