Αναζήτηση
Αποτελέσματα 31-40 από 737
Μεις είμεστε σεράνdα νομάτοι, πενενdάβου μας κατέχουμε
(1951)
Εμείς είμαστε σαράντα νομάτοι (λίγοι) και γνωριζόμαστε μεταξύ μας...
Στα μικρά χωριά και στις γειτονιές ξέρει ο ένας τον άλλον...
Στα μικρά χωριά και στις γειτονιές ξέρει ο ένας τον άλλον...
Να θέκ' φώλι, να 'εννήσει το 'ρνίθι
(1951)
Να βάλεις φώλο, για να γεννήσει η όρνιθα...
πως και στον αριθ. 67. Τόλγεγαν και για τις δουλειές πυ χρειάζονταν δωροδοκία...
πως και στον αριθ. 67. Τόλγεγαν και για τις δουλειές πυ χρειάζονταν δωροδοκία...
Ηύρες πεξιμέτι, ΄υρέφ΄ τα τσαί φουσκωμένο
(1951)
Βρήκες παξιμάδι, το θέλεις και βρεμένο. Πόντ. Δ.Π. 158 : Εύρεν απίδ΄, θέλ΄ άτο και μασεμένον...
Ο Θεός φήτσε σε άμμα τζο ζελμονά σε
(1951)
Ο Θεός σ' άφησε, αλλά δε σε λησμονά...
Το ΄λεγαν και στους καλούς και στους κακκούς...
Το ΄λεγαν και στους καλούς και στους κακκούς...
Θελυκό ταλικό δεβολικό
(1951)
Το θηλυκό είναι διάβολος. Το ταλικό ίσως είναι επανάληψη κατά τα : άντρας – μάντρας, φωτιά – μωτιά κ.ά. Έλεγαν και : Το θελυκό εν΄ του δεβόβου, γι΄ αυτό και στα γουρμπάνια (θυσίες) τους, ποτέ δεν έσφαζαν θηλυκό ζώο. Δεν το δεχόταν ο άγιος...
Είσαι 'αν dου Πράκα τη μαθράκα
(1951)
Είσαι σαν του Πράκα το βάτραχο. Τόλεγαν στους ασκημομούρηδες και στους βρώμικους. Στου Πράκα ήταν ένα μέρος γεμάτο βρώμικα νερά και βούρκο...
Σαμού ες ψωμί, είσαι τσαί πολύ αχιλλούς
(1951)
Όταν έχεις ψωμί, είσαι και πολύ έξυπνος. Δηλαδή : τότε οι άλλοι ακούνε τα λόγια σου, ή σε κολακεύουν πως μιλείς σωστά. Ποντ. Δ. Π. αρ. 170 : Εχεμένον ΄ίνεται και αχουλλής...
Τ' όργο εν' α έργο
(1951)
Ερμηνεία: Η δουλειά είναι μιά εργασία. Στη φράση αυτή φαίνεται χαρακτηριστικά η διαφορά ανάμεσα όργο (= η δουλειά του καθενός, η τέχνη του) και έργο (= η εργασία γενικά, το εργάζεσθαι). Όργο έλεγαν και το δημιούργημα, σπίτι, μάντρα, που είχε ένας να...
Το στσυλλί να φα κάκε, ''τόbε'' τζο φτένει τα
(1951)
Το σκυλί και σκατά να φάει, δεν τα κάνει ''τόbε'' (δε λέει ''ήμαρτον''...
Για τους κακούς και τους ανήθικους που ποτέ τους δε μετανοιώνουν...
Για τους κακούς και τους ανήθικους που ποτέ τους δε μετανοιώνουν...