Αναζήτηση

Αποτελέσματα 2781-2787 από 2787

Η λαμπιδονα : ένα φώς, που λένε πολλού πώς βλέπουνε το βράδυ ή σε εξοχή ή μέσα στο σπίτι. Και λένε πώς, όποιος μπορέσει και το πιάσει αυτό το πράμα που φέγγει, και το βάλει κοντά σε λεφτά, τα λεφτά δεν τελειώνουνε ποτέ, ή σε λάδι κοντά ή σε κριθάρι κ.λ.π. Είναι κάποιος που κοιμότανε μόνον μ' ένα μικρό αδελφό του, στο σπίτι τους, και κάθε βράδυ βλέπανε ένα φανάρι και να κρατειέται από ένα χέρι και να σαλεύη πάνου στούς τοιχούς. Αυτό ήτανε λεμπισόνα. Κι η μάνα του του ίδιου ανθρώπου έλεγε πως τόβλεπε.

Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1925)

Μου λέει ένας πως διάβαζε μια μυθολογία κι έλεγε πως όταν ο Βάκχος βγήκε στη Νάξο με την Αριάδνη γέννησε τρεις κόρες, την Κλείδη, την Φιλία, και την Κορωνίδα. Από την Κλείδη λοιπόν είναι ο Κλείδος, από τη Φιλία το Φιλότι κι απ’ την Κορωνίδα η Κορωνίδα. Το βόρειον μέρος της Νάξου λέγεται Κορωνίδα. Δήμος Κορωνίδας.

Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1931)

Είναι ένας Φράγκικος πύργος στο χωριό με δυο πατώματά. Όλη η συνοικία λέγεται Πύργος. Ήτανε καμιά φορά κάποιου, που τόνε λέγανε Κάστρη. Λένε, πώς τότε ο Πύργος ήτανε με τρία πατώματα, και στο απάνω πάτωμα ήτανε μια καλογριά κι έπεσε μια βραδειά αστροπελέκι κι έκαψε την καλόγρια και γκρέμνισε και το επάνω πάτωμα του πύργου, κι από τότε έμεινε πια η κατάρα «Που να σε κάψη τ’ αστροπελέκι, σαν που ‘καψε την καλογριά του Κάστρη».

Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1925)

Η Μαρία του Ξύδη... Μου διηγείται η μητέρα μου μιαν ιστορίαν για την γυναίκα αυτή: Μια φορά 'ρχότανε με την μάννα της από κάπου και καθίσανε λίγο πιο πέρα απ' το νεκροταφείο. Ήτανε η μέρα της Μεγάλης Παρασκευής, στο μεσημέρι της απάνω κάτω. Και μόλις καθίσανε βλέπουνε στα απέξω του νεκροταφείου χωράφια, μια γυναίκα να βόσκη ένα προβατάκι. Τη γνορίσανε αμέσως και φορούσε ως και τα ρούχα ακόμα που φορούσε σαν πέθανε. Ήτανε η Μαρία του Ξύδη που είχε πεθάνει προ ολίγου καιρού. Έτρεξε η γιαγιά μου να δη, μα δεν βρήκε τίποτε σαν πήγε. Ούτε γυναίκα κι ούτε πρόβατο.

Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1928)

Τον φαντάζονται ένα κοντό ανθρωπάκι με κόκκινο φεσάκι, που όποιος μπορέσει και του πάρη το φεσάκι, χαρά στη μοίρα του, θα γίνη πλούσιος. Πάει και κάθεται πάνω στα στήθη τους και τους πιέζει και δεν μπορούνε να ξυπνήσουν. “Ο Βαρυνυπνάς, βρε παιδιά, κοίτουνταν απόψ' απάνω μου και πολέμου να ξυπνήσου και δεν εμπόρου.”

Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1928)

Ο καλικάτζαρος : Τα Χριστούγεννα τη νύχτα λένε πως έρχονται οι Καλικατζάροι κι όταν βρούνε δουλειά αρχεμένη την κατουρούνε. Βιαζόμαστε απο μέρες πρίν να τελειώσουμε τις δουλειές που έχομε αρχίσει. ''Κάμε, τέλειωσε την κάρτσα ιά θα στη χέσουν οι Καλικατζάροι''. Λένε πως έρχονται και κατεβαίνουν απο τους ανεφανούς (καπνοδόχους)κάτω τη νύχτα που ξημερώνουν Χριστούγεννα.

Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1928)

Δεν έχετε ακουστά την ιστορία πο ρωτήξαν το Χριστό, πως θα γνωρίζουν ταιν οι κακοί απού τσι καλοί, κι είπε πως τσι κακοί θα ψηαδιάζη.

Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1925)

«
1
. . .
276
277
278
279