• Ελληνικά
    • English
  • Ελληνικά 
    • Ελληνικά
    • English
  • Σύνδεση
Τόπος καταγραφής 
  •   Αρχική σελίδα
  • Τόπος καταγραφής
  •   Αρχική σελίδα
  • Τόπος καταγραφής
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής

  • 0-9
  • A
  • B
  • C
  • D
  • E
  • F
  • G
  • H
  • I
  • J
  • K
  • L
  • M
  • N
  • O
  • P
  • Q
  • R
  • S
  • T
  • U
  • V
  • W
  • X
  • Y
  • Z
  • Α
  • Β
  • Γ
  • Δ
  • Ε
  • Ζ
  • Η
  • Θ
  • Ι
  • Κ
  • Λ
  • Μ
  • Ν
  • Ξ
  • Ο
  • Π
  • Ρ
  • Σ
  • Τ
  • Υ
  • Φ
  • Χ
  • Ψ
  • Ω

Ταξινόμηση κατά:

Σειρά:

Αποτελέσματα:

Αποτελέσματα 1-19 από 19

  • κείμενο
  • χρόνος καταγραφής
  • ημερομηνία υποβολής
  • αύξουσα
  • φθίνουσα
  • 5
  • 10
  • 20
  • 40
  • 60
  • 80
  • 100
  • Θεχούς σταυλού τ' αμbελι τζο πρέπει. 

    Λουκόπουλος, Δ. Δ. Λουκάτος (1951)
    Χωρίς σταφύλι δεν ταιριάζει τ' αμπέλι.
  • Ίνου τουμένι! 

    Λουκόπουλος, Δ.; Λουκάτος, Δ. (1951)
    τουμάνι=καπνός Γίνου καπνός!
  • Κααρακώθην do σπίτι του. Εκαρακώθεν τ' οσπτίτ΄ν ατ' . 

    Λουκόπουλος, Δ., Δ. Λουκάτος (1951)
    Μανταλώθηκε το σπίτι του. Για κεείνον που έπαθε συφορά η έχασε τους δικούς του.
  • Μη λες το σίρι σόν dόστη σου. Α νάρτη αν dαρός α εμώσει άσυρο το πόστι σου. 

    Λουκόπουλος, Δ.; Λουκάτου, Δ. (1951)
    Μη λες το μυστικό στο φίλο σου. Θα έρθει ένας καιρός που θα γεμίσει μ' άχερο το τομάρι σου. Εμπιστοσύνη να μην έχει κανείς ούτε στους φίλους του. Κάποτε μπορεί να μαλώσει μαζί τους και να του κάμουν μεγάλο κακό. Με άχερο ...
  • Νdάμα τζο στεφανωθήκαμε. 

    Λουκόπουλος-Λουκάτος, Δ.-Δ. (1951)
    Μαζί δε στεφανωθήκαμε.
  • Ότις σπουδάζει καλακονίζει. 

    Λουκόπουλος, Δ. Δ. Λουκάτος (1951)
    Όποιος βιάζεται σκοντάβει.
  • Ότις σπουδάζει να σέσει, σένει δυο φορέδες. 

    Λουκόπουλος, Δ. Δ. Λουκάτος (1951)
    Όποιος βιάζεται να χέσει, χέζει δυό φορές.
  • Οι νομάτοι ζένουν σάμου τρών dα σταφύλε, οι ναίτσες ζένουν σαμού 'θίζουν dα τζίτζιφα. 

    Λουκόπουλος-Λουκάτος, Δ.Δ. (1951)
    Οι άντρες ανάβουν όταν τρώνε τα σταφύλια, οι γυναίκες ανάβουν όταν ανθίζουν τα τζίτζιφα.
  • Σ το σπίτι μου πασχά τζο πορώ να ιρεχατλανdήσω. 

    Λουκόπουλος, Δ., Δ. Λουκάτος (1951)
    Από το σπίτι μου αλλού δεν μπορώ να ξεκουραστώ.
  • Σο χρόνο α φορά τρώ το τουκάνι 

    Λουκόπουλος, Δ.; Λουκάτου, Δ. (1951)
    Στο χρόνο μιά φορά τρώει το δοκάνι. Τουκάνι είναι μία σανίδα κυρτή σα σκάφη, που έχει κάτω της δόντια από σκληρόπετρες. Δένεται πίσω από τ' άλογο, όπως η σβάρνα κι αλωνίζει. Οι πέτρες τρίβουν τ' άχερο και ξεχωρίζουν το ...
  • Τα κάμι ζενεχάτι εν ο ταμbουράς μάθε τα, τσαί κρέμασ' τα σ' α γωνία 

