Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής

Αποτελέσματα 1-20 από 73

Άρχισε μια μάχη μεταξύ των κατοίκων των Άνω και των Κάτω Κλεινών. Ενίκησαν στην αρχή οι κάτοικοι των Άνω Κλεινών και έμειναν εδώ και έτσι έγινε το χωριό μας. Πιο κάτω οι νικηθέντες παρέμειναν και εκεί έγινε το χωριό Κάτω Κλείναι. Μετά ωρισμένοι απ’ αυτούς υπεχώρησαν πιο κάτω καταδιωκόμενοι σταμάτησαν στην Καλλινίκη. Τέλος τους απώθησαν τους υπολοίπους πιο κάτω, που έγινε η τελευταία μάχη και το μέρος...

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1964)
Αμά το βράδυ μείνης μέχρις αργά έξω, θα ιδής τις Νεράϊδες, που βγαίνουν μέσα από τα καταπράσινα πυκνά δάση. Έχουν ξανθά μαλλιά είναι πολύ ωραίες και στήνουν χορό. Αν σε ξεγελάσουν και σένα και σε τραβήξουν στο χορό, σε παίρνουν μετά μαζί τους.

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1964)
Παράδοσις

Αν είς τον ύπνον σου ιδής, ότι κάπου υπάρχουν λεφτά να σηκωθής και να πάς αμίλητος στον τόπον, που είδες να ειπής εκεί ‘’καλημέρα’’ και θα τα εύρης αμέσως, αλλοιώς αν το μαρτυρήση σε κάποιον, θα τα εύρης όλα κάρβουνα.

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1969)
Απ’ εδώ είχαμε τον Πέτρον Χρήστου πριν να βγη κάθε βράδυ για επιχειρήσεις, εφορούσε ένα σακκάκι σαν «μπουφάν» που άστραφτε. Το είχαν πλέξει τα κορίτσια του χωριού και το είχαν κεντήσει με χάνδρες. Τα κορίτσια του είχαν φτιάξει φυλακτό με σταυρό και με φιλτίκι. Ακόμη του είχαν βάλει μέσα στο φυλαχτό γάλα στεγνό από κόρη και μάνα, που εθήλαζαν μαζί. Η κόρη έπρεπε να είναι πρωτόγενος. Το γάλα αυτό το...

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1964)
Βακούφικο λέγεται τώρα το μέρος, που άλλοτε ανήκε στην εκκλησία. Εκεί όσοι χριστιανοί επήγαιναν, δεν τους έσφαζαν οι Τούρκοι. Μετά όμως πολλοί έκτισαν σπίτια και παρέμειναν εκεί, αλλά έπαθαν αγιάτρευτες αρρώστειες. Άλλος εκουτσάθηκε, άλλος ετυφλώθηκε και οι πιο πολλοί εκουφάθησαν.

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1964)
Βλάχικα. Είναι μια τοποθεσία, που άλλοτε ήταν στην εκκλησία. Εκεί υπάρχουν λεφτά στοιχειωμένα με άνθρωπο, διότι οι Τούρκοι εκεί έσφαξαν δυο χριστιανούς. Τα λεφτά αυτά τώρα, για να βγούν, πρέπει να θυσιασθούν δύο άνθρωποι και όσα θα βρεθούν χρήματα πρέπει να τα πάρη η εκκλησία. Είναι πολλά χρόνια τώρα και γύρω- γύρω απο το μέρος αυτό υπάρχουν μεγάλες πλάκες, που ένας άνθρωπος δεν μπορεί να τις σηκώση....

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1964)
Δια τον σατανά λέγομεν ότι είναι το πιο έξυπνο ζωντανό, που έρχεται σ' ένα καλόν άνθρωπον και τον τραβάει.

