Αναζήτηση
Αποτελέσματα 401-410 από 422
Η τζεφαλή του έσει φάτσες!
(1930)
Δηλαδή υπέστη δεινοπαθήματα και συμφοραίς, ηθικά πλήγματα πολλά...
Σημείωση: Φάτσια, βλ. φάτσες= κτύπημα, πλήγμα, συμφορά...
Σημείωση: Φάτσια, βλ. φάτσες= κτύπημα, πλήγμα, συμφορά...
Ανιβουλάρ' κου του νιρό
(1930)
Λέγεται περί του πείσμονος, ο οποίος εννοεί να γίνη το δικό του και ας είναι παράλογον...
Ότι καμμύσω ταμμάδκια μου, πέτρα πάνω ΄σ πέτραν ας μην μείνει
(1930)
Δηλαδή όταν αποθάνω, ο κόσμος όλος ας χαλάσει...
Σημείωση: Καμμώ συνήθως συνοδεύεται με την λέξη “αμμάδκια” και Σημείωση: Καμμών...
Ενταύθα μεταφορικώς αποθνίσκω...
Σημείωση: Καμμώ συνήθως συνοδεύεται με την λέξη “αμμάδκια” και Σημείωση: Καμμών...
Ενταύθα μεταφορικώς αποθνίσκω...
Αλλού μπουκιά κι αλλού ξυλιά
(1930)
Ερμηνεία: Επί των αέργων και παρ' άλλων χορτασθήναι αναμενόντων...
Τον έμαθα να κουλουμπά, γυρέβγει να με πνίξη
(1930)
Ερμηνεία: Επί των παρ' άλλων διδαχθέντων και εαυτους κρέττονας θεωρούντων...
Όποιος εν είδεν όρη τζαί κάστρη, είδεν την τρούλλην του φούρνου τζ' εποθαμμάστην
(1930)
Ερμηνεία: Λέγεται επί των δεικνυόντων θαυμασμού δι' ασήμαντα ή αποδιδόντων σημασίαν εις μικρά και ασήμαντα. Τρούλλη=κορυφή...
Στηγ κρίσιν του Θεού μου σ' έχω αγκαλεμένον
(1930)
Λέγεται συνήθως υπό των αδυνάτων, οι οποίοι αδικούμενοι αδυνατούν να λάβουν εκδίκησιν εναντίον των ισχυρών ενίοτε δε και υπό τύπον αστείου...
Που να 'μεινα δίχα σου
(1930)
Παροιμιώδης φράσις, φράσις σημαίνουσα είθη ν' αποθάνως και να μείνω άνευ σου...
Μίλα, κώλο, να δης πορδές
(1930)
Ερμηνεία: Επί των φλυάρων και ανοηταινόντων...
Που λυπάται του κάττη το φάωμα, τρών οι ποντικοί τα ρούχα του
(1930)
Επί των φιλαργύρων και συνεπώς ζημιουμένων...