Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής

Αποτελέσματα 1-16 από 16

Οι αντρειωμένοι

Άμα ήθελε γεννηθή ένα παιδί και να ‘χη ένα σκουλί μαλλιά από πίσω (ουράν) ήτανε αντρειωμένος. Αλλά για να ζήση έπρεπε, λέει, ο πατέρας του παιδιού να πάη σε τρία βουνά τη νύχτα και να φωνάξη. «Αντρειωμένος εγεννήθηκε και να τόνε φοβηθήτε». Δεν πήγαινε όμως κανένας. Ενομίζανε πώς είναι σατανικό και θα χαλούσαν οι διαόλοι τον πατέρα. Εγεννηθήκαν δυο τέθοιοι και δεν πήγαν οι πατέρες τους κ’ επέθαναν...

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1959)
Αγία Βαρβάρα γέννησε κ η Στελιανή το δέχτη κι άη Νικόλας το 'κουσε να πά να το βαφτίση

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1960)
Η κασσιδομοιωματίνα

Αυτή χτυπά τη κεφαλή τζη και λέει ''εσύ τα φταίς'' αλλά δεν ξέρω πια την ιστορία.

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1959)
Ο κορκόδειλας

Εζήτησεν ο κροκόδειλας να σαρταίνη και να δαγκώνη τον καβαλλάρη και να πέφτη κάτω απο το άλογο.Και του είπεν ο Χριστός ν'ακούη τα βήματα τ'ανθρώπου και να σκίζη τη γής να μπαίνη μέσα. (σαρταίνη=να πηδά)

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1959)
Τα πρόβατα κ'οι ζούλες

Επειδή το πρόβατο άμα βρέχη μένει μέσ’στη βροχή και δεν το νοιάζει, έχουνε να πούνε πως μένει μέσ’στη βροχή,επιδή νομίζει πως ο Χριστός είν’ ακόμα από κάτω dου και τονε κρύβει. Γιατί όdαν εκυνηγούσα dο Χριστό επέρασε από κάτω από το πρόβατο και όdεν το αρωτήσανε οι Εβραίοι,αν τον είδε,εχαμήλωσε που ‘νόμιζε πως είν’ από κάτω dου να τόνε σκεπάση με τα μαλλιά dου. Ενώ η ζούλα όdε την αρωτήσανε όχι μονάχα...

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1959)
Επήγαν όλες οι γυναίκες κ'επαραπονεθήκανε στο Θεό, γιατί όλα τα άλλα ζώα να γεννάνε και να περπατούνε αμέσως τα παιδιά dωνε και η γυναίκα πρέπει να περάση πολύς καιρός, για να περπατήση το μωρό. Λέει, το δίκηο σας είναι μεγάλο αλλά θα είναι και για σας μια φορά το χρόνι (να θυμάστε), όπως όλα τα ζώα. Και τότε οι γυναίκες δεν το δεχτήκανε λέει : άς μείνη όπως είναι.(Να θυμάστε= Να σας καταλαμβάνη ο...

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1959)
Το μοναστήρι του Φωτοδότη

Η ιστορία του Φωτοδότη είναι οτι εταξίδευε μια βασιλοπούλα κ' εκινδύνευε να πνιγή από φουρτούνα κ' εποτάηκε στο Χριστό να βγή στη στεργιά και να της δώση σημείο, που θέλει να του χτίση ένα μοναστήρι. Παιρνώντας έιδε από τη θάλασσα εκείνη των Λιαριδών είδε μια φωθιά και ένωνε τη γής με τον ουρανο, επήεν κ' έχτισε το μοναστήρ και το ωνόμασε Φωτοδότην. Έχομεν ακούσει οτι όσα μέρη αφαίνοτανε από το Μοναστήρι...

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1959)
Μια φορά ήκουσενε η Κατσουροπούλα τη νύχτα κ’ επαίζασι λιανοπαίχνιδα, λέει, έρχονται οι Φιλωτίτες να χορέψουσι ‘ς το Δανακό, κ’ επερίμενε να ‘ρθουσι. Και bροβαίνει η Παναγία ‘ς τη βρύσι και τώνε λέει, πίσω, πίσω. Λέει, θα περάσωμενε μέσ’ ‘ς το χωριό μα δε θα ‘γγίξωμενε. Λέει πίσω. Αφού δεν τσ’ εζάφτιζενε φωνάζει. Μανουήλ, Μανουήλ, πρόφταξε. Λέσι που να πάμενε. Να πάτε από το πλευρό να πάτε ‘ς το Τριάγκαθα...

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1960)
Μια φορά ‘ρχόdανε ένας από το χωράφι κ’ εσκοτεινιάστηκε. Και πήγανε ‘ς το δρόμο οι διαόλοι να τον dαdάρουσι. Αυτός πήρε χαbάρι και bαίνει μέσα ‘ς το δισάκκι κ’ έπεσε πίμητα απάνω ‘ς το σωμάρι του γαδάρου. Επηγαίνανε οι σατανάδες και λέγανε: Τ’ απανωσόμαρό ‘ναι δω το κατωσόμαρό ‘ναι δω κι αδουρογκράχτης λείπει. κ’ εστρέφουdανε οι σατανάδες εκατό μέτρα πίσω για να τόνε βρούνε. Ώστε να γυρίσουνε οι σατανάδες...

