• Ελληνικά
    • English
  • English 
    • Ελληνικά
    • English
  • Login
Search 
  •   Homepage
  • Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας
  • Search
  •   Homepage
  • Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας
  • Search
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

Search

Show Advanced FiltersHide Advanced Filters

Filters

Use filters to refine the search results.

Now showing items 1-10 of 389

  • Sort Options:
  • Relevance
  • Text Asc
  • Text Desc
  • Time Recorded Asc
  • Time Recorded Desc
  • Results Per Page:
  • 5
  • 10
  • 20
  • 40
  • 60
  • 80
  • 100
Thumbnail

Όμοιος τον όμοιο κι η κοπριά τα λάχανα 

Κορακίτης, Δ. (1920)
Όμοιος ομοιώ αει πελάζει...
Thumbnail

Το σκοινί το βάνεις μονό και δέ σώνει και το βάνεις διπλό και περισσεύγει 

Κορακίτης, Δ. (1920)
Δηλαδή θέλεις να κάμης κάτι τι και βαργειέσαι το κάνεις μισό, ημιτελές, κατόπιν όμως χαλά και αναγκάζεσαι να το ξανακάμης γερό...
Thumbnail

Το σκάψιμο και σκάλο να μην ιδώ μπροστά μου, στον τρύγο και γω και τα παιδιά μου 

Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920)
Είπε αποφθεγματικά η αλεπου
Thumbnail

Ατταλειώτισσα λέγεται διότι το εικόνισμα ήλθε από την Αττάλειαν. Ο μύθος είναι ο εξής : Ένας καλόγηρος έμενε πλησίον ενός σπηλαίου, ευρισκομένου εις την περιφέρειαν του χωριου Εγχάρες. Πλησίον του σπηλαίου αυτού είχε κτισθεί και ένα μοναστηράκι όπου έμενε ο καλόγερος. Κάθε μέρα λοιπόν πήγαινε ο καλόγερος και ήναφτε το καντήλι του σπηλαίου. Σημειωτέον οτι το σπήλαιο αυτό είναι και εκκλησία, ονομαζομένη “η Γέννησις του Χριστού”, διότι τάχα εκεί εγεννήθ' ο Χριστός. Το εικόνισμα “Γέννηση” εύρον εκεί και εκ τούτου ωνομάσθη “Γέννηση”. Όταν πεινούσε ο καλόγερος, επήγαινε στο χωριό των Εγκαρών, που έκειτο απεναντί του, σε ένα ύψωμα κτισμένο και ζητούσε ψωμί και άλλα τίνα και έτρωγε. Αλλά οι κάτοικοι του χωριού ενόμισαν οτι ο καλόγερος τους εξαπατούσε και οτι αυτός επήγαινε για τις γυναίκες των, όταν αυτοί έλειπαν στην εργασία των και για να τον καταστρέψουν επήγαν επάνω στο μοναστήρι του και τουπαν οτι εχθροί ήρθαν να τους χαλάσουν και μόνον να μπή μέσα σ' ένα βαρέλι να τον κρύψουν, γιατί θα τον χαλάσουν κι αυτόν μαζί μ' αυτούς. Τον έβαλαν λοιπόν εις το βαρέλι να τον φυλάξουν και τον σκέπασαν από πάνωβ σαν ρέγγες με ξύλα καρφωτά. 'Επειτα τούδωκαν και κατρακύλησε κατά το γκρεμνό και έπεσε μέσα στο ποτάμι που έτρεχε από κάτω και έλυωσε από την κατρακύλα. Αυτά όμως όλα έπραξαν κατά του καλογέρου αδίχως, γιατί ο καλόγερος ήταν αθώος. Έγινε λοιπόν μια πλημμύρα αμέσως κι εγκρεμνίσε όλα τα σπίτια του ψωριού, το δε βαρέλι το πήρε η πλημμύρα και το έφερε στον Αμίτη (περιθαλάσσιον Εγκάρων). Το σώμα του λοιπόν έγινε φίδι και δεν άφηνε κανένα να περάση από κεί χάμω, γιατί όποιος περνούσε, τον έτρωγε. Έγινε λοιπόν φοβερό ζήτημα στον κόσμον και τέλος μια βασιλοπούλα απο την Αττάλειαν μαζώνει στρατό και έρχεται στην Νάξον για να σκοτώση το φίδι αυτό, αλλα κανένας από τους στρατιώτες δεν ημπορούσε να το σκοτώση. Τέλος ζητά και η βασιλοπούλα ένα όπλο για να προβολήση κι αυτή όπου κατώρθωσε να το σκοτώση κι αφού το σκότωσε, έπεσε χάμω ένα μικρό εικονισματάκι που είχε μέσα στο στήθος της, το οποίον έιχε φέρει από την Αττάλειαν. Έπεσε τότε όλός ο στρατός να το σηκώση αλλά δεν εσηκώνετο κι αναγκάστηκαν να κτίσουν εκεί εκκλησίαν. Το δε χωριό που ησέβησε κατεστράφη τελείως, σώζονται σήμερον ακόμη τα ερειπιά του. Κατ' άλλην ,αρτυρία δεν κατέστρεψαβ τον καλόγερο οι κάτοικοι του χωριού, αλλά μόνος του, για να μη συλληφθή υπό των εχθρών εισήλθε μέσα εις μιαν οπήν, η οποία άρχεται από το κέντρον του σπηλαίου καθέτως και καταλήγει εις τους πρόποδας του όρους όπου διέρχεται ο ποταμός και έγινεν άφαντος. 

