Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Παπαχριστόδουλος, Χ."
-
Θαρείς κι είναι μιάλου καλαθκιού κώλος
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Κάμνει το μεγάλο, ενώ δεν είναι -
Θαρείς τ' αυγκά λωνεύγκου τα τ' αππίδγκια λοκοπούν τα; μόνου τ' αυγκά τηανίζουν και τ' αππίδγκια καθερνούντα
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Ερμηνεία : Απειρία -
Θέλεις άρρωστε, τσουβρά;
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Για εκείνους που ερωτούν άλλους αν θέλουν κάτι ενώ ξέρουν ότι το ποθούν -
Θέλεις θέριζε και δίννε, θέλεις δίννε και κουβάλιε
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Φανερή ανισότητα αφίνει για τον εαυτό του τη μιά εργασία το κουβάλημα ή το θέρισμα -
Και σύ λαός μουστάκια και βω λαός μουστάκια, λέει η λαουδίνα στο παιδί της, μόλις το γεννήση, για να πάη να βοσκηθή
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Μεταφορικώς στα παιδιά που δεν εργάζονται -
Καινούργιο μ μου κόσκινο γκαι που να σε κρεμμάσω
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Ερμηνεία: Για τες πρώτες περιποιήσεις του συζήγου -
Καλός κακός Μάρτης μας πέντε αυγά στη γκάσσαμ μας
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932) -
Καλός καλός ο χοίρος μας κι ηβγήκε χαλαζάρης
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932) -
Καλομελέτα κι έρκεται
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Όσο αναφέρεις ένα πράγμα, κυρίως δυστύχημα θα σου συμβή -
Κατά 'που 'ν ο φφέντης και τα παιδιά
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932) -
Κατά που λαλεί η φλάσκα, με φέτι Λαμπρήμ με που καιρού Πάσκα
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)Αργοπορία -
Κατά τημ μάναν γκι οι κόρες
Παπαχριστόδουλος, Χ. (1932)