Αναζήτηση
Αποτελέσματα 51-56 από 56
Τ' αψύ τού ξίδι, τ' αγγειό τ' χαλάει
(1955)
Παρόμοιο είναι το αρχαίο: Ζήσεις βίον κράτιστον, αν θυμού κρατής. Ο οξύθυμος και οργίλος άνθρωπος τον εαυτό του βλάπτει...
Έχει η κώλους τ΄αγκάθια
(1955)
Λέγεται για τον ασίγαστο και αεικίνητον άνθρωπο...
Τρέχα γύριβι κι Νικολό καρτέρει
(1956)
Λέγεται ότι κάποιος Νικόλας έγραψε στη γυναίκα του από την ξενιτειά, όπου είχε ταξιδέψει, να τακτοποιήση στο χωριό αυτή ωρισμένες δουλειές και ύστερα να τον περιμένει να γυρίσει. Είναι διάφορες παραλλαγές.' Χαιρέτα μου τουν πλάτανου κι Νικουλό...
Ν' ακούς κι τούν τρανύτιρου σ' τι σι λέει!
(1956)
μάννα μας. Η μάννα τους έγνεφε στο μπαλκόνι κι άκουσε τα λόγια αυτά.Γι' αυτό και φώναξε,πριν προλάβει ο μικρότερος αδερφός ν' απαντήσει.”Πιδάκι μ, πάντουτι ν' ακούς κι τουν τρανύτιρου σ' τι σι λέει”....
Πίνει η κότα ν' ιρό, τηράει κι τουν Θιό
(1956)
παραδέχεται πως η κότα σε κάθε καταπιά νετού κοιτάζει προς τον ουρανό σε ένδεικη ευγνωμοσύνης προς τον Δημιουργό, το χορηγό των ελευθέρων αγαθών, όπως το νερό. Η παροιμία λέγεται σε κάθε περίπτωση που θέλουν να καυτηριάσουν κάποια αχαριστία και αγνωμοσύνη...
Ζυγιάζει απ' τ'ς αλαφριές
(1955)
από την αντίθετη ανα μισή οκά. Έτσι μπορούσε κανείς να ζυγίσει από την άλλη 10-15 οκάδες. Υπήρχε δηλαδή η κλίμαξ των ολίγων οκάδων ,“ οι ελαφριές “ και η των πολλών, “Οι βαρειές”. Για τους ολιγόμυαλους ανθρώπους έλεγαν οι χωρικοί Ρουμελιώτες , οτι...