Search
Now showing items 1-10 of 17
Και οι τοίχοι έχουν αφθιά
(1925)
Δηλαδή πρέπει να προσέχωμεν όταν πράττωμεν ή λέγωμεν τι μυστικόν.
(Κάθεται και μ' ανεκαιρώνει) παλαιού αρραγού βαστάγια
(1925)
Ανεκαιρώνω = ανανεώνω, αναμιμνήσκομαι τι, αναμιμνησκόμενος μου αναφέρει παλαιά, λησμονημένα πράγματα
Δε με γαμείς εσύ, μόνο 'κειοσέ που 'ναι 'πο πάνω μου
(1925)
Ένας αφαρδακός (βάτραχος) εκαβαλίκεψε ένα λαγό και τον γαμείν. Ο λαγός είδε να πετά από πάνω του ένα γεράκι και τότε είπε στον αφαρδακό την φράση ταύτην. Πρβλ. Το του Αίσωπ. Μύθου “ου συ με λοιβρείς, αλλ' ο τόπος”
Γέρου βίλλα πρίνου ρίζα
(1925)
Είναι ταυτόσημος παραλλαγή της βυζαντινής “γέροντος κόστης, δρύινος πάτταλος” της αναγραφομένης υπό του Ν. Γ. Πολίτου Παροιμίαι τομ. Γ΄, σελ. 581, Αθήναι 1901
Έμαθες και θα το κάνεις
(1925)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Εγλύτωσε από τ' αγγέλου την ορά
(1925)
Πρίνα Κρήτης
Γέρου βίλλα κρίνου ρίζα
(1925)
Τα δε θωρείς, θωρούνε σε, τα δε γρικάς, γρικούνε σε
(1925)
Δηλαδή εκείνους που δεν βλέπεις και δεν ακούεις, σε βλέπουν και σε ακούουν και ακολούθως πρέπει να προσέχης όταν πράττης ή λέγης τι μυστικόν
Σήκω σύ να κάτσω 'γώ – Σώπα σύ και 'γώ μιλώ – Είντα ορίζεις, αφέντη μου;
(1925)
Ζήτησις συμβουλή περί επιλογής νύμφης. Προέλευσις εξ του εξής μύθου. Μια φορά ένας νέος ήθελε παντρωτ'η και τότε συμβουλεύγανε οι συγγενείς του, ο ένας τα πάρη γυναίκα πλουσία, ο άλλος γραμματισμένη και ο άλλος φτωχή. Ετσά ...
Κάλλια χαρρούπια και μέσα ο κώλος, παρά τυρί κι' αθότυρο και έξω ο κώλος
(1925)
Συνοδεύεται από κείμενο...