Κορακίτης, Δ. (1920)
Thumbnail

Μεγάλος είν' ο πλάτανος και κάνει και κουβάρια, μικρός είναι κι αγκάραθος και βγαίνει και τ' αμμάθια 

Κριάρης, Αριστείδης Ι. (1920)
Αγκάραθος = Είδος φυτού ακανθώδου
Thumbnail

Δράκος, δράκοι (δράτζοι)= φαντασιώδεις γίγαντες και τέρατα της κυπριακής μυθολογίας. Οι δράκοντες ή δράκοι αναφέρονται εις δημώδη άσματα και διηγήματα και θεωρούνται ως υπεράνθρωπα όντα έχοντα σωματικήν δύναμιν τεραστίαν, ωδενά δύνανται να μετακινούν όρη και βουνά. 

Ερωτόκριτος, Ιωάννης (1920)
Thumbnail

Άη Σπυρίδωνα επααίνενε και του παdηξένε ένας φτωχός και τούπενε : “Άη Σπυρίδωνα, επήα στου πλούσιου, του γύρεψα γέννημα να πάω στο μύλο ν' αλέσω να φάν τα παιδιά μου και δε μουδωκένε. Τούπα, σα μου λάχουν τα λεφρτά θα σου τα φέρω, λέει του, δε σου δώνω”. Είπε dου ο Άη Σπυρίδωνας : “Πάαινε κι έννοια σου!” Σαν επάαινένε ο φτωχός ερρσούδιενε και ηλεένε : Καλέ Προφήτη μου Ηλία και Άη Σπυρίδωνα μου, καλέ δε με λυπάσαι; Όdον επάαινενε ο φτωχός είδενε ο Άη Σπυρίδωνας το λαφιάτη (όφιν) και τον έπιασενε στο χέρι του και γινηκένε χρυσό βραχιόλι. Εφωνάξενε του φτωχού : Έλα δώ, φτωχέ κοdά μου” Βγάνει το βραχιόλι και του το δώνει. Λέι του “Να, και πάαινε στου πλούσιου και όσο θές έπαρε γέννημα” (κριθάρι). Ο πλούσιος τούπενε : “Πάρε όσο θές”. Επήαινε ο φτωχός κι ηπήρενε. Σα dου λάχανε λεφτά του φτωχού επήαινε στου πλούσιου και του 'πενε : “Να τα λεφτά που κάνει το γέννημα σου και δώσε μου το αμανάτι (αντίτιμον, δηλ. Το βραχιόλι) που σούδωκα να το πάω τ' Άη Σπυρίδωνα. - Παιδί μου, εχαθήκενε, δε dο βρίσκω.” Αυτός ο καμένος εστραφηκένε στον Άη Σπυρίδωνα και τουπενε.” Καλέ δε με λυπάσαι, Προφήτη μου Ηλία και άη Σπυρίδωνά μου, απ' τη Κεφαλλονιά; Ο πλούσιος ήνοιξενε τη gασέλα dου που τύχενε κρυμμένο για να το κρύψη πιο καλά κι είδενε το λαφιάτη που πορπατούσε μέσα. Αυτός ετρόμαξενε, την εσφαλισένε κι' έγινηκένε πάλι βραχιόλι. Του το ξαναζητά και του το 'δώκενε ο πλούσιος. Ο φτωχός επήενε στον Άη Σπυρίδωνα και του 'πενε ο Άη Σπυρίδωνας : “Πάαινε, πες του νάρθη εδώ.” Επήαινε ο πλούσιος στον Άη Σπυρίδωνα κι' είδενε εbρός του το λαφιάτη κι' άμα τον επιασένε ο Άη Σπυρίδωνας, εγίνηκενε πάλι βραχιόλι. 

