Search

Now showing items 1-10 of 52

Όταν κράξη μεσονύχτι ο πετεινός, δεν πρέπει να βγαίνη κανείς έξω απ' το σπίτι του, γιατί εκείνη την ώρα τριγυρνάει ο Τρισκατάρατος με τις Καλές Κυράδες.

Άγνωστος συλλογέας (1929)

Οι γι’ Αγουδαίοι ζυγώνανε την Παναγία να την πιάσουν μια φορά κι αυτή έτρεχεν σ’ έναν κάμπο σπαρμένο από λουμπίνια. Τα λουμπίνια ήσανε μεστωμένα και τα λουβιάν των τσίτωναν τα πόδια τση Παναγίας και ξαιμάτωναν. Η Παναγία στον πόνον τζη απάνω των καταράστηκεν: «την κατάρα μου νάχετε και την πίκραν τση καρδιάς μου να πάρετε» Μα κάποιοι φτωχοί που άκουσαν την κατάρα παρακάλεσαν τη Παναγία κ’ είπαν. «Όχι Παναγία μου, γιατί τα τρων οι φτωχοί και ζούνε». Η καλή Παναγία αλλάσσει την κατάρα: «ας γλυκαίνουν τα λουμπίνια για να τα τρων οι φτωχοί μα να τα βράζουν εφτά φορές ομπρός». Για να κρυφτή η Παναγία, να μην την πιάσουν τότε, έτρεξεν κ’ εμπήκεν σ’ ένα κουράδι αίγες που βοσκούνταν κειό κοντά. Οι γ’ αίγες όμως φύγανε και πιάσαν τα πλάγια. Η Π. καταρίστηκεν κ’ είπεν «την κατάρα μου νάχετε κι όλο σηκωμένη νάχετε την ορά σας να φαίνεται ο κώλος σας και να τρέμετε στη βροχή και στο χιόνι». Κ’ ετσά το πάθανε κιόλας. Ύστερα πήγεν η Παναγία στα πρόβατα να κρυφτή, τα καλά πρόβατα μαζωχτήκανε γίνηκαν σωρός κι έκρυψαν την Παναγία. Αυτή τα ευκήστηνεν κ’ είπεν» την ευκή μου νάχετε κι όντε βρέχει και χιονίζει να μην εργάτε μόνον να βράζετε κ’ εις το χιόνι απάνω να γεννάτε τα παιδιά σας». Την ίδιαν ευκή πήραν και τα βούγια γιαυτό βρέχουνται και χιονίζουνται και στέκουν ήσυχα βράζουν και καπνίζει η ράχη των από την ζέστη κι αναχαράσσουν το φαιν των.

Άγνωστος συλλογέας (1927)

Στην Άξο στο κατατόπι Παπούρα, ποπάνω στο γκρεμό στη μέσην του, στέκει ένα μεγάλο χαράκι πάνω σε άλλα σε τέθοια στάση που φαίνεται πως θα πέση. Σπάνια βγαίνει κανείς εκεί. Μα κι’ όσοι βγήκαν βρέθηκαν άξαφνα κάτω στη ρίζα του γκρεμνού χωρίς να πάθουν τίποτε μα και χωρίς να νιώσουν πως βρέθηκαν 50 οργυές κάτω γκρεμισμένοι. Γι’ αυτό το λένε φανταξοχάρακο.

Άγνωστος συλλογέας (1926)

Όντεν ήθελα γενή ο Κατακλυσμός έκαμεν ο Νώες την Κιβωτό κι ως καθώς του παράγγειλεν ο Θεός μάζωξεν από όλα τα ζούμπερα του κόσμου ένα ζευγάρι θηλυκό κι αρσενικό και τάβαλεν στη Κιβωτό να τα γλυτώση. Τάχεν μαζωμένα και μόνον λαγό δεν είχεν ακόμη.Μια στιγμή έπιασεν ένα κι’εγύρευγεν το ταίριν του,μα που ναυρή.Η ώρα περνά, σε λίγο θ’αρχίση ο κατακλυσμός! Τότες ο Νώες τρέχει να κλείση την κιβωτό βαστώντας το μοναχό λαγό. Για να ξεκονομίση το πράμα τούρχεται στο νού και του φκάται : ‘’Να γενή αρσενικοθήλυκος για να πληθύνης’’ετσά ο λαγός σήμερο είνε το μισόν χρόνο αρσενικός και τον άλλο θηλυκός. Αυτό το πιστένε οι περισσότεροι κυνηγοί και χωρικοί.

Άγνωστος συλλογέας (1926)

Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς τα βόδια παίρνουν ανθρώπινη λαλιά, μα όποιος τ'ακούση πεθαίνει.

Άγνωστος συλλογέας (1929)

Άλης (ο) πνεύμα κακοποιόν. Προσωποποίησης της αιμορραγίας επί τω λεγώ.

