Αναζήτηση
Αποτελέσματα 481-490 από 496
Α δε σε φάη η μέλισσα δε μπρίσκεσαι
(1919)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Σάν ιδώ, σαν ιδώ, σάν καλύτερα να δώ
(1919)
Η παροιμία αυτή στηρίζεται επί τινός διηγήσεως, την οποίαν όμως δεν κατορθώσαμεν δυστυχώς να συλλέξωμεν. Λέγεται επί εκείνων, οίτινες ενώ κατ' αρχάς δεν θέλουσι ν' αναλάβωσι μιαν εργασίαν, αναλαμβάνουσι τέλος αυτών με την ...
Φουσκωμένα μού τά'δωσες; φουσκωμένα θα 'στά δώσω
(1919)
Εννοείται τ' ασκιά. Αν η παροιμία αύτη έχη την αρχή εκ μύθου τινός, αγνοούμεν. Λέγεται δέ όταν τις ανταποδίδη τα ίσα πρός άλλον τινά επιχειρήσαντα ν' απατήση αυτόν διά ψυχολογία
Έδινε κρίθινο ψωμί και το αναμετρούσι
(1919)
Ερμηνεία: Η παροιμία αύτη, δέν κατωρθώσαμεν να εξακριβώσωμεν εάν προέρχεται εκ δημοσίευση άσματος ή παραμυθίου, ανάγεται είς τινα μητρυιαί, ήτις εκακοποίει την προγονή της και την υπέβαλλεν εις μυρίας όσας στερησεις δίδουσα ...
Τα ίδια της συχωρεμένης
(1919)
Λέγεται όταν τις επαναλαμβάνη τας ιδίας αυτού κακάς πράξεις, ενώ ημείς ενομίζομεν ότι διορθώθη ή όταν ο καιρός εξακολουθή να είνε κακός ή και αι συνθήκαι, υφ' αις ζώμεν και παραμένουσι αι αυταί, εν ω ημείς αναμένομε βελτίωση. ...
Η γυναίκα σαν ακουμπήσουν στ΄ απαυτό της ένα ζευγάρι αρχίδια, μην την πιστεύης πια ότι κι αν σου πη
(1919)
Η παρομ. Δηλοί ότι η εκπίπτουσα γυνή εξαχρειούται καθ΄ όλα, όθεν δεν πρέπει να έχωμεν πλέον ουδεμίαν εμπιστοσύνη εις αυτήν
Ποιός είνε όξω στη θάλασσα αμπέλι να φυτέψη – και καββαλάρης στ' άλογο να μπή να το κλαδέψη; Εγώ είμαι όξω στη θάλασσα αμπέλι να φυτέψω. – Και καββαλάρης στ' άλογο να μπώ να το κλαδέψω
(1919)
Στίχοι αποσπαθέντες εκ δημ. Άσματος και μεταπτούντες την παροιμίαν. Απτοπασθήσαι εκ του άσματοςτης Ηλιογέννητης, ούτιος έκαμαν έχομεν συλλέξις εκ παραλλαγής. Ανάλογος εκφρασις φέρονται κι εις άλλα δημοτ. Άσματα και δι' σν ...
Ανάθεμά σε Ζαχαριά με το ζακόνι πόχεις κάθε βδομάδα πόλεμο κάθε μήνα γυναίκα
(1917)
Ερμηνεία: Δίστιχον είτε αυτοτελές είτε απόσπασμα άσματος μεταπεσόν εις παροιμίαν. Εξαίρεται εν αυτώ το ανυπότακτον και αδάμαστον του ήθους του περιωνύμου κλέφτου ως και το φλογερόν της ιδιοσυγκρασίας του ένεκα του οποίου ...
Ακριβά ναι Άγιε μου Γιώργη τα σφουγγάτα σου
(1917)
Αρχή της παροιμίας η εξής:Ποιμήν τις εισελθών να προσευχηθώ εις ερημοκκλήσιον τι τιμώμενον επ' ονόματι του Αγίου Γεωργίου, εύρεν γνώστον της εικόνος του...Ο ποιμήν δεν αντέστη εις τον πειρασμόν και το κατεβρόχθισε, καλά ...
Τη Δευτέρα έχει σκόλη και την Τρίτη παρασκόλη, την Τετράδη και τη Πέφτη κοιτταζόταν στον καθρέφτη, και την Κυριακή ερώτα έχετε, γυναίκες, ρόκα;
(1919)
Ερμηνεία: Λέγεται επί των οκνηρών ή γενικώς επί εκείνων οι τίνες είναι πολύ αμελείς δια τας υποθέσεις των, εις ας θέλουσι να ενασχοληθούσι την τελευταία στιγμή