Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Καρολίδης, Π. Κ."

Κατσόρα= Εφιάλτης, δαίμων εν Φαρασίω. Δεν σημαίνει το πάθος αυτό του Εφιάλτου, αλλά τα δαίμονα αυτά τα πιέζοντα καθ' ύπνον του άνθρωπου.

Καρολίδης, Π. Κ. (1885)

Μαλιέρ: Οι εν τους σκοτεινούς άντρους οικούντες και τους εισερχομένους πνίγοντες δαίμονες. Λέξη φαρασιωτική

Καρολίδης, Π. Κ. (1885)

Μαρκάλτζα :Ον υπέρ φυσικής ισχύος και δυνάμεως. Λέγεται και περί θηρίων και περί ανθρώπων (γίγας, ήρως). Ιδίως δε ούτω καλείται και ο εν τους μύθους της Ανατολής συχνά μνημονευόμενος δαίμων, έχων μορφών ανθρώπου αμα και θηρίον, τεράστια ου η και έχων ένα μόνον οφθαλμόν επί του μετώπου «Κύκλωψ»

Καρολίδης, Π. Κ. (1885)

Μαρκάλτζα: Εν Φαρασίω,ον υπέρευσικής ισχύος και δυνάμεως,ήρως, Ηρακλής, γίγας, ο εν τους Ασιατικούς μύθους, συχνά μνημονευόμενος δαίμων

Καρολίδης, Π. Κ. (1885)

Με γυρεύει, ΄ς το δόσι μ΄ έμαθε

Καρολίδης, Π. Κ. (1885)

Νάρα, νάρα γένται α λίμνη

Καρολίδης, Π. Κ. (1885)

Νάρα = Νερό

Νάχα τατά σο σπίτι μου ερχούτον, νάχα μάνα γουργούρι στο στόμα είχα

Καρολίδης, Π. Κ. (1885)

Ο Θεός θωρεί τόργο, για θωρεί τι ποίκει

Καρολίδης, Π. Κ. (1885)

Ο λύκος, σαμού γηράση, ένι του σκυλού παιγνίδι

Καρολίδης, Π. Κ. (1885)

Σιφώτ ή Σιφώτης (ο τύπος Σιφώτ είναι συνηθέστερος). Δαίμων κρυπτόμενος εις τας διαφόρους γωνίας και τα άδυτα της οικίας και βλάπτων πολυειδώς τους εν τω οίκω είτι δια προσβολής (τυελέσεως, χωλότητος) είτε δι αρπαγής ή αλλαγής παίδων ή κτηνών είτε δι’ ασθενείας είτα και διαπλοκής. Αύτς είναι η καθαρά και κυρία σημασία του ονόματος. Εν τούτους εις πολλά μέρη της Καππαδοκίας μετέπεσε και πολύ ειδώς συνεχύθς...

Καρολίδης, Π. Κ. (1885)

Σουργιόπουλος (λέγεται Σουγρόπουλος). Ο γίγας ή ο δράκων ο φυτρώνεν εκ γης και τρύγεν τους ανδρειωμένους, ο καταπιών τους εννέα υιούς του ήρωος Ανδρονίκου και αναγκασθείς να εκβάλη αυτούς πάλιν. Το όνομα απαντά εν τους άσμασι Τελμησσού. Αυτοί δε οι Τελμησσηνοί ερμηνεύουσιν αυτό Δράκος.

Καρολίδης, Π. Κ. (1885)

Τα πουλιά μετράνε το μεθόπωρον

Καρολίδης, Π. Κ. (1885)

Μεθόπωρον = φθινόπωρον

Τζυλίσθη το κούχι, ηύρεντι το σκέπι

Καρολίδης, Π. Κ. (1885)

Τζυλίσθη το κούχι= Εκυλίσθη ο τεντζερές

Το κάλικο τ' ορνίθι, βρίσκει το κόρικο το λαχτόρι

Καρολίδης, Π. Κ. (1885)

Ορνίθι – η κνυώδης, η λεπρώσα όρνις, λαχτόρι = τον τυφλόν αλέκτορα

Το καλό το ναμάτι ας το γιατάχι ένι παβού

Καρολίδης, Π. Κ. (1885)

Γιατάχι = κοίτη

Το μαύρο το σκυλίν, τ' άσπρο το σκυλίν, νούλλα ένι σκυλί

Καρολίδης, Π. Κ. (1885)

