Κατά μεταφοράν από τον κοχλιωτόν ήλον, ο οποίος με την ισίαν ευκολίαν στρέφεται και προς τα κάτω και προς τα άνω, λέγεται η φράσις επί ανθρώπου ασταθούς εις τας σκέψεις και αποφάσεις του, παλιμβούλου και σχεδόν ανισορρόπου, όστις λέγει και ξελέγει...

Εις πολλα ιδιώματα της Ελληνικής η λέξις θάλασσα λαμβάνεται ως μέτρον δηλβτικόν του πολλού, του αφθόνου.Ούτω εις την Αιτωλίαν, Εύβοιαν, Λέσβον και Πελοπόννησον λέγεται ο δείνα ξέρει τραγούδια θάλασσα αντί σαν τη θάλασσα, άρα πάμπολλα, “ ως η άμμος...

Από την έκφρασιν περνάει τη ζωή του τρώγοντας όλο κόττα, της οποίας το κρέας θεωρείται ως η εκλεκτοτέρα τροφή, προήλθεν η ειρημένη βραχυλογική φράσις και η βραχυλογικωτέρα ζωή και κόττα λεγομένη δι' άνθρωπον ζώντα πλουσίως κυρίως εις ό,τι αφορά την...

Κατά μεταφοράν από τον δαμαζόμενον δια του χαλινού ίππον ελέχθη και επί γυναικός της βαστάει τα γκέμια καλά ο σύζυτγος, όταν δεν της επιτρέπει να παρεκκλίνη κατ' ελάχιστον από την συζυγικήν αφοσίωσιν και τα καθήκοντα της καλής νοικοκυράς...

Η φράσις λέγεται δια πράγματα και πρόσωπα, τα οποία είναι χωρισμένα και μακράν αλλήλων, ενώ φυσικόν είναι να ευρίσκωνται μαζί. Εις την γένεσίν της μας οδηγεί η φράσις της Καρπάθου όπου ο παπάς, παν και τα ράσα, η οποία κατά τον πληροφοριοδότην του...

Από την σχολικήν ζωήν, καθ' ην ο ατακτών μαθητής συλλαμβανόμενος από το αφτί οδηγείται εις τον διδάσκαλον δια τιμωρίαν,επεκράτησεν εις τον κοινόν λόγον ή φράσις επί της αμέσου τιμωρίας του πταίοντος υπό του προϊσταμένου ...

Από την έκφρασιν “το βάζω τ' άλογο 'ς τα τέσσερα πόδια”=το αναγκάζω να τρέχη τετραποδητί, εν καλπασμώ, εγεννήθη η φράσις “το βάζω 'ς τα τέσσερα”=φεύγω τάχιστα. Συνώνυμοι είναι και αι φράσεις “το βάζω 'ς τα πόδια” και “'ς τα τέσσερα” και “βάζω τα...

Ειρωνική και περιφρονητική συγχρόνως φράσις αυτή υποτίθεται ότι αποτελεί απάντησιν εις την ερώτησιν δε με ξέριες; και λέγεται, όταν πρόκειται να δηλωθή ότι όχι μόνον έπαυσε να υπάρχη ενδιαφέρον εις ένα πρόσωπον πρότερον γνωστόν και φιλικόν, αλλά και...

Εις δήλωσιν πλησμονής πράγματος συνήθως αγοραίου λέγομεν η αγορά ή ο κόσμος βρομάει από το δείνα πράγμα, δηλ. είναι τόσον άφθονον, ώστε μένον απώλητον βρωμάει. Είναι δήλον ότι κατ' αρχάς ελέχθη επί πραγμάτων υποκειμένων εις αποσύνθεσιν και κακοσμίαν...

Επί ιερέως μή γνωρίζοντος πολλά γράμματα λέγεται είς την Δημητσάναν αλλουνού παπά βαγγέλιο. Υποτίθεται δηλαδή ότι ούτος συνηθισμένος είς το κείμενον του ιδικού του ευαγγελίου και μή δυνάμενος να διαβάση άλλο κείμενον αποκρούει αυτό ώς ανήκον είς...