• Ελληνικά
    • English
  • Ελληνικά 
    • Ελληνικά
    • English
  • Σύνδεση
Αναζήτηση 
  •   Αρχική σελίδα
  • Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας
  • Αναζήτηση
  •   Αρχική σελίδα
  • Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας
  • Αναζήτηση
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

Αναζήτηση

Προβολή προηγμένων φίλτρωνΑπόκρυψη προηγμένων φίλτρων

Φίλτρα

Χρησιμοποιείστε φίλτρα για να περιορίσετε τα αποτελέσματα αναζήτησης.

Αποτελέσματα 1-10 από 21

  • Επιλογές Ταξινόμησης:
  • Συνάφεια
  • Τίτλος Αυξ.
  • Τίτλος Φθιν.
  • Ημερ. Υποβολής Αυξ.
  • Ημερ. Υποβολής Φθιν.
  • Αποτελέσματα ανά σελίδα:
  • 5
  • 10
  • 20
  • 40
  • 60
  • 80
  • 100
Thumbnail

Ην ποτε καιρός ότε ο γεωργός φθάνων δια του αρότρου εις το έτερον άκρον του αγρού το ελάμβανε και το μετέφερεν ένθεν και προηγουμένως ήρχιζε. Η δε υφάντρια κόπτουσα την κλωστήν της κερκίδος της εκ του αυτού πάντοτε μέρους έρριπτεν αυτήν. Περιηγούμενος ο Ιησούς την γην ως άγνωστος τις τον μεν γεωργόν συνεβούλευσε να αρχίζη την αροτρίωσιν οπόθεν και έφθανε χωρίς να μεταφέρη επ’ ώμου το άροτρον την δε υφάντριαν να μη κόπτη, την κλωστήν αλλά πατούσα της ποδαρίτσας εναλλάξ και του στήμονος θέσιν μεταβάλλοντος να ρίπτη την κερκίδα απαραλλάκτως ης και νυν. Μετ’ ολίγον δε θέλουν να πεισθή ο Ιησούς περί της ευγνωμοσύνης τούτε γεωργού και της υφαντριάς επισκέφθη πάλιν αυτούς εν άλλη μορφή. Και ο μεν γεωργός εν τη ερωτήσει του Ιησού «ποιος σ’ εδίδαξε να αροτριάς ούτω» μυρίας ευχαριστίας ανέπεμψε τω προδιδάξαντι ξένω. Η δε υφάντρια η μόνη και δια της γνώσεώς μου το εφεύρον είπε». Δι ο και τον μεν, γεωργόν ηυχήθη ν’ αροτρίου και η ετί μίαν ημέραν εργασία του πολλούς επί πολύ να τρέφη και πολλοί να εργάζωνται προς συγκομιδήν αυτής, την δε υφάντριαν να υφαίνη από πρωίας μέχρις εσπέρας το δε υφαινόμενον υπό μάλης να φέρη ένεκα της αγνωμοσύνης της. 