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1964)
Δυο γυναίκες γδύνονται τελείως. Κτυπιώνται κώλο με κώλο και έτσι κατεβάζουν το φεγγάρι και κάνουν ξόρκια την νύχτα, πριν να λαλήσουν οι πετεινοί. Μετά όμως ιδρώνουν και κουράζονται πάρα πολύ από την δύναμιν, που βάζουν δια να το ξανασηκώσουν.

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1964)
Ένα βράδυ ένας γέρος εβγήκε έξω να ουρήση. Τον επήραν οι ''καρκαρζέροι'' τον επήγαν πίσω απο την εκκλησίαν και τον άφησαν μισοπεθαμένον. (καρκατζέροι= Καλλικάντζαροι)

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1964)
Ένα βράδυ μια γυναίκα επήγε εις την βρύσην να πάρη νερό. Εκεί ευρήκε την νεράϊδα να πλένεται. Η νεράϊδα την ερώτησε, αν έχη στο σπίτι της σκυλί, και αυτή της είπε όχι. Τότε επήγαινε μαζί της στο σπίτι της γυναικός, δια να μπη μέσα, αλλά μόλις έφθασαν εις την αυλήν, επετέθη ο σκύλος να την ξεσχίση, αλλά αυτή έγινε αέρας. Μετά όμως η Νεράϊδα εκτύπεισε την γυναίκα, προτού να μπη στο σπίτι και ήταν άρρωστη...

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1964)
Ένα βράδυ, στο νεκροταφείον, δυο περαστικοί είδαν να κινήται πάνω στους τάφους ένας όγκος σαν μεγάλον τουλούμι. Εκυλούσε πάνω από όλα τα μνήματα. Μερικές φορές εσταματούσε και εσηκώνετο προς τα πάνω και έπαιρνε διάφορες μορφές, πότε ανθρώπου, πότε τράγου και πότε αλόγου. Μια βραδυά επήγε ο παπάς να μπη στην εκκλησία. Άνοιξε και όπως προχώρησε το είδε μπροστά του μέσα εις την μέσην της εκκλησίας. Ετρόμαξε...

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1964)
Ένα παιδί ήταν στα χωράφια και έσκαβε. Επέρασαν οι κομιτατζίδες και το εσκότωσαν. Ύστερα το παιδί δεν ευρέθηκε κανείς να το θάψη και έγινε βαπίρι (βρυκόλακας)και εις το σημείον, όπου το έσφαξαν δεν άφινε άνθρωπον να περάση την νύκτα απ'εκεί, διότι τους έρριχνε πέτρες.

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1964)
Ένα σκιό έβγαινε την νύκτα στη βρύση και ελούζετο. Το έβλεπε ένας κάθε βράδυ να λούζεται κατά τα μεσάνυχτα. Το σκιό αυτό εκρατούσε στα χέρια του ένα κατσαρόλι. Ο άνθρωπος, που το είδε, έφυγε και επήγε την ημέρα και επήρε το κατσαρόλι. Τότε το σκιό επήγε το άλλο βράδυ και του είπε να φέρης το κατσαρόλι, γιατί θα σε πνίξω. Έτσι ο άνθρωπος αυτός, μόλις εξημέρωσε, επήγε πάλιν κοντά στη βρύση το κατσαρόλι...

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1964)
Ένας Αλέξανδρος και μερικοί άλλοι δράκοι ήσαν κυρίαρχοι εις όλα τα γύρω μέρη. Κάποτε ευρέθη το αθάνατο νερό. Ο Μάρκος Κράλε επρόβαλε και ήπιε. Ο Μέγας Αλέξανδρος επήγε να πιή και αυτός από το αθάνατον νερό, αλλά δεν ηύρεν, διότι το ήπιε όλο η αδελφή του. Μετά έψαχνε να την εύρη, και αυτή, για να γλιτώση, έγινε γοργόνα και επέρασε στην θάλασσα κάτω χαμηλά. Μετά από λίγα χρόνια ο Αλέξανδρος απέθανε...

