Search

Now showing items 41-49 of 49

Τι είν' ο κάβουρας, να 'ναι και το ζουμί του

Άγνωστος συλλογέας (1932)

Φάγε κόττα το Γενάρη, κόκουταν τον Αλωνάρη

Άγνωστος συλλογέας (1932)

Σ' επήρα για τριαντάφυλλο μα 'βρέθης γαιδουράγκαθο

Άγνωστος συλλογέας (1932)

Διηγούνται ακόμη πως εβγήκενένα θεριό σαν ταυτί μαύρο σε μια θέση, που τη λένε Φλαμούρα. Καιρό πολύ γροικούντον το μύσμαν του μέσα στη γής. Μια στιγμή βγήκε και κοίτουντον εκειά χάμαι. Το είδαν οι βοσκοί μα πώς να το σκοτώσουν ; Δεν είχαν τουφέκι μα και κατέχανε, πως όποιος σκοτώσει τέθοιο θεριό ποθαίνει αν τόνε βάλλουνε και στου βουγιού το κέρατο. Στο ύστερο βρήκανε κάποιο Σφυρήδ μόνος πούχενε τουφέκι, μια ξεπισσωμένη ανυχάτη λαζαρίνα 14 πιθαμές στο μάκρος ή κανα τζη. Την εγένισεν έκαμε το σταυρό του αποχαιρέτηξεν τα παιδιά του και πήε να σκοτώση το θεριό. Επήγεν και τούπαιξεν εκειά που κοίτουντον και το σκότωσε. Έβγαλεν ένα μούγκρισμα φοβερό. Μα και το μύσμα πούκανεν γροικόταν από μακρυά. Ως τόσο αυτός από το φόβον του τον έπιασε ρίγος και από κειά σηκωτό τον πήγανε στο σπίτι του και δεν ξανασηκώθηκεν ‘’θύμα του καθήκοντος γενόμενος. Το έδηγος αυτό θάναι λίγο πριν το 1821.

Άγνωστος συλλογέας (1932)

-Ο Μήνας του Γιάννη της Καλής και ο Μ.ο Μαύρος ήρχοντο μια φορά από τοις Πηλές κι ‘εσφαντάχθησαν στου Νικολάτσου, εκεί που έχει μια συκιά. Ο Μηνάς έβλεπε έναν Αράπη και του γρύλλωνε τα μάτια του και του έφρασσε το δρόμο με τα δυό του σκέλη ανοιχτά. Ο Μαύρος όμως δεν έβλεπε τίποτε ο Αράπης βαστά και τσιμπούκι και φουμέρει. – Κι ο Βαρδαούλλης ο δάσκαλος είδε μια φορά στη Φλία τα’ Απερειού ένα Αράπη να πίνη νερό. – Στον Αιμόνα στο Όθος φαίνεται πολλές φορές μια σκρόφα με τα γουρούνια κι’ είναι σφάνταμα.

Άγνωστος συλλογέας (1932)

Μιάν άλλη ιδέα υπάρχει στο ίδιο χωριό Αξό και τα γύρω, πως είναι μέσα στη γής θεριά φοβερά κι’όντεν είναι να βγούν όξω να καταλύσουν τσ’ανθρώπους, πέμπει ο θεός Αγγέλους με κατσούνες κι’αστροπελέκια και πάν και τα βγάνουν και τα πάν και τα ρίχνουν τσοι μαύρες θάλασσες. Για κείνο όντεν γίνεται αστραπόβροντο και πέφτει αστροπελέκι τέθοιο θεργιό βγαίνει κ’ένα από τα χειρότερα θεργιά είναι ο γδυμνοχογλιός, που άμα δεν τον δή μάτι ανθρώπου θεργιέει μέσα στη γής κι’ύστερα βασανίζουνται πολύ οι γι’ Άγγελοι να τον πιάσουνε με τες κατσούνες των γιατί γλυστρά. Δεν τα λένε αόριστα μα και δηγούνται σε ωρισμένους τόπους πως εβγήκαν θεριά τέθοια.

Άγνωστος συλλογέας (1932)

