Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Παπαμιχαήλ, Άννα Ι."
-
Τ' αγι – Αντωνιού τ' απόγιομα, το 'χουνε παρατηρημένο, πως όποιον καιρό κι' άν κάνη, θα πουνεντίση. Ή λίγο, η πολύ θα τόνε μπατάρη στον πουνέντε
Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)Λέουμεν το αυτό γιατί κάνει κακωσύνη βρέχει από το πρωί μέχρι το βράυ ή θα 'ναι δραμουντάνα. (17 Ιανουαρίου) -
Τα 'χε η Μαρού στο νουν της έβλεπε και στ(ο) όνειρόν της
Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964) -
Τα κακοδουλεμένα και τον νοικοκύρη απατόν του
Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964) -
Τα καλοδουλεμένα παίρνει ο διάολος τα μισά
Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964) -
Τα στραβά βόδια τη νύχτα βόσκονται
Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)Οι τεμπέλες και κοτσομπόλες που κάνουν δουλειά το βράδυ -
Τα' χει η μοίρα σου γραμμένα δεν παρέρχεται καένας
Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964) -
(Τελευτή) Βουρβουλάκους, τους λένε φυλάκους είναι η ψυχή που γυρίζει.
Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1962) -
Της μάννας τον επίσκοπο η κόρη τόνε παίρει
Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)Άμα έχη ελαττώματα η μάννα και τα παίρει η κόρη -
Τίνος είναι αυτό τ' αυκό, αυτινής τής όρνιθας
Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)