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1960)
Άγιος Σώζων

Ο άη Σώζος ήταν ασκητής κι απόθανενε. Μοναχός dου κάμε μνήμα κι ήbαινε μέσα. Καμμιά φορά ήπιασε καένα καΐκι φουρτούνα κ' ήραξενε εκεί κ' επήρανε τα κόκκαλα του αγίου κ' ύστερα το καΐκι δεν εξεμύτανε να φύη. Καμμιά φορά πιά το καταλάβανε και τα 'χώσανε εκεί και εξεκίνησενε πιά το καΐκι.

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1960)
Ο τυφλίτης

Όdεν εζητούσα τα πάdα χάρι απο το Θεό εζήτησε κι ο τυφλίτης να δαγκώνη τον άθρωπο και να πεθαίνη.Και του είπεν ο Χριστός :όχι να δαγκώνης και να πεθαίνη,παρά να μένης στραβός όλες τις μέρες εχτός του Σαββάτου και να είσαι πάντοτε χωσμένος μέσ'στη γής.

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1959)
Σ τα κάτ’ Αθάλια (τπνμ) ήτανε ζευγάδες μέσ’ ΄ς το σπηλιάδι ήφτανε φωθιά που ‘βρεχε κ’ είδανε από ΄κεί πέρα ‘ς τα στενοούραδα μια δεκαριά νομάτοι κ’ επηγαίνα κάτω μέσ’ ‘ς το χειμώνα και των εφώναξαν οι ζευγάδες, ελάτε να πυρωθήτε αφού κρυώνετε. Κ’ επήγανε ‘ς το σπηλιάδι οι αθρώποι ευτοί κ’ εκεί που τον αθρώποι κανονικοί εγίνανε άλλος δυο μέτρα, άλλος δυόμισυ και κατάλαβαν οι ζευγάδες πως είναι σατανάδες...

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1960)
Άγιος Σπυρίδων

Τ' αγίου Σπυρίδωνος την ημέρα εδούλευε ένας Τούρκος μέσα 'ς το χωράφι και περνά ένας Έλληνας και του λέει σήμερα είναι τ' Αγίου Σπυρίδωνου και δουλεύγεις; Του λέει ο Τούρκος δε βαρυέσαι αυτό μικρό Σπυριδάκι είδα ναι άξο κάμει εμένα. Την ημέρα πιάνει η βροχή και πάει και δένει τα βούδια στη ρίζα τσ' αροχλάδας και πατεί κ' εκείνος απάνω 'ς την αροχλάδα για να μη dόνε πάρη ο ποταμός. Λέει ο Τούρκος μοναχός...

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1960)
Τα Χριστούγεννα καίγανε φίδες (δένδρα) που πετούνε σπίθες για να κάβου τσι καλλικατζάροι να μη μάς εdαdάρουσι. Γι αυτό τα χρόνια κείνα κάθα νοικοκιούρης θα 'χε ξύλα φιδίτικα να κάψη. (εdαdάρουσι=πειράζουν)

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1960)
Τη θέρμη την ήφερενε Άη Ιάννης ο Πρόδρομος αλλά με τι τρόπο. Ήτονε καμμιά κ’ είχε μια κόρη τραουδίστρα κ’ ετραούδιενε πολύ όμορφα και την εφώναξενε ο βασιλέας να πάη να τραουδήση, που ‘χε τραπέζι και ό,τι χάρι θα του ζητήξη θα τση την κάμη. Ετέλειωσενε το γλέντι λέει, τι θέλις τώρα. Πάει κι αρωτά τη μάννα τζη. Λέει, τ’ άη Ιαννιού τη gεφαλή να φέρη σ’ ένα πιάτο. Όdε το ‘πε του βασιλέα πολύ πειράχτηκενε....

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1960)
Το αγώι κάνει τον αγωιάτη

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1960)

Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής

Αγία Βαρβάρα γέννησε κ η Στελιανή το δέχτη κι άη Νικόλας το 'κουσε να πά να το βαφτίση ﻿

Η κασσιδομοιωματίνα Αυτή χτυπά τη κεφαλή τζη και λέει ''εσύ τα φταίς'' αλλά δεν ξέρω πια την ιστορία. ﻿

Το αγώι κάνει τον αγωιάτη ﻿

Αγία Βαρβάρα γέννησε κ η Στελιανή το δέχτη κι άη Νικόλας το 'κουσε να πά να το βαφτίση

Η κασσιδομοιωματίνα

Αυτή χτυπά τη κεφαλή τζη και λέει ''εσύ τα φταίς'' αλλά δεν ξέρω πια την ιστορία.

Το αγώι κάνει τον αγωιάτη