Άγνωστος συλλογέας (1927)

Σε άλλο κατατόπι στσή Λάμιας το σπήλιο λένε πως είναι χωσμένες λάμες (ελάσματα) χρυσάφι στοιχειωμένες και χαράς τον απού θα τσοί βρή. Η σπηλιά αυτή είναι μεγάλη στη ρίζα ενούς ψηλού δέτη (γκρημνού). Μεγάλα χαράκια είναι γκρεμισμένα και πεσμένα μέσα στο σπήλιο, που ίσως και να πλακώνουν το βίος. Πάνω σένα μαγάλο χάρακα είναι σκαλισμένα τα γράμματα : ΠΙΘΑ Γ. λένε πως μπορεί νάναι σημάδια αυτά, μα ποιος τα ξηγεί ; Κοντά στο σπήλιο αυτό είναι μέσα στι δέτη άλλος σπήλιος που δύσκολα βγαίνει κιανείς γι’αυτό τσοί πανάστασες ήτονε καταφύγι στσοί χριστιανούς και στα 66 εσκοτώσανε και ένα Τούρκο που πολέμανε να βγή στο σπήλιο. Τον εσκότωσεν ένας Ηλίας Πατελάρος. Εκειά σε κεινονά το σπήλιο προτήτερα από 20 χρόνια σκάψανε κάποιοι Αξικοί και βρήκανε ένα κουρούπι (μικροπίθαρο) ασημένιες φόλες (νομίσματα) και τση πουλήσανε στο Ηράκλειο μόνο για τα’ασήμι, γιατί δεν ήσαν αρχαίες παρά Βενετσάνικες.

Άγνωστος συλλογέας (1925)

Οταν οι τετρακόσιοι πατέρες έκαναν τους νόμους, είπεν να παίρνη κάθε άνθρωπος έως τρείς γυναίκες. Πετάγεται τότε ένας καλόγερος και λέει στους πατέρας : -Κ εμείς οι καλόγεροι πόσες να παίρνουμε; -Σας των καλογέρων είναι όλες δικές σας! Απαντούν οι πατεράδες

Άγνωστος συλλογέας (1929)

Καλά ημείς το 1916 μετεβάλομεν την φυσικήν εις τον τόπον μας ώραν και ης λάξαμεν ταύτων όπες αλλάζομεν τα υποκάμισά μας. Αλλά υπάρχει και κάτι τι εις αλλαγήν της ώρας, όπερ είναι δύσκολον, αν μη αδύνατον να εφαρμοσθή. Εις την Γορτυνίαν πιστεύουμι ότι κάθε βρύσι έχει και την νεράιδα της, όπως και πάν δένδρον έχει το στοιχειό του. Αι νεράιδες και τα στοιχειά εξέρχονται εκ της ημερινής των κρύπτης κοντά τας νύκτας. Μείουσι δε ούτως εκτός αυτής τα μεν στοιχειά υποκάτω των δένδρων, ακ’ δε νεράιδες εις την βρύσιν κοντά τας νυκτερινάς ώρας, έως της δωδεκάτης, ότε πλέον άμα λαλήση ο άσπρος κόκκορης, αποσύρονται και επανέρχονται εις τας κρύπτας την. Τούτου ένεκεν οι άνθρωποι δεν ταξειδεύουσι και δεν διέρχονται από δένδρον ή βρύσην, αν δεν παρέλθη η δωδεκάτη της νυκτός, διότι ο διερχόμενος προ ταύτης λαβώνει. Ήδη είναι ανάγκη να ειδοποιηθώσι τα Στοιχειά και οι Νεράιδες και αλλάξωσι την ώραν των. Βεβαίως θα απορή ο αναγνώστης πως είναι δυνατόν να ειδοποιηθώσιν οι κακοποιοί ούτοι δαίμονες προς σωτηρίαν των φυλέργων μάλιστα ανθρώπων, οίτινες μάλιστα εκ της φυλεργίας των εγείρονται πολύ γρήγορα και πολλάκις πλανώμενοι εγείρονται προ της δωδεκάτης της νυκτός, δια να μη πάθωσι. Τούτο και εύκολον είναι και ωφέλυμον, διότι εν τω κόσμω τούτω υπάρχουσι βρυκόλακες, τα αμφίβια ταύτα όντα, οι κουνές αδερφοφάγοι, οίτινες συμφέρον έχουσι δια να μη απολεσθώσιν οι συγγενείς των οποίων τα άλευρα τρώγουσι . Διότι κατά των πατοιμίαν ‘’ο βρυκόλακκας τρώει από τη γενιά του’’ να είδι ποιήσωσε τους ολιτώρας δαίμονας να μεταβάλωσι την ώραν την, ίνα μη ως εκ τούτου καταστραφώσιν αδίκως οι δι’αυτοίς τους και μόνον ζώντες και εργαζόμενοι συγγενείς των.

Άγνωστος συλλογέας (1926)

Μερζεβήλ (το) = πληθ. τα μερζεβήλια= δαίμων, βελζεβούλ, εξ ού και παράγεται.

Άγνωστος συλλογέας (1927)

«
1
2
3
4
. . .
6
»

Search

Filters

Όταν κράξη μεσονύχτι ο πετεινός, δεν πρέπει να βγαίνη κανείς έξω απ' το σπίτι του, γιατί εκείνη την ώρα τριγυρνάει ο Τρισκατάρατος με τις Καλές Κυράδες.

Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς τα βόδια παίρνουν ανθρώπινη λαλιά, μα όποιος τ'ακούση πεθαίνει.

Άλης (ο) πνεύμα κακοποιόν. Προσωποποίησης της αιμορραγίας επί τω λεγώ.

Μερζεβήλ (το) = πληθ. τα μερζεβήλια= δαίμων, βελζεβούλ, εξ ού και παράγεται.