Το μελίσσι που βγήκε τζε το τρυπί κατέχει τα

Καρολίδης, Π. Κ. (1885)

Το νηστικό τ' ορνίθι σον ύπνο θωρεί τζεχρί

Καρολίδης, Π. Κ. (1885)

Το πικρό το μελιτζάνι, το κρύο τζο παίρνει το

Καρολίδης, Π. Κ. (1885)

Του καλό του νομάτς το κατζί ένι βάρι

Καρολίδης, Π. Κ. (1885)

Βάρι = ιλάρι, χαλινός

Κατσόρα= Εφιάλτης, δαίμων εν Φαρασίω. Δεν σημαίνει το πάθος αυτό του Εφιάλτου, αλλά τα δαίμονα αυτά τα πιέζοντα καθ' ύπνον του άνθρωπου. ﻿

Μαλιέρ: Οι εν τους σκοτεινούς άντρους οικούντες και τους εισερχομένους πνίγοντες δαίμονες. Λέξη φαρασιωτική ﻿

Μαρκάλτζα: Εν Φαρασίω,ον υπέρευσικής ισχύος και δυνάμεως,ήρως, Ηρακλής, γίγας, ο εν τους Ασιατικούς μύθους, συχνά μνημονευόμενος δαίμων ﻿

Με γυρεύει, ΄ς το δόσι μ΄ έμαθε ﻿

Νάρα, νάρα γένται α λίμνη ﻿

Νάχα τατά σο σπίτι μου ερχούτον, νάχα μάνα γουργούρι στο στόμα είχα ﻿

Ο Θεός θωρεί τόργο, για θωρεί τι ποίκει ﻿

Ο λύκος, σαμού γηράση, ένι του σκυλού παιγνίδι ﻿

Τα πουλιά μετράνε το μεθόπωρον ﻿

Τζυλίσθη το κούχι, ηύρεντι το σκέπι ﻿

Το κάλικο τ' ορνίθι, βρίσκει το κόρικο το λαχτόρι ﻿

Το καλό το ναμάτι ας το γιατάχι ένι παβού ﻿

Το μαύρο το σκυλίν, τ' άσπρο το σκυλίν, νούλλα ένι σκυλί ﻿

Το μελίσσι που βγήκε τζε το τρυπί κατέχει τα ﻿

Το νηστικό τ' ορνίθι σον ύπνο θωρεί τζεχρί ﻿

Το πικρό το μελιτζάνι, το κρύο τζο παίρνει το ﻿

Του καλό του νομάτς το κατζί ένι βάρι ﻿

Κατσόρα= Εφιάλτης, δαίμων εν Φαρασίω. Δεν σημαίνει το πάθος αυτό του Εφιάλτου, αλλά τα δαίμονα αυτά τα πιέζοντα καθ' ύπνον του άνθρωπου.

Μαλιέρ: Οι εν τους σκοτεινούς άντρους οικούντες και τους εισερχομένους πνίγοντες δαίμονες. Λέξη φαρασιωτική

Μαρκάλτζα: Εν Φαρασίω,ον υπέρευσικής ισχύος και δυνάμεως,ήρως, Ηρακλής, γίγας, ο εν τους Ασιατικούς μύθους, συχνά μνημονευόμενος δαίμων

Με γυρεύει, ΄ς το δόσι μ΄ έμαθε

Νάρα, νάρα γένται α λίμνη

Νάχα τατά σο σπίτι μου ερχούτον, νάχα μάνα γουργούρι στο στόμα είχα

Ο Θεός θωρεί τόργο, για θωρεί τι ποίκει

Ο λύκος, σαμού γηράση, ένι του σκυλού παιγνίδι

Τα πουλιά μετράνε το μεθόπωρον

Τζυλίσθη το κούχι, ηύρεντι το σκέπι

Το κάλικο τ' ορνίθι, βρίσκει το κόρικο το λαχτόρι

Το καλό το ναμάτι ας το γιατάχι ένι παβού

Το μαύρο το σκυλίν, τ' άσπρο το σκυλίν, νούλλα ένι σκυλί

Το μελίσσι που βγήκε τζε το τρυπί κατέχει τα

Το νηστικό τ' ορνίθι σον ύπνο θωρεί τζεχρί

Το πικρό το μελιτζάνι, το κρύο τζο παίρνει το

Του καλό του νομάτς το κατζί ένι βάρι