Φάϊ βάλανιν πιέ νηρόν να δης του χοίρου του καλόν

Σχόλια / Περίσταση εκφοράς
Όταν τις φάγη “βαλάνιν” έπειτα δε πίη ύδωρ, το στόμα αυτού γλυκαίνεται. Εκ τούτου η παροιμία και διά τον λόγον τούτον οι χοίροι αρέσκονται εις την τροφήν ταύτην. Οι αρχαίοι έλεγον: “ο υς τάν βάλανον τάν μεν έχει, ταν δ' έραται λαβείν”, Πραξιτέλης, 34
Λήμμα
βαλάνι
Τόπος Καταγραφής
Μικρά Ασία, Λιβίσσι (Λειβίσσι)
Χρόνος καταγραφής
1941
Πηγή
Λ. Α. αρ. 2196, σελ. 157, αρ. 409, Λιβύσσιον, Κ. Γ. Λαμέρας, 1941
Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
2196, Αρχείο χειρογράφων
Τύπος τεκμηρίου
Παροιμίες
Συρτάρι
11, αφίνω – βεργολάντσα
URI
http://hdl.handle.net/20.500.11853/150981
Συλλογές
Εμφάνιση εγγραφής στο πρότυπο Dublin Core
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές