Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Λουκόπουλος, Δημήτριος"
-
Η ν'κοκυρά π' δε θέλ' να ζ'μώσ' πέντι μέρις κουσκινάει
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1902) -
Η παρακαμίνα 'ποχρίστη, η π'ροστιά 'υρίστη
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1951)Παρκαμίνα = γωνία, τζάκι -
Η πείνα κάστρα καταλεί και πόλεις κυριεύει
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926) -
Η πείνα μάτια δεν έχει και μάτια βγάνει
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926)Ο δυστυχής προβαίνει εις εγκλήματα, τα οποία ούτε διανοείται καν τις -
Η πίττα οπου κάθεται καλό μουσαφίρ' καρτιρεί
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926)Ερμηνεία: Επί κόρης, ήτις πολύ όψιμα υπανδρεύθη, αλλά επιτυχώς -
Η πίττα οπου κάθεται καλό μουσαφίρη καρτερεί
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926)Ερμηνεία: Επί κόρης αναποκαταστάτου παραμενούσης -
Η πλάλα τς γάτας απ' του σπίτ ως τν αχυρώνα
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926)Ο άνθρωπος ο υποσχόμενος πολλά αδύνατον να τα εκτελέση -
Η πλάλα τς γάτας απ' του σπίτ' ως τν αχυρώνα
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)Παροιμία λεγομένη προς άνθρωπον πολλά υποσχόμενον, αλλά ολίγα πράττοντα -
Η πολλή αγάπη φέρνει και πολλή γκρίνια
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1928) -
Η πουντα μπαίνει με το σακκί, και βγαίνει με το βελόνι
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926)Πολύ ευκολώτερον κανείς κρυώνει παρ' ότι θεραπεύεται -
Η σκονταμένη= η Τύχη. Έτσι το θέλησε η σκονταμένη.
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1927)