Ξέρετε γιατί τα αυγά του Πάσχα είναι κόκκινα; Ιδού τι αναφέρει επί του προκειμένου ένα παλαιό μέλος της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής των Αθηνών, σ’ ένα άρθρο του που δημοσίευσε τελευταία σε κάποιο παριζιάνικο περιοδικό. Ο αρχαιολόγος αυτός σε μιαν επιστημονική του περιοδεία στην Ήπειρο, σταμάτησε μια μέρα στο ελληνικό μοναστήρι των Αγίων Πάντων. Οδηγούμενος από κάποιον μοναχό, είδε μέσα στην εκκλησία του μοναστηριού μιαν σειράν ολόκληρη από εικόνες, των οποίων τα θέματα αναφέρονταν στην Παλαιά και στην Νέα Διαθήκη. «Για να μην δυσαρεστήσω τον καλό μου οδηγό – διηγείται ο σοφός αρχαιολόγος – προσπαθούσα να του δείχνω πως όλα τα θέματα που παρίσταναν εκείνες η εικόνες μ΄ενδιέφεραν πολύ. Και ο υποχρεωτικός μοναχός που στην αρχή με κυττούσε μ’ ένα ύφος καχύποπτο, άρχισε να μου μιλά, με συμπάθεια, όταν μια από τις τελευταίες εικόνες μ’ έκανε να παραξενευθώ. Παρίστανε πρώτα – πρώτα ένα πρόσωπο που παρουσίαζε τον κλασσικό τύπο του Αγίου Πέτρου. Απέναντί του μια γυναίκα κρατούσε με τα δυο χέρια της ένα πανεράκι και το έτεινε για να δείξη στον πρίγκηπα των αποστόλων ένα πράγμα που δεν το διέκρινα μέσα στο μισοσκόταδο της εκκλησίας. – «Κι αυτή, ερώτησα τον μοναχό, τι παριστάνει; - Πώς! Δεν ξέρετε; - Όχι! – Δεν βλέπετε πως είναι η Αγία Μαγδαληνή που δείχνει η Αγία Μαγδαληνή που δείχνει στον Άγιο Πέτρο τα κόκκινα αυγά της: - Και τι ήσαν αυτά τα κόκκινα αυγά; - Μα δεν ξέρετε λοιπόν πως ο Άγιος Πέτρος, πηγαίνοντας βιαστικά προς τον τάφο, συναντήθηκε στο δρόμο με την Μαγδαληνή που επέστρεφε απ’ αυτόν: - Μα ναι, αυτό το ξέρω, αλλά τ΄ αυγά; - Δε θυμάστε ότι η Μαγδαληνή είπε στον Άγιο Πέτρο πως ο Χριστός είχε αναστηθή; Κι αυτός τότε τι απήντησε; Απήντησε – γιατί καθώς ξέρετε ήταν δύσπιστος – πως τότε μόνο θα επίστευε αν τ’ αυγά της κόττας γινόνταν από άσπρα κόκκινα. Αλλά η Μαγδαληνή κρατούσε κατά τύχην κάτω από την ποδιά της ένα πανεράκι με αυγά. Από περιέργεια ανασήκωσε την ποδιά της και – ω, του θαύματος τ’ αυγά είχαν γίνει κόκκινα! Τότε ο δύσπιστος Πέτρος αναγκάσθηκε να πιστέψη το γεγονός της Αναστάσεως. Να λοιπόν, - συμπεραίνει ο αρχαιολόγος – που η ελληνική παράδοσις μας δίνει την εξήγηση γιατί τα αυγά του Πάσχα να είναι κόκκινα.»

Άγνωστος συλλογέας (1932)

Μα έκουσα και από μια γρηά ‘’αυτόπτην μάρτυρα’’που έβλεπεν μια μέρα τα προβατάτζη κοπέλα σωστή σε μια θέση στο Φάζο χαράκι. Μια στιγμή σκοτεινιάζη ο ουρανός κι’αρχίζη τα στραπόβροντο. Η βόσκισα και τα πρόβατα τρέχουν να χωστούν γύρου γύρου στη ρίζα ενός μεγάλου δρύ. Αστραπές και βροντές ξεκουφαίνουν τον κόσμον, ακούει η βόσκισσα το τσάφισμα και τσή κτύπους που κάνουν οι γι’Αγγέλοι με τσοί κατσούνες των. Τα χαλίκια πηδούσανε δεξιά και ζερβά και σβουρίζανε σαν τσοί μπάλες. Μια στιγμή μια μεγάλη βροντή και λαμπυράδα σα να χάλασε ο κόσμος και το Φαζό χαράκι που τονε ένας χάρακας θεόρατος αναποδογύρισεν, ρίζα πάνω και τρούλλα κάτω και το θεργιό που πλάκωνεν αρπάχτηκεν και χάθηκε σαν αστραπή. Σαν πέρασεν το θρήνος αυτό εθώριεν αλατρές στη γής μεγάλες απού τση κατσούνες των αγγέλων καμωμένες και το χαράκι καψαλιασμένο από τα’αστροπελέκι.

Άγνωστος συλλογέας (1932)

Δεν είχεν το καντύλι του λάδι, λένε για κανένα που τον περιποιούντανε πολλά και με γιατρούς κι απόθανε. Υπάρχει παράδοσις πως μέσα σε σπήλιο βαθύάφτει το καντύλι του καθενούς η μοίρα του. Βάνει σε καθένα ωρισμένο ποσό λάδι κι όπου βαστάξη να άφτη βαστά και η ζωή τ' ανθρώπου πούναι δικόν του.

Άγνωστος συλλογέας (1932)

«
1
. . .
2
3
4
5

Search

Filters

Τι είν' ο κάβουρας, να 'ναι και το ζουμί του

Φάγε κόττα το Γενάρη, κόκουταν τον Αλωνάρη

Σ' επήρα για τριαντάφυλλο μα 'βρέθης γαιδουράγκαθο