Κωνσταντινίδης, Ν. (1890)
Thumbnail

Διατί ο Προφήτης εορτάζεται επί υψωμάτων ότι ο Προφήτης εορτάζεται ου μόνον παρ’ ημίν αλλά παρ’ άπασι τοις Ορθοδόξοις επί υψωμάτων μαρτυρεί και το τούρκικον αποκαλούν τεπέ παναΰρ την 20ην Ιουλίου. Διατί δε, ο Προφήτης εορτάζεται επί υψωμάτων εξηγείται δια την εξής παραδόσεως. Ο Προφήτης νυμφευθείς ποτε εγκατέλιπεν αμέσως την σύζυγόν του και απήλθεν εις την έρημον ένθα κόρακες έτρεφον αυτόν ουδέποτε επιστρέψας ουδέ φροντίσας πλέον περί της γυναικός του. Αυτή μείνασα έγκυος εγέννησε μετ’ ολίγον υιόν τον οποίον τόσον πολύ ως φιλόστοργος μήτηρ ηγάπα ώστε εν τη αυτή πάντοτε κλίνη εκοιμάτο μετ’ αυτού και ηλικιωθέντος και παρ’ αυτώ εύρισκε παραμύθιαν της απολεισθείσης συζυγικής ευδαιμονίας ένεκα της ιδιοτροπίας του Προφήτου. Άλλ’ ο μισόκαλος θέλων να στερήση την δυστηχή και εις ελαχίστης εν τω κόσμω τούτω ευτυχίας προσέρχεται τω Προφήτη και διαβάλλει αυτήν αυτώ ως αθέμειτης συνερχομένην μετά εικοσαετούς παγκάλου νεανίου. Ο Προφήτης πείθεται τη διαβόλη. Ήν δε ωραία πανσέληνος ‘στε εκίνησεν ο Προφήτης με τόξα και βέλη και ήλθεν έστι προ της σκηνής της γυναικός ην ο μισόκαλος έσπευσε να υποδείξη τω Προφήτη και κατά την στιγμήν εκείνην παραμελούσα δήθεν των συζυγικών καθηκόντων. Ο δε Προφήτης εν αγνοίας και τη διαβόλη υπείκων φονεύει τον υιόν του τον οποίον αναγνωρίζει προφέροντα τους τελευταίους λόγους «Αχ μήτερ αποθνήσκω» εις τους λόγους τούτους διαβόλην γίνεται άφαντος, ο δε Προφήτης εννοήσας την διαβολήν στρέφει κατ’ αυτού τα βέλη και τον κυνηγά εφ’ όλης της υφηλίου μεταχειριζόμενος σκοπιάν πάντα λόφου και πάσαν κορυφή όρους ει που ιδοί τον διαβάλοντα και προϊάψοι αυτόν συν τω υιώ. Επί των υψωμάτων λοιπόν και των κορυφών τούτων εφ’ ήν επάτησεν ο Προφήτης τότε τέλεται νύν η μνήμη αυτού 

Κωνσταντινίδης, Ν. (1890)
Thumbnail

Η περί εκλείψεως της Σελήνης θεωρία ης και πάντα τα λοιπά είναι ευκολωτάτη. Δεν έχομεν ανάγκην τηλεσκόπιων να παρατηρήσωμεν την Σελήνην εκλείπουσαν αρκεί ημίν ο γύμνός οφθαλμός, διότι και τα κατά την έκλειψιν πέριξ ήμών πλησίον του χωριού μας συμβαίνουσι. Η Σελήνη εκλείπουσα δεν κινδυνεύει να καταβρωθή υπό θηρίου τινός, ότι δ’ εν καιρώ εκλείψεως πυροβολισμοί γίνονται κατά μίμησιν των Οθωμανών και δια τούτο ουδέ γνωρίζομεν διατί πυροβολούμεν. Καθ’ ημάς εν καιρώ εκλείψεως συμβαίνει το εξής. Υπάρχουσι τινές γαλακτοφάγοι ουχί βεβαίως κατά προτροπήν την Ασκλησπιάδων παρ’ οίς δεν αρέσει ούτε το της αυγός ούτε το της βούς ούτε το της καμήλου ούτε το της όνου ούτε το της έλαφου, αλλά μόνον το γάλα της Σελήνης. Ευθύς λοιπόν άμα καταλάβης αυτούς η γαλακτοφαγία καταβιβάζουσι δια της μαντικής αυτών δυνάμεως την Σελήνην μεταβαλόντες αυτήν εις βούβαλον κ’ εις βούν ερυθράν συνήθως και αμελγούσιν αυτήν εντός λέβητος πάντοτε. Η τέχνη αυτή δεν ήτο, λέγεται, ανέκαθεν ασπαστής παρά τοις άλλοις, δι’ ο και δεν ευτύθησαν μέχρις ημών τοιούτου είδους μάγοι τουλάχιστον εν τω χωριώ μας. Κατά πάσαν λοιπόν έκλειψιν άλλοθεν ξένοι άγνωστοι καταβιβάζουσι και αμελγούσι την Σελήνην υπό επιθυμίας του σεληναίου γάλακτος του νέκταρος και της αμβροσίας. Δεν ήτο δε η τέχνη αυτή ασπαστή παρά τοις πολλοίς , δια τον εξής λόγον. Άμα ο σεληνογαλακτοφάγος αποκοιμηθή αμέσως εισέρχονται δια της ρινός και του στόματος αυτού παντός είδους ερπετά και έντομα και καταβροχθίζονται άπαν το εντός της κοιλιάς του γάλα της Σελήνης εξέρχονται εξ που εισήλθον. Η δε θέα του τοιούτου πατά τοις επιθυμούσι των μύησίν του μυστηρίου του καταβιβάζειν την Σελήνην, εις βούβαλον ή βούν μεταβάλλειν και αμέλγειν, προξενεί φοβεράν εντύπωσιν. Δι’ ο και ελαχίστοι οι σπουδασταί της επιστήμης ταύτης και η Σελήνη περισσοτέρας ανέσεως τυγχάνει σπανίως αμελγόμενη χάρις δε και εις το μέτρον ο έλανε το θείον εκμύζον δια την παντός είδους ερπετών και εντόμων πάν το καταβροχθίσθεν. Δια του αυστηρού δε τούτου μέτρου κατά την σεληνογαλακτοφάγων και ολίγους ειδήμονας έχομεν και οι σημερινοί μας αστρονόμοι απαλλαγμένοι εισί ουκ ολίγου κόπου. Τι δ’ ‘έμελλε γενέσθαι αν τα θείαν δεν προελάμβανε και οι σεληνογαλακτοφάγοι ήσαν πολλοί; Βεβαίως καθ’ εκάστην εσπέραν θα είχομεν εκλείψεις Σελήνης. Η Σελήνη καταβιβαζομένη προς άμελξιν μεταβάλλεται ης είπομεν εις ερυθράν βούν ής η κοιλιά ής επί το πλείστον είναι λευκή. Μετά την άμελξιν ανάγκη ν’ αναβιβάσωσι την Σελήνην ή την ερυθράν βούν. Προς αναβιβασμόν λοιπόν ταύτης λαμβάνουσιν πάναν (πάνιον όπερ προσδευόμενον εις επίμηκες ξύλον χρησιμεύει προς καθορισμόν κλιβάνου) δι ης τύπτοντες την βούν εις την κοιλιάν προσποιούσι τας μελανίας κηλίδας ας και ανερχομένη διατηρεί. 

