Αναζήτηση

Αποτελέσματα 1-10 από 15

Αυτά τα βούδια που λέμε την παλιά εποχή ήταν άγρια και δεν ημπορούσανε να τα ζέψουνε, ούτε 'ς τ' αλώνι, ούτε ΄ς το ζευγάρι. Επήγαινε ο διάβολος και τ' αγγύλωνε και δεν τ' άφηνε να κάνουνε δουλειά. Ετότε ο Άγιος Μόδεστος τον επικάλεσεν ο κόσμος και επήγε και τα σταύρωσε τα βούδια και των έκανε ζυόλουρο (ζυγόλουρο) και το 'βαλε ΄ς το ζυό (ζυγόν) και ζεύλες 'ς το ζυό και έφτειαξε το σταυρό και 'ς το ζυόλουρο και τις ζεύλες. Και έτσι έμερεψαν τα βούδια και έκανε ο άθρωπος δουλειές. Μερέψανε προς χάρι του αγίου Μοδέστου. Βρίσκονται ακόμη γυναίκες που κάνουν ζευτά.

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1960)

Ο Άγιος Φανούριος ήτανε με άλλοι άγιοι λαο ήτανε σπανός και τον εκοροϊδεύανε και τον ελέγανε σπανό και τον εκοροϊδεύανε και τον ελέγανε σπανό επειδή δεν είχε γένεια. Και τους είπε κι αυτός. Θέλετε γένεια; Και βάζει το χέρι dου στο πρόσωπο του και κατεβάζει τα γενειά του του μέχρι τη γή.

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1959)

Εορτάζει τη Νιά Παρασκευή σε έξε μέρες μετά το Πάσχα. Ήτανε σε καένα μέρος 'ς τη Πάρο κ΄εφευγε κ' ερχότανε 'ς το βουνό και τη παίρνανε και τη φέρνανε 'ς τον άη Νικόλα κ' επήγαιεν πάλι 'ς το βουνό εκεί. Κ' ενείρεψενε, λέει κάποιο παλαιό τοι ρδώ να χτισθή η εκκλησία. Και την εχτίσανε εκεί. Η εικόνα ήτανε λέει μέσα σ' ένα βάτο και ο γέρο Βελώνης είδε 'ς το βάτο φωτιά κ' επήγε και είδε την εικόνα και ανάβανε τρία κεριά ένα 'ς το κεφάλι της εικόνας και δύο πλάγια και την πήρε και την έβαλε 'ς τον άγιο Σπυρίδωνα (εκκλησία) τον παλιό και έφυγε κ' επήγε πάλι 'ς τη θέσι της. Κατόπιν της πήγε 'ς τον Άγιον Νικόλαο και πάλι έφυγε και τον ωνείρεψε να κτίση εκεί εκκλησία και την έκτισε.

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1960)

Έχ' ακούσει από τον παππού μου τον Μακελάρη όταν ήμουν παιδί 10 χρονώ κι ο πάππος μου εβδομήντα οτι η εκκλησία του Γλυνάδου την κτίσανε 'ς τη θέσι που είναι τώρα, διότι είδε κάποιος και ΄ς το σημείο ανάβανε τρεις λαμπάδες την νύχτα και ωνειρεύτηκε να σκάψη εκεί και μόλις πήγε λίγο βάθος ευρέθη η εικόνα η Μεταμόρφωσις και δίπλα 'ς την εικόνα δυό τζάρες η μιά γεμάτη κρασί και η άλλη λάδι και από την ώρα που άρχισε το χτίσιμο της εκκλησίας μέχρι που τελείωσε έτρωγαν λάδι κ' έπιναν κρασί και δεν σωνόντανε παρά ήταν γεμάτες οι τζάρες και μόλις τελείωσε η εκκλησία εχάθησαν οι τζάρες.

