Ακατάγνωτα εγ' ακαταγέλαστα
Σχόλια / Περίσταση εκφοράς
Καταγνώννω = Καταγιγνώσκω τινός, κατηγορώ, καταγελώ
Επί σφαλμάτων και παραπτωμάτων αξιομέμπτων λέγεται κ΄ η φράσις αυτή, η οποία και αρχάς εσήμαινεν ότι δεν αρέσει να κατηγορώ τις τον άλλον στα τα σφάλματά του, διότι έκαστος είναι εενδεχόμενον να υποπέση εις σφάλματα παρόμοιον, ουδείς αναμάρτητος. Επειδή όμως την μεταχειρίζονται ως επί το πλείστον εις περιπτώσεις μεγάλων σφαλμάτων, εισ τα οποία φαίνεται σχεδόν απίστευτον, ότι είναι δυνατόν να υποπέση ο άνθρωπος, κατάντησε να σημαίνει η φράση “τι απίστευτον! Δεν υπάρχει μεγαλύτερον λάθος ή σφάλμα και ούτης η φράσις “ακατάγνωτα και ακαταγέλαστα” η οποία εσήμαινεν, ότι δεν πρέπει να κατηγορώ τις τα λάθη του άλλου, κατήντησε να σημαίνει όλως διόλου το αντίθετον. Την μεταχειρίζονται δηλαδή κατ' ευφημησμόν αντί να είπω τις “πόσο αξιοκατάκριτα και καταγέλαστα λάθη” λέγειν “ακατάγνωτα τζ' ακαταγέλαστα”
Επί σφαλμάτων και παραπτωμάτων αξιομέμπτων λέγεται κ΄ η φράσις αυτή, η οποία και αρχάς εσήμαινεν ότι δεν αρέσει να κατηγορώ τις τον άλλον στα τα σφάλματά του, διότι έκαστος είναι εενδεχόμενον να υποπέση εις σφάλματα παρόμοιον, ουδείς αναμάρτητος. Επειδή όμως την μεταχειρίζονται ως επί το πλείστον εις περιπτώσεις μεγάλων σφαλμάτων, εισ τα οποία φαίνεται σχεδόν απίστευτον, ότι είναι δυνατόν να υποπέση ο άνθρωπος, κατάντησε να σημαίνει η φράση “τι απίστευτον! Δεν υπάρχει μεγαλύτερον λάθος ή σφάλμα και ούτης η φράσις “ακατάγνωτα και ακαταγέλαστα” η οποία εσήμαινεν, ότι δεν πρέπει να κατηγορώ τις τα λάθη του άλλου, κατήντησε να σημαίνει όλως διόλου το αντίθετον. Την μεταχειρίζονται δηλαδή κατ' ευφημησμόν αντί να είπω τις “πόσο αξιοκατάκριτα και καταγέλαστα λάθη” λέγειν “ακατάγνωτα τζ' ακαταγέλαστα”