Κωνσταντινίδης, Ν. (1890)
Thumbnail

Τους κίονας του ουρανού και της γής δεν βαστάζει επί των ευρέων του ώμων ο Άτλας αλλά παμμεγέθης ταύρος φέρει επί της ράχεως των την γήν. Προσερχόμενος δε κώνωψ και προσκαθίζων εις τι μέρος του σώματος του ταύρου προκαλεί την διατάραξιν του σώματος αυτού επομένως και τας δονήσεις της γής. Που δε ίσταται ο ταύρος ουδέποτε ερωτώμεν. Αλλά και ερωτώμενοοι κι' άλλοι Ινδοί ούδεν αποκρινόμεθα. Η θεώρια αυτή δεν είναι παραδεκτή παρ' άπασιν ούδε γινωδες και ξένη μάλον φαίνεται, διότι αι γυναίκες τουλάχιστον αγνοούσιν αυτήν. Άλλη δε θέωρία λέγει οτι η γή ίσταται επί των υδάτων τα ύδατα επί του αέρος αι δέ διακυμάνσεις αυτού επίφερουσι τους σείσμους της γής. Άλλα και η θεωρία αυτή νεωτέρα φαίνεται. 

Κωνσταντινίδης, Ν. (1890)
Thumbnail

Ηύρες τράγο φά τον, τα τραγούδια τίτα θέλς; 

Κωνσταντινίδης, Ν. (1890)
Ερμηνεία: Η λέξις τραγούδια σημαίνει παρ' ημήν άσματα αλλ' εδώ δηλοί και τα μικρά του τράγου όστις βεβαίως στερείται τιούτων. Πικραίνει τους τυχοδιώκτας και επί οπωσδήποτε υπό της τύχης αιφνιδίως ευνοουμένους να ώσιν ολιγαρκείς παντοτε. Εάν...
Thumbnail

Με το κόσκινο νερό και με το πλαστήρ' καρύδια 

Κωνσταντινίδης, Ν. (1890)
Ερμηνεία: Πλαστήρι = Τράπεζα εφής πλάθουσι...
Δεικνύει δε η παροιμία την αφοσίωσιν και αγάπην του λέγοντος όστις υπτοχνείται καθ' ηθμών αντλείν...
Λέγεται δε προς τους ανύμφευτους ότι εν καιρώ του γάμου των θα δείξωσι την προθυμίαν και αφοσίωσιν των...
Thumbnail

