Αναζήτηση
Αποτελέσματα 111-120 από 143
Τα δαχτυλίδια αν πέσανε τα δάχτυλα απομείνανε
(1917)
Ερμηνεία: Επί των πλουσίων των απολεσάντων μεν την προτέραν αυτών περιουσίαν αλλά δυναμένων εκ των λειψάνων αυτής να ζώσι χωρίς να ενοχλώσι τους άλλους, έτι δε διατηρούντων και την προτέραν ευγένειαν του ήθους...
Εγώ καλά καθώμουνα, τι μούρθε για να χέσω. Να τσακιστεί το πατερό να γκρεμιστώ να πέσω
(1919)
Λέγεται όταν τις πράξη τι χωρίς να παρίσταται ανάγκη, από τύχη δε και ζημιωθή εκ τούτου...
Τώρα που σε είδα, νοικοκύρι, σε θυμήθηκα
(1919)
Κατά πάσαν πιθανότητα η παροιμία αυτή στηρίζεται επί διηγήσεώς τινος. Λέγεται επί των επιλησμόνων, των λησμονούντων να εκτελέσουσι παραγγελίαν τινά και ενθυμούμενων ταύτην μόνον όταν επαναβλίωση του παραγγείλοντα...
Δε σώνανε μονά, ήρθανε διπλά
(1919)
Λέγεται όταν ενώ τις δυστυχεί, επέρχεται αιφνής και ετέρου κακού, οτου θάνατος κλπ....
Κόκκορης ελάλησε, σήκω, γέρο, γάμησε
(1919)
Ερμηνεία: λέγεται επί των ζητούντων ή λεγόντων τι παρακαίρως. Η παροιμία αυτή απεσωάσθη εκ του εξής αισχρού άσματος: “Κόκκορος ελάλησε, σήκω, γέρο, γάμησε. -Δεν μπορώ, καϊμένη γριά, είν' τ' αρχίδια μου βαριά, το μουνί σου χαμηλά και ο πούτσος μου...
Ο Γιάννης ο σπασμένος
(1919)
ότι εκρούσθει η θύρα ανακράξως. Ποιός είνε; Ο Γιάννης ο σπασμένος, αποκρίνεται έτερος, όστις εγερθείς και ανοίξας την θήραν είδε ότι δεν υπάρχει ουδείς...
Όσω πλέει, δε βουλιάζει
(1919)
Εφ' όσον αι υποθέσεις τινός εοδούνται, δεν υπάρχει άμεσος κίνδυνος καταστροφής, ή εφ΄όσον ασθενεί τις ουχί βαρέως δεν υπάρχει φόβος, μήπως ο ασθενής αποθάνη, έστω και άν η ασθένειά του επί πολύ διαρκέση...
Αν είχε η θειά μας αρχίδια, την ελέγαν μπάρμπα
(1919)
Η παροιμία σημαίνει ότι εφ' όσον τις δεν έχει τα απαιτούμενα προσόντα διά να προβή εις οιανδήποτε ενέργειαν, πρέπει να σιωπά και να μην κάμη τίποτα...
Μια γρηά κουριψομούνα πούτσο γυρευε η κουρούνα
(1919)
Επί των πραττόντων όλως αντίθετα έκανε αίτινα αρμόγουσιν εις ηλικίαν των και εις την καταστασιν των...
Γάτος γαμεί, γάτος σκούζει
(1919)
Η παροιμία λέγεται όταν τις παραπονήται διάτι, επισυμβάν αυτώ κακού, του οποίου όμως αιτίας αυτός ο ίδιος μόνον είνε και ουδείς άλλος...