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1960)

Μια μάννα είχενε τρία παιδιά τη ρογιά, το Βάβουρα και τη μέλισσα. Η μάννα αρρώστησε κ’επρόκουντα για να πεθάνη κ’εμήνυσενε ‘ς το γυιό να προφτάση κι αυτός δεν ηπήγε μόνου είπε πως πλάθω και δεν αδειάζω και η μάννα του καταρήστηκε ψωμί να μην αποτάξη. Μήνυσε και ‘ς την κόρη τη Ρογιά,λέει,φαίνω και δεν αδειάζω. Της καταρήστηκεν η μάννα της να φαίνης παιδί μου και να μη ξεφαίνης. Ν απερνούν οι αθρώποι και τα ζά και να σε σπούν με τις κλωτσιές. Μήνυσε και ‘ς τη μέλισσα.Επρ’οφτασεν η μέλισσα. Τι θέλεις, μαννούλα μου χρυσή, εζύμωνα και τα παράτησα. Έχε κόρη μου την ευχή μου. Το σάλιο σου να είναι μέλι και τα κακά σου να είναι κερί να έχης πάντα δόξα.

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1960)

Ο Άγιος Προκόπιος (ήτανε πολύ μικρό εκκλησιδάκι) ενείρεψε μια φορά ένα οτι θέλει να το μεγαλώση (την εκκλησία) και να κάμη δυό παράθυρα ένα 'ς το βοριά κ' ένα 'ς το Νοτιά να κοιτάζη την Αγία άννα (εκκλ.) και τον άγιο Νικόλαον (εκκλ.) . Την εμεγαλωσανε. Το χειμώνα πηγαίνουν οι ψαράδες μέσα και καπνίζουνε και κλάνουνε και δεν τα δέχεται ο άγιος. Ενείρεψε πάλι κάποιο και του λέει : Να πάτε να χτίσετε ένα κελλί, να μπάινουνε μέσα οι άθρωποι γιατί δεν αντέχω την καπνιά και τη μυρωδιά. Αυτός άκουγε τη φωνή αλλα δεν τον έβλεπε. Με καιρό πάλι τον είδε κ' εστεκότανε κοντά 'ς την εκκλησία και του είπε : Να χτίσετε από το ιερό μέχρι το παράθυρο (το κέλλι). Όπως και τον χτίσανε. Επήγα κ' εγώ κ΄εκουβαλούσα πέτρες. Το τελειώσανε το κελί.

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1960)

Ο λαφιάτης παρακάλιενε το θεό να κάνη ένα μονογόλγυλο καλάμι,να μπαίνη μέσα να τζιμπά τους ανθρώπους.Και ο θεός του είπε να είναι επικατάρατος και το καλάμι να είναι ο θάνατός του.Και απο τότε όταν τον χτυπήσης με το καλάμι,σκοτώνεται και μένει. (Μονογόγκυλο=με συνεχές διάκενον απο της ρίζης μέχρι της κορυφής, Μένει=μένει άπνους)

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1959)

Είχε ευλογιά πέσει 'ς το χωριό μας κι αποταήκανε την αγία Βαρβάρα εκάνανε λιτανεία, εκάνανε παράκλησι κ' εκόπηκενε η ευλογιά και μέχρι τώρα νηστεύομεν όλοι και δεν τρώμε λάδι, λόγω του θάματος που έγινε. Έχει τάξει όλο το χωριό να νηστέψη και νηστεύει.

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1960)

Το ‘στειλέ η μάννα του ‘ς το σχολείο. Κάτι της έκαμε και του ‘πέ : άμε να σε πάρη ο διάβολος. Σ την επιστροφή του από το σχολείο το ‘πιασε ο διάβολος και του ‘πε, λέει, έλα μαζί μου που μου ‘πέ η μάννα σου να σε πάρω. Λέει, πάμε ‘ς το σπίτι μας που ‘χει η μάννα μου ροβύθια μαγερεμένα να φάμε και ύστερα έρχομαι. Όταν των προσέφερε τη τσανάκα να φάνε λέει : Ότι είναι από ‘δω μέχρι εδώ είναι κι από ‘δω μέχρι εδώ (έκανε το σχήμα του σταυρού). Τότε οι διάβολος του είπε : Άχ μ’ έδεσες και δε μπορώ να κάμω τίποτα και έφυγε

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1960)

Ο τζίτζικας με τον μελίντακα(μύρμηγγα)ήταν αδέρφια.Ο μελίντακας σύναξε 'ς το σπίτι του, για να 'χη τι χειμώνα. Πήγε και του ζήτησε τροφή το χειμώνα ο τζίτζικας : Θυμάσαι που τραγούδαγες τον πρωτοούλη μήνα άντε και τώρα τραγούδαγε να σου περνά η πείνα.

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1960)

Αναζήτηση

Φίλτρα