Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1-5 από 5
Εν να ξαποληθή η θάλασσα, που λαλούν
(1930)
Πολλάκις διηγουμένως της περί μεγάλης τρικυμίας την οποίαν έτυχε να ιδή λέγει έτσι θυμοί, έτσι φουρτούναν εν είδα ποττέ μου, είπουν εν να ξαποληθή η θάλασσα που λαλούν Η παροιμία αυτή έχει την αρχή έτι τινός παραδόσεως καθ' ήν η θάλασσα μαίνεται...
Κόφτει το ορμάνιν αν αγκρίστη ο λαός
(1931)
Όταν πρόκειται για δυο που συνδέονται κι ο ένας έχει μεγάλη δύναμη, ενώ ο άλλος είναι αφανής κοντά του και δυσαρεστείται ο δεύτερος με τον πρώτπ. Λοιπόν τον γνοιάζει τον πρώτο;...
Αν είσεν ο λύκος γιατρειάν, εγιάτρεβκεν τολ λύκον του
(1930)
Λέγεται επί περιστάσεων καθ'ας ζητεί τις κάτι από εκείνους, οι οποίοι δεν έχουν ούτε δι εαυτούς ή καθ'ας υπόσχεταί τις να χορηγήση κάτι εις άλλους, ενώ ούτε δι εαυτόν δεν έχει...
Αντίστοιχον του αρχαίου: “Ο των άλλων ιατρός έλκεσι βρύων”...
Αντίστοιχον του αρχαίου: “Ο των άλλων ιατρός έλκεσι βρύων”...
Πρίν εϋρεύκαμ που γενιάν, τωρά γυρεύκουμ πόσει, μα πόσει νουν τζαί στόχασην, πάλε γενιάγ γυρεύκει
(1931)
Πριν εγυρευ' απο γενιά, τώρα ζητάν ποιός έχει (δηλαδή λεφτά), μα πούχει νου και στοχασμό, πάλι γενιά γυρεύει...
Το πράμαμ πουγεννά ψοφά
(1931)
Είναι πείραγμα που έρχεται ως συμπλήρωμα για ένα άψυχο πράμα, που σου λέει ο άλλος πως γέννησε. Τον λόγο έχει ο Ασκλανίχοτζ'ας, ο Ναστρεδδίν Χότζας. Δανείστηκε δηλαδή , μιά φορά από τη γειτόννισά του ένα καζάνι. Ύστερα πήγε η γειτόνισσα, πήρε το...