Όταν κλωσιούνται τ' άλογα, αλλοιά απο τα γαϊδούρια

Abstract

Η παροιμία προήλθε απο τας έριδας μεταξύ τσιφλικάδων της παληάς εποχής, Βυζαντινών, Βενετσιάνων, Αλβανών (χριστιανών αρχικώς και μουσουλμάνων μετά τον εξισλαμισμόν των) μπέηδων, κατετανάτων και συμμοριών. Τότε, οι φτωχοί χωρικοί ή αστοί, αδιάφοροι προς την έριδα, επλήρωσαν τα σπασμένα λεηλατούμενοι και καταστρεφόμενοι απο αμφοτέρας τας ορδάς. Επίσης την μεταξύ καπετανάτων και συμμοριών πάλην, επλήρωνον οι βοσκοί βασανιζόμενοι από την μίαν συμμορίαν δια να μαρτυρήσουν τας κινήσεις της άλλης και απο την άλλην διότι κατέδωσαν ή κατέστησαν ύποπτοι καταδόσεως. Η παροιμία λέγεται για να δείξη ότι τας έριδας των ισχυρών πληρώνουν οι ασθενέστεροι, όπως μέσα στο σταύλο, το αλληλοκλώτσημα των αλόγων, θα σπάση τα πλευρά των αθώων γαϊδάρων, ενώ τα άλογα, αντέχουν στις κλωτσιές πιο πολύ και επιζούν.