Αφρίτης έγεινε
Σχόλια / Περίσταση εκφοράς
Ερμηνεία: Η φράσις αυτή λέγεται διά τους οξύθυμους καθ' ήν ώραν ευρισκόμενοι εις έριδα εξάπτονται και μαίνονται υπό του θυμού “αφρίτης έγεινε” ήτοι έφριξεν εμάνη υπό του θυμού. Εκ πρώτης όψεως παραβάλλει τη την λέξιν αφρίτης με το αφρός όστις ενίοτε εξέρχεται εκ του στόματος των οργιζομένων, άγεται να πιστεύση ότι παράγεται εκ του αφρίζω και σημ. Απλώς και κυριολεκτικώς το υπό της οργής αφρίζειν το στόμα τινός. Και όμως άλλη είναι η καταγωγή της τε λέξεως και ολοκλέρου της φράσεως. Παρά του άραψιν ο Διάβολος καλείται αφρίτ και εκ τούτου προέκυψε το αφρίτης όπερ σημαίνει κυρίως το ως διάβολον μαίνεσθαι και οργίζεσθαι, το ομοιάζειν τον οργισμένον σφόδρα με διάβολον. Γνωστόν δε ότι και οι σεληνιαζόμενοι (διαβολου κατεχόμενοι) εξάγουσιν αφρούς εκ του στόματος των, όπως αναφέρεται εν τω ευαγγέλιω