Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Λήμμα "ραπάνι"

Αφίνουν το δραπάνι και σπέρνουν το ραπάνι

Άγνωστος συλλογέας

Ππαζ. 341

Έχει τέχνη το ρεπάνι κάθε τόπος δεν το κάνει

Μανούσος, Αντώνιος (1880)

Έχει τέχνη το ρεπάνι, κάθε τόπος δε το κάνει

Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1959)

Για το κάθε τι χρειάζεται προσπάθεια και επιτηδειότης

Είναι ραπάνι

Σακελλαριάδης, Χ.

Ερμηνεία: Επί των μεθύσων

Εξεσοιρίδιανες σαν του Μα το ραπάνι

Καληδόνης, Γ. (1930)

Ερμηνεία: Επί των αδιακρίτων και φλυάρων

καιει καιει του ριπάν' σι ξηρό κιουφάλ' απάν'

Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1889)

Όποιος τρώει το ραπάνι, άπ' το ςόματου το κλάνει

Καββαδίας, Γεώργιος (1876)

Πετάγεται 'στη μέση σα ραπάνι

Κορύλλος, Χρήστος Π. (1910)

Ερμηνεία: Επί συνομιλούντων

Πράμα ναι που δε γιουντίζει, το ραπάνι με το ρύζι

Άγνωστος συλλογέας

Ράπανο στον κώλο σου

Άγνωστος συλλογέας

Ράπανος, ο

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1918)

Ερμηνεία: Επί προπετους ανθρώπου: “ξέρεις τι ράπανος είναι ο Μ.;”

Τρούπ gιbί ρεπάν'

Ζήσης, Ευστράτιος (1938)

Τρουπ = ρεπάνι (λέξις τουρκική), gιbί = ως