Αναζήτηση

Αποτελέσματα 711-712 από 712

Πριν από πολλά χρόνια, όπως μου έλεγε ο σχωρεμένος ο παππούς μου, είχαν κτίσει το ξωκκλήσι της Άϊ Παρασκευής στη Μεγάλη τη Ράχη. Η Άϊ Παρασκευή για μα φχαριστήση τον κόσμο, που την τίμησαν έστελνε κάθε χρόνο στη γιορτή της ένα λάφι με μπερδουκλωτά κέρατα. Το λάφι αυτό το βλόγαε πρώτα ο παπάς κι απέ κατόπι το έσφαζαν και το έψηναν. Μετά το κομμάτιαζε ο παπάς και το μοίραζε σαν αντίδωρο. Μια χρονιά όμως, τι τους ήρθε και δεν το άφησαν να ξαποστάση ψίχα. Όπως ήρθε καταϊδρωμένο το έσφαξαν και το έφαγαν, μπιστιόβλιακοι βλέπεις (λαίμαργοι). Ε! αυτό ήταν από τότε δεν ματαπάτησε λάφι.

Ιωαννίδης, Κωνσταντίνος Θ. (1963)

Όντας ο Θεός έπλασε τον κόσμο, κάλεσε τους λαούς ένα ένα και τους αρώτησε: «Τι δώρο θέλετε να σας κάμω. Προσέξτε θα ζητήστε ένα και καλό». Οι Ιταλοί ζήτησαν φωνή. Οι Αρμένηδες ομορφιά κι άλλοι άλλα. Όντας ήρθε η σειρά των δικών μας, αυτοί προσπάθησαν με πονηριά να πάρουν δυο δώρα από το Θεό. Ζήτησαν που λες, ανδρειοσύνη και εξυπνάδα. Ο Θεός τους χάρισε την αντρειοσύνη και τους είπε: Εξυπνάδα δεν σας δίνω γιατί έχετε την πονηριά που ‘ναι ανώτερη από την εξυπνάδα. Γι’ αυτό είμαστε κι αντρείοι και πονηροί.

Ιωαννίδης, Κωνσταντίνος Θ. (1963)

«
1
. . .
69
70
71
72