    Λουκόπουλος, Δ.; Λουκάτος, Δ. (1951)
    Η πιο δύσκολη τέχνη είν' ο τάμπουρας. Μάθε τον και κρέμαστ' τον σε μια γωνιά. Ο άνθρωπος πρέπει χωρις άλλο να ξέρει μια τέχνη στην ζωή του, οποιαδήποτε, για ώρα ανάγκης.
  • Τα πέσου το κόμμα σάμ' έν' εμωσμένο, έχω πουά τόστοι. σαμ' 'α νdα γριτσήσουν του έν bεζό, κανείς τζο ρωτά με. 

    Λουκόπουλος, Δ.; Λουκάτος, Δ. (1957)
    Τόστης=φίλος. Το μέσα κελλάρι σαν είναι γεμάτο, έχω πολλούς φίλους. σα θα το γρικήσουν πως είναι αδειανό, κανείς δε με ρωτάει.
  • Το ρουσί σο ρουσίν bάνου ίνεται, το σπίτι σο σπίτιν bάνου τζο ίνεται. 

    Λουκόπουλος, Δ., Δ. Λουκάτος (1951)
    Το βουνό πάνω στο βουνό γίνεται, το σπίτι πάνω στο σπίτι δε γίνεται. Δύο οικογένειες στο ίδιο σπίτι δε μποορούν να συγκατοικήσουν. Τόλεγαν πιο πολύ για τ' αδέρφια, όταν παντρεύονταν κι έπρεπε να χωρίσουν.
  • Το σπίτι μας εν' στενούκκο, άμα η τσοιλία μας ενι μεγάλο. 

    Λουκόπουλος, Δ., Δ. Λουκάτος (1951)
    Το σπίτι μας είναι στενόχωρο, μα η κοιλιά μας είναι μεγάλη. Τόλογαν οι φτωχές νοικοκυρές στους μουσαφιραίους τους, για δείξουν πως είναι φιλόξενες. Η τσοιλία εδώ έχει την έννοια της καρδιάς.
  • Το σταφύλι, φότεζ εν' σταφύλι, γρεύει πενενdάβου τσαι φτάνει. 

    Λουκόπουλος-Λουκάτος, Δ.Δ. (1951)
    Το σταφύλι που 'ναι σταφύλι, κοιτάζει το 'να τ' άλλο κι ωριμάζει.
  • Το τ'αζόν dο βdόκκο το νερό κρατεί τα κρούσκο. 

    Λουκόπουλος, Δ.; Λουκάτος, Δ. (1951)
    Ταζός= Καινούργιος Το καινούργιο σταμνί κρατεί κρύο το νερό. Το βdόκκο ή ΄βdόκκα ήταν στάμνα για νερό από ξύλο κέδρου. Μοσχοβολούσε, κι όπως ήταν δουλεμένη, κρατούσε κρύο το νερό.
  • Το ταρί το σπίτι υρεύει πολλαματή καρdια. 

    Λουκόπουλος, Δ., Δ. Λουκάτος (1951)
    Το στενό σπίτι θέλει φαρδειά καρδιά.
  • Του dόστη σου 'γάπα τα μό τα χούε του. 

    Λουκοπούλου, Δ.; Λουκάτου, Δ. (1951)
    Τόστης=φίλος Το φίλο σου αγάπα τον με τα ελαττώματά του
  • Του τόστη ο πελάς έν' 'ς του τουσμάνου πολύ. 

    Λουκόπουλος, Δ.; Λουκάτος, Δ. (1951)
    Του φίλου ο μπελάς είναι περισσότερος από του εχτρού.

Πλοήγηση

Όλο το ΑποθετήριοΑρχείο & ΣυλλογέςΤόπος καταγραφήςΧρόνος καταγραφήςΣυλλογείςΛήμμαΚατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)Ευρετήριο πηγώνΚείμενα

Ο λογαριασμός μου

Σύνδεση
Επικοινωνήστε μαζί μας | Αποστολή σχολίων
Κέντρον Λαογραφίας E-Mail: keel@academyofathens.gr
Δημιουργία/Σχεδιασμός ELiDOC
Λογισμικό DSpace Copyright © 2015  Duraspace


Το Έργο «Εθνικό δίκτυο ψηφιακής τεκμηρίωσης της άυλης και υλικής πολιτιστικής κληρονομιάς» στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ψηφιακή Σύγκλιση» του ΕΣΠΑ 2007-2013, συγχρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από εθνικούς πόρους.