Αναζήτηση
Αποτελέσματα 71-80 από 1893
Ο λαός και το περτίκιν και ο κακός ο νοικοκύρις τογ Γεννάρην χαίρουνται
(1924)
Διότι ο νοικοκύρις θωρείται καλός, όταν είναι προνοητικός και φροντίζει εγκαίρως δι' όλα τα χρειώδη του οίκου του χωρίς να είναι υποχρεωμένος, μέσα εις το αφφάλιν του χειμώνα, ως αποκαλείται ο Ιανουάριος, να τρέχη δεξιά και αριστερά δια να...
Ο λαός και το περτίκιν και ο καλός ο νοικοκύρις τογ Γεννάρην χαίρουνται
(1924)
Εκφέρεται συνηθέστερον...
Διότι ο νοικοκύρις θωρείται καλός, όταν είναι προνοητικός και φροντίζει εγκαίρως δι' όλα τα χρειώδη του οίκου του χωρίς να είναι υποχρεωμένος, μέσα εις το αφφάλιν του χειμώνα, ως αποκαλείται ο Ιανουάριος, να τρέχη δεξιά και αριστερά δια να...
Διότι ο νοικοκύρις θωρείται καλός, όταν είναι προνοητικός και φροντίζει εγκαίρως δι' όλα τα χρειώδη του οίκου του χωρίς να είναι υποχρεωμένος, μέσα εις το αφφάλιν του χειμώνα, ως αποκαλείται ο Ιανουάριος, να τρέχη δεξιά και αριστερά δια να...
Εν και εν η αξίσι του οφτου, αμμάν η παραπόνησί του
(1924)
Ερμηνεία: Επί των μη τυγχανόντων τινός, όπερ έπρεπεν ή ανέμενον να τοις δοθή, και παραπονουμένων διά την παράλειψιν δήθεν και όχι διά το παραλειφθέν. Συνοδεύεται από κείμενο......
Ο πελλός εν και θέλει κουδούνιν
(1924)
Ευκόλως διακρίνεται...
Παρεμφερής και ο πελλός και τ' άσπρον άλοον που μακρυά χωρίζει...
Παρεμφερής και ο πελλός και τ' άσπρον άλοον που μακρυά χωρίζει...
Ο μάντις, ρήας και α γενή, πάλε μαγκές μυρίζει
(1924)
Ερμηνεία: Ο εξ αγενούς και ταπεινής καταγωγής, και προαγόμενος, πάλιν αγενής φαίνεται...
Ο πελλός εν και θέλει κουούνιν
(1924)
Ευκόλως διακρίνεται...
Παρεμφερής και ο πελλός και τ' άσπρον άλοον που μακρυά χωρίζει...
Παρεμφερής και ο πελλός και τ' άσπρον άλοον που μακρυά χωρίζει...
Από πάνω τέλι τέλι και ποκάτω αρκοκονίδιν
Ήτοι: Η μεν επιφάνεια της κόμης της κεφαλής κοσμείται δια κεχρυσωμένων ταινιών, υπό δε ταύτην αφθονούσιν αι κονίδες...
Άρκος = Άγριος, άφθονος, πολυπληθής...
Δια τουτο και η Βυζαντινή παροιμία: Απ' έξω ένι καλοκτένιστος και μέσα γέμει ωραίον κονίδιν ήτο ίσως άγριον κονίδιν...
Άρκος = Άγριος, άφθονος, πολυπληθής...
Δια τουτο και η Βυζαντινή παροιμία: Απ' έξω ένι καλοκτένιστος και μέσα γέμει ωραίον κονίδιν ήτο ίσως άγριον κονίδιν...