Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής

Αποτελέσματα 1-14 από 14

Αγιά Βαρβάρα μίλησε κι' Άης Σάββας απλοήθη κι' Άη Νικόλας έρχεται τα χιόνια φορτωμένος

Ταρσούλη, Γεωργία (1939)
Ανεμοξουρές, οι. Έτσι ονομάζεται ο ανεμοστρόβιλος. Οι Ανεμοξουρές είναι νεράϊδες. Ότινος βρουν του αρπάζουν τα ρούχα του. Το μαντήλι της Βελούδως το πήραν από το κατωραχάκι και το ρίξανε στη λάκκα, κάτου. Που το βρήκαμε τόχανε ξεσκισμένο, ψίχαλα.

Ταρσούλη, Γεωργία (1939)
Από τα χτες το δειλινό λείπη άντρας μου στο μύλο, για πέστε μου, γειτονισσες, να παντρευτώ ή να μείνω;

Ταρσούλη, Γεωργία (1939)

Άδεται και ως σατυρικό άσμα κατά τας Αποκρέω
Γάτ' Άγι' Αντρηός λέμε: Αντρέας αντριεύεται κι' η μέρα μεγαλώνει, τα κουμούτσα σώνονται κι' η κοιλιά φουσκώνει

Ταρσούλη, Γεωργία (1939)

Γιατί αρχίζει να σώνεται το ψωμί
Δώδεκα μαντήλια έρριξε!

Ταρσούλη, Γεωργία (1939)

Για όσους τους παίρνει ο ύπνος εκεί που κάθονται και κουτουλάνε, όπως προσκυνάει η νύφη, όταν της ρίχνουν τις χάρες, τα μαντήλια, απάνω στις πλάτες
Λεν πως όθε ήτον περασμένος ο άνθρωπος γυρίζει ως τα σαράντα κι έπειτα κατεβαίνει στον Άδη. Κάθε χρόνο με την Ανάστασι ανεβαίνουν πάλι οι ψυχές στον επάνω κόσμο και μένουν ως το Σάββατο του Βουσαλιού κι έπειτα πάλι κατεβαίνουν κάτω. Τότε συναπαντιούνται σαναμεταξύ τους και γνωρίζουνται. Αν ήταν πρωτοστέφανο αντρόγυνο και ήσαν αγαπημένοι, λένε: “Κάπου με είδες, κάπου σε είδα!” Αν είναι διπλοστέφανοι,...

Ταρσούλη, Γεωργία (1939)
Ο παπάς της Αλωνίσταινας αλώνισε της αγιάς Μαρίνης κι άνοιξε η γης και τον κατάπιε μαζί με τ’ άλογα. Του είπαν; «Παπά, μου, είναι γιορτή, δεν κάνει ν’ αλωνίσουμε. – Όχι, λέει, θ’ αλωνίσουμε». Μπήκε μες στ’ αλώνι και είπε: «Α, Μαρίνα, Α!» Με την πρώτη κουβέντα όσο ήταν τ’ αλώνι βούλιαξε μαζί με τ’ άλογα, μαζί κι ο παπάς. Φαίνεται ακόμα τ’ αλώνι. Ο νοικοκύρης μου που πέρασε από κει το έχει ιδωμένο....

Ταρσούλη, Γεωργία (1939)
Οι τρείς τελευταίες μέρες του Μάρτη λέγονται Μέρες της γριάς γιατί τις έκλεψε από το Φλεβάρη. Έβγαινε ο Μάρτης και η γριά παινεύτηκε και είπε : “Στην μπομπή σ' Μάρτη μου, τ’ ερμοκατσικάκια μου τάβγαλα”. Και τις εδανείστηκε τις τρείς μέρες από του Φλεβάρη, έρριξε χιόνι και την πλάκωσε τη γριά κάτω απ' το λεβέτι. Χώθηκε η γρία κάτω απ' το λεβέτι για να γλύτωση και την πλάκωσε κι αυτήν και τα κατσίκ...

Ταρσούλη, Γεωργία (1939)
Τα παλιά χρόνια στα εξήντα, στα εβδομήντα του χαλάγανε τους γέρους. Τους παγαίνανε σ’ έναν γκρεμό κι’ απ’ εκεί τους ερρίχνανε ίσα κάτω και γενόντασε κομμάτια. Κάποια φορά που πήγαν ένα γέρο να τόνε γκρεμίσουνε, σα φτάσανε σ’ ένα μέρος τους λέει: «Εδώ πα, παιδάκι μου, να με ρίξουτε, γιατί εδώ πα έρριξα κι’ εγώ τον πατέρα μου. – Όχι, του λένε, εσένα θα σε πάμε παρακάτω!»