Κορακίτης, Δ. (1920)
Thumbnail

Η Σάρα και η Μάρα και μια στραβή σομάρα 

Κορακίτης, Δ. (1920)
Μέσ' στα όλα, εκείνος που δε δίνει σημασία για κανένα...
Π.χ. Εσύ πεdάρα δε δώνεις για κανένα, η Σάρα και η Μάρα και μια στραβή σομάρα...
Thumbnail

Ακριβός θαρρεί κερδαίνει και φυρά και δε το νοιώθει 

Κριάρης, Αριστείδης Ι. (1920)
Φυρώ και φυράσσω=ελαλλούμαι, μειούμαι...
Thumbnail

Οι καλικάτζαροι είναι νυκτερινά φάσματα, επιβλαβή εις τους ανθρώπους, επομένως και πολύ μισητά εις αυτούς. Προέκυψε δε η περί αυτών ιδέαν εκ της σημασίας της λέξεως, ήτις εκ της λάτιν. Cal-igo(=σκότος) και του ινδικού καlα (=ο θάνατος) παραγομένη περικλείει εν ταύτη την ιδέαν του τρόμου και της φθοράς και είναι προσοποποίησις της νυκτός όπως είναι και η πεφταργιά περί ης αλλαχού έγραψα και η Καλαμοδούτων περί ης ο κ. Ι. Δ. Καμπούρογλους εποίησεν υραίον παιδικόν ποιημάτων. Παρά του αλβανογλώσσις της Στερεάς Ελλάδος ο καλικάτζαρος καλείται Χάλκι, πιστεύεται δε παρ’ αυτήν ότι πριν (μετά Χριστόν;) οι καλικάτζαροι καταβαίνοντες εις την καπνοδόχο της οικίας έχεζον την στάκτην της εστίας. Δια τούτο όση στάκτη γίνη εν τη εστία αυτών κατά το Δωδεκαήμερον των Χριστουγέννων την εξάγουσι και την διασκορπίζουσι μακράν έξωθεν της οικίας, ενώ τουναντίον εις τινα χωρία της Κρήτης η δωδεκαήμερος αύτη στάκτη φυλάττεται επιμελώς ως αντίδοτον κατά της ερυσίβης των φυτών και εις τινας άλλας γεωργικάς περιστάσεις χρησμος. Εν Αθήναις πιστεύεται ότι οι καλικάτζαροι τρέπονται εις φυγήν και γίνονται άφαντοι επι τη εμφανίσει της αγιαστούρας την ιερέων τας ημέρας των Φώτων. 

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1920)
  • «
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • . . .
  • 39
  • »

Browse

All of the Digital RepositoryArchive & CollectionsPlace recordedBy Time RecordedAuthorsLemmaLegend classification (acc. Politis)Source indexTitlesThis ArchivePlace recordedBy Time RecordedAuthorsLemmaLegend classification (acc. Politis)Source indexTitles

My Account

Login

Discover

TypeΠαροιμίες (353)Παραδόσεις (36)CollectorΚριάρης, Αριστείδης Ι. (202)Κορακίτης, Δ. (50)Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (47)Ερωτόκριτος, Ιωάννης (30)Κουκουλές, Φαίδων (23)Βογιατζίδης, Ι. Κ. (15)Γεωργιάδης, Νικόλαος (3)Περιστιάνης, Ιερώνυμος Κ. (3)Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (2)Λάσκαρης, Ν. (2)... View MorePlace recordedΚρήτη (202)Νάξος, Γαλανάδες (50)Αρκαδία, Κυνουρία, Βούρβουρα (47)Κύπρος (32)Κύθνος (23)Κίμωλος (14)Αθήνα (2)Θράκη, Σηλυβρία (2)Άδηλου τόπου (1)Αιτωλία (1)... View MoreTime recorded
1920 (389)
Contact Us | Send Feedback
Κέντρον Λαογραφίας E-Mail: keel@academyofathens.gr
Δημιουργία/Σχεδιασμός ELiDOC
Λογισμικό DSpace Copyright © 2015  Duraspace


Το Έργο «Εθνικό δίκτυο ψηφιακής τεκμηρίωσης της άυλης και υλικής πολιτιστικής κληρονομιάς» στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ψηφιακή Σύγκλιση» του ΕΣΠΑ 2007-2013, συγχρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από εθνικούς πόρους.