Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Παπαμιχαήλ, Άννα Ι."
-
Τα' χει η μοίρα σου γραμμένα δεν παρέρχεται καένας
Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964) -
(Τελευτή) Βουρβουλάκους, τους λένε φυλάκους είναι η ψυχή που γυρίζει.
Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1962) -
Της μάννας τον επίσκοπο η κόρη τόνε παίρει
Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)Άμα έχη ελαττώματα η μάννα και τα παίρει η κόρη -
Τίνος είναι αυτό τ' αυκό, αυτινής τής όρνιθας
Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964) -
Το καλορρίζικο χωριό πάντα τον Μα' ηβρέχει
Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964) -
Το λύκο ερώτησαν τον – γιατί είναι ο σβέρκος σου χοντρός – γιατί κάμνω τη δουλειά (μου) απατός μου
Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964) -
Το Μάρτη ξύλα φύλαε μη κάψης τα παλούκια
Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964) -
Το Μάρτη ξύλα φύλαε μην κάψης τα παλούκια
Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964) -
Το Μάρτην εχηρέψανε καλών αντρών γυναίκες
Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)Ερμηνεία: Γιατί το Μάρτη κάνει πολλές τρικυμίες και παθαίνουν πολλά καΐκια -
Το μη σε μέλει μη ρωτάς, καλή μέρα θα έχης
Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964) -
Το μήλο πέφτει κάτω απ' τη μηλιά
Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)