Ταρσούλη, Γεωργία (1939)
Τα σμερδάκια είναι τα’απορρίματα που ρίχνουμε οι γυναίκες ή τα αβάφτιγα παιδάκια που τα θάβουν όξω από την εκκλησία. Αν τύχη και τα θάψουν σε χώματα μαλακά, γίνονται σμερδάκια και βγαίνουν στις ρεμμματιές όξω. Άλλα μοιάζουν σαν μικρά παιδάκια, άλλα γίνονται κριάρια, άλλα πουλιά, άλλα σφαρδάκλοι. Πηδάνε, πάπ-πάπ! Και βγάνουνε μια πράσινη φωτιά και φωνάζουνε :ουά-ουά! Όποτε γίνονται κριάρια πάνε και...

Ταρσούλη, Γεωργία (1939)
Της Παναγίας της Μεσοσπορίτισσας λένε οι γυναίκες πως ο παπάς λέει : Μισόσπειρες, μισόφαες, μισοκονόμα νάχης

Ταρσούλη, Γεωργία (1939)

Της Παναγίας της Μεσοσπορίτισσας είναι τα Εισόδια της θεοτόκου, 21 Νοεμβρίου
Το Σφαλάγκι, (αράχνη), ο μέρμηγκας κι’ η μέλισσα ήσαν αδρέφια κι’ είχαν μια μάννα και κάποτες ανημπόρεψε η μάννα τους και φώναξε κοντά της τα παιδιά της να τους δώση την ευχή.’’Ώχ, ρώτα,λέει το σφαλάγκι,εγώ ιδιάζομια πανί, δεν έχω καιρό να πάω..’’Την καταράθηκε πια η μάννα της ούλο να ιδιάζεται κι’ούλο να της το χαλάνε. Πάνε στο μέρμηγκα, του λένε : Η μάννα σου δεν είναι καλά,ναρθής να σε ιδή πριν...

Ταρσούλη, Γεωργία (1939)
Τότε που τους χαλάγανε τους γέρους έβγαλε μια φορά ο βασιλιάς μια διαταή όσοι έχουν γέρους στα σπίτι τους, να τους χαλάσουν ούλους. Τους πήρανε τους κακόμοιρους τους γέρους και μια και δυο στο γκρεμό τους σκοτώσανε. Ένα παιδί αγάπαγε πολύ το πατέρα του και δεν ήθελε να τον γκρεμίση. Έπιασε λοιπόν και τον έκρυψε στο κατώϊ και του κουβάλαγε ψωμί, φαΐ. Κάποια βολά έβαλε ο βασιλιάς στοίχημα, ποιος θα...

Ταρσούλη, Γεωργία (1939)
Τον παλιό καιρό τους χαλάγανε τους γέρους. Σα φτάνανε καμμιά εξηνταριά χρονώ, τους πηγαίνανε σ’ ένα γκρεμό και τους πετάγανε. Κάποιο παιδί τον αγάπαγε τον πατέρα του και δεν ήθελε να τον χαλάση κι’ έπιασε και τον έκρυψε στο κατώγι. Μια μέρα βγάνει ο βασιλιάς μια διαταή να του πάνε μια φορτωτριχιά καμωμένη με άμμο, αλλοιώς να πλερώση τόσα ο καθένας. Πάει το παιδί στο σπίτι του συλλοϊσμένο. Τόνε ρωτάει...

Ταρσούλη, Γεωργία (1939)

Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής

Αγιά Βαρβάρα μίλησε κι' Άης Σάββας απλοήθη κι' Άη Νικόλας έρχεται τα χιόνια φορτωμένος ﻿

Από τα χτες το δειλινό λείπη άντρας μου στο μύλο, για πέστε μου, γειτονισσες, να παντρευτώ ή να μείνω; ﻿

Γάτ' Άγι' Αντρηός λέμε: Αντρέας αντριεύεται κι' η μέρα μεγαλώνει, τα κουμούτσα σώνονται κι' η κοιλιά φουσκώνει ﻿

Δώδεκα μαντήλια έρριξε! ﻿

Της Παναγίας της Μεσοσπορίτισσας λένε οι γυναίκες πως ο παπάς λέει : Μισόσπειρες, μισόφαες, μισοκονόμα νάχης ﻿

Αγιά Βαρβάρα μίλησε κι' Άης Σάββας απλοήθη κι' Άη Νικόλας έρχεται τα χιόνια φορτωμένος

Από τα χτες το δειλινό λείπη άντρας μου στο μύλο, για πέστε μου, γειτονισσες, να παντρευτώ ή να μείνω;

Γάτ' Άγι' Αντρηός λέμε: Αντρέας αντριεύεται κι' η μέρα μεγαλώνει, τα κουμούτσα σώνονται κι' η κοιλιά φουσκώνει

Δώδεκα μαντήλια έρριξε!

Της Παναγίας της Μεσοσπορίτισσας λένε οι γυναίκες πως ο παπάς λέει : Μισόσπειρες, μισόφαες, μισοκονόμα νάχης