Search

Now showing items 1-10 of 13

Τό ένα έπεσε καί πλάκωσε τά δυό

Άγνωστος συλλογέας (1935)

Κατά που συνήθιζε νά λέη γιά τις ορμές του, σάν τύχαινε κανένας νά τονέ πειράξη, γιά τέτοιας λογής υποθέσεις

Φκιά κουφά τζ' ο Θεός κριτής

Άγνωστος συλλογέας (1935)

Φράσις συνήθης επί ενόχων ελεγχομένων και σιωπώντων

Άξιο το μιστό του

Άγνωστος συλλογέας (1935)

Αλησμονιούνται οι φιλιές, ξεχνιούνται κι' οι αγάπες συναπαντιούνται και μιλούν σαν ξένοι, μέσ' στις στράτες!

Άγνωστος συλλογέας (1935)

Το ξύλο δεν κόβεται μονομιάς με το μανάρι

Άγνωστος συλλογέας (1935)

Μανάρι = τσεκούρι

Εί(δ)α τον έ(ν)αμ πέντε

Άγνωστος συλλογέας (1935)

Φράσις συνήθης εις περίπτωσιν φόβου

Όντεν έβανεν ο Νωές στην κιβωτό τα ζώα ζευγάρι, δεν μπόρεσε να πιάση λαγούς παρά ένα μόνο. Γι' αυτό τον έκαμενε θυληκασέρνικο. Τον ένα χρόνο είναι θηλυκός και γεννά και τον άλλο αρσενικός και ζυγώνει. Τούτο πιστεύουν πολλοί χωρικοί. Μα κι όντεν πολεμάνε να βάλη το γάϊδαρο στην κιβωτό αυτός σέρνουνταν ίσα πίσω ως είναι το συνήθειον του. Ο Νώες εμάνισεν τον εχτύπαν κ' έλεγεν “σε μέσα διάολε σε”. Ο διάβολος η, που στεκεν κειά κοντά και δεν αποκότανε να μπή πήδηξε μέσα με χαρά. Ο Νώε τούπεν “ίντα γυρες μπρέ τούδα” λέει “Ντα δε μούπες να μπώ μέσα;”. Σαν ετελείωσεν ο κατακλυσμός έπεψεν ο Νώες τον κόρακα να πά να ιδή αν εστέγνωξεν ο κόσμος να του πή. Μα ο κόρακας πήεν ποκάτω σε μια συκιά κ' εβρήκεν ψόφια κ' έτρωεν και περίμενε να γινωθούν τα σύνα να πάη απ' αυτά σημάδι. Ο Νώε τόμαθε κ' εκαταράστηκε τον κόρακα ναναι τρυπητός ο λαιμός του όσο καιρόν είναι σύκα. Κ' ετσά ναι τώρα ως πιστεύουν οι χωρικοί. Καταπίνει τα σύκα κι αυτά πέφτουν από την τρύπα κάτω και δεν καταπίνει πράμα.

Άγνωστος συλλογέας (1935)

Ο Μισέ Ζαννής δια να ειρωνευθή την μεγαλομανίαν των κατοίκων του Νεοχωρίου, έλεγε κάποτε εις φίλους του πρωτευουσιάνους – Νεοκαστρινούς : < Ένας Νεοχωρίτης πήγε στην Πόλι. Όντας γύρισεν τον ρώτησαν : Είντα είδες εφτού που πήγες; Εκείνος απήταεν : <Εγύρισα τον κόσμον ούλον. Επήγα εις τον μεγαλείτερον καφανέν. Είδα και τον Βασιληά να ητρώγη σαρδέλλες. Με μπουγιούρντισε (με χαιρέυησε, μου είπε κάθησε), μα έν τον μπουγιούρντισα>!

Άγνωστος συλλογέας (1935)

Οι Χιώτες πιστεύουν στους δαίμονας. Αλλά ο λόγος δια τον οποίον πιστεύουν είνε αληθινά πολύ πρωτότυπος. Ακούστε τον : <Υπάρχουν δαιμόνοι μαύροι και δαιμόνοι κόκκινοι. Οι μαύροι βγαίνουν αφ' την πίσσαν και οι κόκκινοι αφ' τον πύρινον ποταμόν. Έν τους είδεν κανείς, μα τους είδαμεν ζωγραφιστούς στις εικόνες>

Άγνωστος συλλογέας (1935)

Κάποιος επαρχιώτης επιστρέφων εξ Αθηνών εις το χωριό του συνήντησε μόλις έμπαινε εις το χωριό του μια χήρα. -Καλή μέρα, κυρά Μαργαρίτα. -Καλή μέρα, καλώς ήρθες, τι νέα απο την Αθήνα; -Εδημοσιεύτηκε Βασιλ. Διάταγμα, απάντησε ο επαρχιώτης, σύμφωνα με το οποίο, όποια γυναίκα έχει μικρό στόμα, παίρνει δύο άνδρες. -Μ. μ.μ είπε η χήρα, συμμαζεύουσα τα χείλη της όσο μπορούσε. -Και όποια έχει μεγάλο, εξηκολούθησεν ο επαρχιώτης, θα παίρνη τρείς. -Μπά, απήντησε η χήρα, ανοίγουσα ένα στόμα δύο πήχες.

Άγνωστος συλλογέας (1935)

«
1
2
»