Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Νικολάου, Θεοδόσιος"
-
Σαράντα μέρες βοσκός, σαράντα μέρες πέλλος
Νικολάου, Θεοδόσιος (1951) -
Σαράντα μέρες βοσκός, σαράντα μέρες τρελλός
Νικολάου, Θεοδόσιος (1951)Εξ ού και : πελλοβοσκός [τρελλοβοσκός] -
Σαράντα μέρες η νουρά του σκύλλου στο καμπουτιν τζι' εβκάλαν την τζι' εγίνητζεν κουλλούριν
Νικολάου, Θεοδόσιος (1951)Σαράντα μέρες ηουρά του σκύλλου μέσα στο καλάμι, την βγάλανε, και ξανα τυλίχτηκε -
Σιύλλος απροσκάλεστος στογ γάμον είντα γυρέβκει;
Νικολάου, Θεοδόσιος (1951)Σκύλος απροσκάλεστος τι ζητάει να πάη στον γάμον; -
Σκότωνε πελλούς τζιαι πκιέρωνε τζιερεμέν
Νικολάου, Θεοδόσιος (1951)Δηλαδή σκότωνε τρελλούς και πλήρωνε πρόστιμον -
Στείλε πελλόν τζ'αι λάμνε τζ'αι σου ταιπσόν του
Νικολάου, Θεοδόσιος (1951)Στείλε τρελλόν και τρέξε και συ πίσω του -
Τ' 'ασπρα κατεβάζουν τ' άστρα
Νικολάου, Θεοδόσιος (1951)Ερμηνεία: Διά να δειχθή η μεγάλη δύναμις των χρημάτων διά των οποίων και αυτά τα άστρα δύνανται να κατέλθουν -
Τα δικά μας του γειτόνου μας
Νικολάου, Θεοδόσιος (1951)Λέγεται δι εκείνους οι οποίοι προσπαθούν να επιφορτώσουν εις τους άλλους τα ιδικά των πταίσματα -
Τζιείνος που σ' αγαπά κάμνει σε τζιαι κλαίεις
Νικολάου, Θεοδόσιος (1951)Εκείνος που σ' αγαπά σε κάνει να κλαίς -
Τζιινούρκον είσαι κόσιινον τζιαί που να σε κρεμμάσω;
Νικολάου, Θεοδόσιος (1951)Ερμηνεία: Λέγεται δι' εκείνους οι οποίοι φυλάττουν μετά προσοχής τα αντικείμενα -
Το πολλύγ Κύρελέησον βαρκέται το τζ' ο Θεός
Νικολάου, Θεοδόσιος (1951)Το πολύ Κύριε Ελέησον το βαριέται κι' ο Θεός -
Το πολλύν Κυρελέησον βκάλλουν τζιαι τομ παπάμ πελλόν
Νικολάου, Θεοδόσιος (1951)Με το πολύ Κύριε Ελέησον βγάζουν και τον παπά τρελλό -
Το σλοινίν του χωρκάτη μονόν εν ι-φτάννει τζαί διπλόν περισσεύκει
Νικολάου, Θεοδόσιος (1951)Το σχοινί του χωριάτη μονό δεν φτάνει και διπλό περισσεύει. Περί των πολών στενοκεφάλων οι οποίοι μετά μεγάλης δυσκολίας κατορθώνουν να αντιληφθούν κάτι -
Του κλέφτη κλέφτει του;
Νικολάου, Θεοδόσιος (1951)Ο κλέφτης γνωρίζει πάσας τας πανουργίας και ψεύδη ώστε είναι αδύνατον να τον κλέψης -
Του κόσμου τ' αναέλαστρον του κόσμου αναελά του
Νικολάου, Θεοδόσιος (1951)Λέγεται δι' εκείνους οι οποίοι κορϊδεύνουν τους άλλους ενώ νώ όντι αυτοί αξίζουν την κοροϊδίαν -
Του τοίχου του κακότοιχου τα ρούχα εν ο πρεπός του
Νικολάου, Θεοδόσιος (1951)Του τοίχου του κακού τοίχου τα φορέματα είναι το στολίδι του