Η ημητέρα μυθολογία λέγει οτι ο Υσερίον άμα φώσει αμέσως προσέρχεται προς την μητέρα του ίνα κρύψη τον θυμόν πίνων οίνον ηδόν, μελληνδία και τρώγεν κρέατα των ορθοκρεράων. Το δύνηθες δειόνον έστι λιτότατον, αποτελούμενον εξ' ενός βόος, εξ εν βεβαίως φαγόντες και η οπαδοί του οδυσσεύς εστερήθησαν του νοστίμου ήματος, ενός σίθου ακράτου οίνου και δύο κλιβάβων άρτου. Τον άρτον παρασκευάζει αυτώ αυτή η μήτηρ του μεταχειριζομένη ωα πτυάριον μεν τας χείρας της, ως πάναν δε τους μαστούς της. 

Κωνσταντινίδης, Ν. (1890)
Thumbnail

Το κεφάλι μ' το ορίζω και πως θέλω το γυρίζω 

Κωνσταντινίδης, Ν. (1890)
Ερμηνεία: Δια τους επί αντεξουσιάτη τι καυχωμένους και επιτρέποντας την ανάμιξιν εις τας υποθέσεις των...
Thumbnail

Άφκα το σκόρδο και πήρα το κρομμύδ' 

Κωνσταντινίδης, Ν. (1890)
Ερμηνεία: Τούτο λέγει ο άλα' οσειν υπαλλήλους ή κυρίους θέλην να δείξη ότι δεν εύρε καλύτερον. Ούτω προκειμένων δύο κακών διανεμητέων ο έτερος λέγει “το σκόρδο παίρνεις ή το κρομμύδ” θέλην να δείξη ότι αμφότερα κακούσι και όλουσι...
Thumbnail

Ο Ιησούς περιερχόμενος ποτε την γην προσήλθε βουκόλω τινί και εζήτησεν ύδωρ αλλ’ ούτος εκτεταμένος επί του εδάφους, δια του ποδός μόνον έδειξε τω αγνώδιω Ιησού την πηγήν. Τότε ο Ιησούς προσήλθε τω ποιμένι καν εζήτησεν ύδωρ. Ο δε ποιμήν λαβών αυτόν έτι της χωρός ωδήγησεν εις την πηγήν. Οι ο και του μεν ποιμένος τον κόπον αυτήμειτζεν αφαιρέσας παρ’ αυτού τον κούκνοι του δε βουκόλου των τιμωρίαν ετιμώρησε, πέμτζας αυτώ τον κούκνον τον κυρίως κατά Μαΐου μέχρι των μέσων Ιουνίου καταδιώκοντα τας βους και οιδαίνοντα τους πόδας του βουκόλου τους δείξαντας των πηγών του Ιησού. [Οκούνος=οίστρος] 

Κωνσταντινίδης, Ν. (1890)
  • «
  • 1
  • 2
  • 3
  • »

Πλοήγηση

Όλο το ΑποθετήριοΑρχείο & ΣυλλογέςΤόπος καταγραφήςΧρόνος καταγραφήςΣυλλογείςΛήμμαΚατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)Ευρετήριο πηγώνΚείμεναΑυτό το ΑρχείοΤόπος καταγραφήςΧρόνος καταγραφήςΣυλλογείςΛήμμαΚατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)Ευρετήριο πηγώνΚείμενα

Ο λογαριασμός μου

Σύνδεση

Περιήγηση ανά

ΤύποςΠαροιμίες (13)Παραδόσεις (8)ΣυλλογέαςΚωνσταντινίδης, Ν. (21)Τόπος καταγραφής
Μάλγαρα, Αλμάλι (21)
Χρόνος καταγραφής1890 (21)
Επικοινωνήστε μαζί μας | Αποστολή σχολίων
Κέντρον Λαογραφίας E-Mail: keel@academyofathens.gr
Δημιουργία/Σχεδιασμός ELiDOC
Λογισμικό DSpace Copyright © 2015  Duraspace


Το Έργο «Εθνικό δίκτυο ψηφιακής τεκμηρίωσης της άυλης και υλικής πολιτιστικής κληρονομιάς» στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ψηφιακή Σύγκλιση» του ΕΣΠΑ 2007-2013, συγχρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από εθνικούς πόρους.