Πριν να βεις από το τσόφλιο, γυρεύεις να μάθεις εμένα γράμματα

Ακόμα συ είσαι με τ' όνομα που σου έδωσε η μάνα σου

Εμείς, αν τύχει και ψοφήσουμε από την πείνα, θα πουνε : φάγανε πολύ κι έσκασαν. Όταν ο άλλος δεν ξέρει τον καημό σου, αλλά σε παίρνει κιόλας για ευτυχισμένο

Αν κάμεις μια βρύση κι ένα γεφύρι, πες πως περπάτησες στου Χριστου το δρόμο

Στό ποτάμι δεν πνίγηκα, στό ρυάκι τό ξέρω πώς θά πνιγώ. Όταν ένας, ενώ γλύτωσε από μεγάλο κακό, κινδυνεύει να πάθει από μικρά

Πλαντάζω = θυμώνω

Ο άνθρωπος που πνίγεται, πιάνετ' από τό κεφάλι του

Το πουλί που πατεί η κλώσσα δεν ψοφά

Το σκυλί αν δεν πεινα, το φούρνο δεν τον χαλάει

Από την πείνα γόνατα δε στερεώνω