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1969)
Ένας απέθανε εις τας Σέρρας. Μετά εφέρανε τα ρούχα του εδώ, στο χωριό. Μαζί όμως με τα ρούχα ήλθε και το βαπίρι, το φάντασμά του, και έκανε εις όλο το χωριό μεγάλες καταστροφές. Τότε εκάναμε μια μπογάτσα απο καθαρό σιταρένιο αλεύρι, επήραμε κρασί, ρακί και να γλυκαθή. Ετσι έφυγε χωρίς να μας ξαναπειράξη. Μετά απο μιαν εβδομάδα εχάθηκε.

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1964)
Ένας βρυκόλακας κάθε βράδυ εκοιμάτο με την γυναίκα του και έκαμε τρία παιδιά. Τον ερώτησε μετά αυτή, που κρύβεται. Αυτός δεν της έλεγε. Ένα βράδυ, που ετρώγανε, επήγε πάνω στην στέγην και τους επέταγε ακαθαρσίες μέσα στο φαγητό. Τους επέταξε και το καντήλι από το εικόνισμα. Τον βρυκόλακα μόνον ο λύκος μπορεί να τον εξοντώση. Μια μέρα τον ερώτησε η γυναίκα του, που κρύβεται. Τότε της λέγει ότι κοιμάται...

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1964)
Ένας εσκοτώθηκε απο ένα ληστήν και έγινε βρυκόλακας. Αφού επέρασαν 42 ημέρες και δεν εμπόρεσαν να τον σκοτώσουν, έγινε μεγάλος βρυκόλακας με τεράστιαν δύναμιν. Έκανε πολλές καταστροφές. Ένας βοσκός με το πιστόλι του έστησε καρτέρι και τον εσκότωσε και μετά το έσφαξαν και έτσι δεν ξαναβγήκε.

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1964)
Ένας ήξερε ότι του Ευαγγελισμού την 25ην Μαρτίου ανοίγουν οι ουρανοί. Επήγε και έβγαλε μέσα από τα σίδηρα του παραθύρου του το κεφάλι του και επερίμενε να ανοίξουν οι ουρανοί. Σε μια στιγμή τους είδε ανοικτούς και ενώ ήθελε να πη. «Θεέ μου, δώσε μου ένα σοινίκι λίρες» είπε κατά λάθος «Θεέ μου δώσε μου ένα σοινίκι κεφάλι» και έτσι εφούσκωσε το κεφάλι του και δεν έβγαινε από τα σίδερα του παραθύρου

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1969)
Παράδοσις

Ένας μια φορά είδε στον ύπνον του ότι μέσα στον σταύλον του σπιτιού του ήταν κρυμμένος θησαυρός. Το είπε στην γυναίκα του. Ε πήγε και έσκαψε και εύρηκε κάρβουνα. Δεν κάμει να το λέγωμεν

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1964)
Η ντροπή

Έχομεν ένα φυτό με άσπρο άνθος του. Εις το μέσον του άνθους υπάρχει μια μαυρίλα. Πάλια η μαυρίλα αυτή ήταν μεγάλη σαν ένα τάλληρον. Τότε ο κόσμος είχε ντροπή μεγάλη. Μετά όμως άρχισε να μικραίνη η μαυρίλα αυτή και να χάνεται η ντροπή από τον κόσμον. Τώρα η μαυρίλα αυτή είναι πολύ μικρή, διότι λίγη ντροπή έχει ο κόσμος και όταν θα σβύση τελείως, θα πάυσουν οι άθρωποι να εντρέπωνται.

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1964)

Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής

Δια τον σατανά λέγομεν ότι είναι το πιο έξυπνο ζωντανό, που έρχεται σ' ένα καλόν άνθρωπον και τον τραβάει. ﻿

Δια τον σατανά λέγομεν ότι είναι το πιο έξυπνο ζωντανό, που έρχεται σ' ένα καλόν άνθρωπον και τον τραβάει.