Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής

Άφκα το σκόρδο και πήρα το κρομμύδ'

Κωνσταντινίδης, Ν. (1890)

Ερμηνεία: Τούτο λέγει ο άλα' οσειν υπαλλήλους ή κυρίους θέλην να δείξη ότι δεν εύρε καλύτερον. Ούτω προκειμένων δύο κακών διανεμητέων ο έτερος λέγει “το σκόρδο παίρνεις ή το κρομμύδ” θέλην να δείξη ότι αμφότερα κακούσι και όλουσι

Αν σ' αδικήσ' ο κριτής που θα πας να κριθής

Κωνσταντινίδης, Ν. (1890)

Ερμηνεία: Δια του ανωτέρου παρηγορούνται οι αδικούμενοι χωρικοί οίτινες αδικηθέντες υπό των ανωτέρων ουδαμού ποιούνται έφεσιν. Υπόκειται ο εξής μύθος:

Αναβανες το σκύλο πάρε και το ξύλο

Κωνσταντινίδης, Ν. (1890)

Γιάνν' είχα Γιάνν' πήρα κι' αν ξαναχηρέψω πάλε Γιάνν' θα γυρέψω

Κωνσταντινίδης, Ν. (1890)

Γιαλιά μαλλιά

Κωνσταντινίδης, Ν. (1890)

Ερμηνεία : Ευνοείται έγιναν. Περιεπλέχθησαν δηλ. Ως αι άκανθαι και τα έρια. Λέγεται δε επί των φιλονικούντων συνεταίρων ών οι λογαριασμοί περιεπλάκησαν

Γυρεύοντας τα πολλά έχασε και τα λίγα

Κωνσταντινίδης, Ν. (1890)

Προφήτης Ηλίας

Διατί ο Προφήτης εορτάζεται επί υψωμάτων ότι ο Προφήτης εορτάζεται ου μόνον παρ’ ημίν αλλά παρ’ άπασι τοις Ορθοδόξοις επί υψωμάτων μαρτυρεί και το τούρκικον αποκαλούν τεπέ παναΰρ την 20ην Ιουλίου. Διατί δε, ο Προφήτης εορτάζεται επί υψωμάτων εξηγείται δια την εξής παραδόσεως. Ο Προφήτης νυμφευθείς ποτε εγκατέλιπεν αμέσως την σύζυγόν του και απήλθεν εις την έρημον ένθα κόρακες έτρεφον αυτόν ουδέποτε...

Κωνσταντινίδης, Ν. (1890)

Δυό και δυό τέσσιρα, τα πολλά τα λόγια είναι φτώχεια

Κωνσταντινίδης, Ν. (1890)

Ερμηνεία: Κυρίως επί συμφωνιών όταν ο αγοραστής ή ο πωλητής λέγει την τελευταίαν του λέξιν

Εν Ραιδεστώ ευρίσκεται ο ιστορικός ήλος ο εν τη κοιλία του Σωτήρος εμπαγείς φυλαττόμενος παρά την εν αυτή ενοικούντων αδελφών Αρμενίων και τιμώμενης δια της πανηγυρικής Τακαβόρ τελούμενης περί τα μέσα Αυγούστου.

Κωνσταντινίδης, Ν. (1890)

Ουρανός, τ' άστρα κ' η γή

Η ημητέρα μυθολογία λέγει οτι ο Υσερίον άμα φώσει αμέσως προσέρχεται προς την μητέρα του ίνα κρύψη τον θυμόν πίνων οίνον ηδόν, μελληνδία και τρώγεν κρέατα των ορθοκρεράων. Το δύνηθες δειόνον έστι λιτότατον, αποτελούμενον εξ' ενός βόος, εξ εν βεβαίως φαγόντες και η οπαδοί του οδυσσεύς εστερήθησαν του νοστίμου ήματος, ενός σίθου ακράτου οίνου και δύο κλιβάβων άρτου. Τον άρτον παρασκευάζει αυτώ αυτή...

Κωνσταντινίδης, Ν. (1890)

Έκλειψις Σελήνης

Η περί εκλείψεως της Σελήνης θεωρία ης και πάντα τα λοιπά είναι ευκολωτάτη. Δεν έχομεν ανάγκην τηλεσκόπιων να παρατηρήσωμεν την Σελήνην εκλείπουσαν αρκεί ημίν ο γύμνός οφθαλμός, διότι και τα κατά την έκλειψιν πέριξ ήμών πλησίον του χωριού μας συμβαίνουσι. Η Σελήνη εκλείπουσα δεν κινδυνεύει να καταβρωθή υπό θηρίου τινός, ότι δ’ εν καιρώ εκλείψεως πυροβολισμοί γίνονται κατά μίμησιν των Οθωμανών και...

Κωνσταντινίδης, Ν. (1890)

Ο γεωργός και η υφάντρια

Ην ποτε καιρός ότε ο γεωργός φθάνων δια του αρότρου εις το έτερον άκρον του αγρού το ελάμβανε και το μετέφερεν ένθεν και προηγουμένως ήρχιζε. Η δε υφάντρια κόπτουσα την κλωστήν της κερκίδος της εκ του αυτού πάντοτε μέρους έρριπτεν αυτήν. Περιηγούμενος ο Ιησούς την γην ως άγνωστος τις τον μεν γεωργόν συνεβούλευσε να αρχίζη την αροτρίωσιν οπόθεν και έφθανε χωρίς να μεταφέρη επ’ ώμου το άροτρον την δε...

Κωνσταντινίδης, Ν. (1890)

Ηύρες πκάμσο θέλς και μέρζα

Κωνσταντινίδης, Ν. (1890)

Ερμηνεία: Μέρζα είναι το κομψόν ράψιμον την άκρην του χιτώνος. Παραινεί ολιγαρκείαν αλλά τοις ενδεέοι μόνον οίτινες ουδέποτε ίσως ενδυθέντες χιτώνα καθ'όλον του τον βίον τώρα τον θέλουν με την μέρζαν

Ηύρες τράγο φά τον, τα τραγούδια τίτα θέλς;

Κωνσταντινίδης, Ν. (1890)

Ερμηνεία: Η λέξις τραγούδια σημαίνει παρ' ημήν άσματα αλλ' εδώ δηλοί και τα μικρά του τράγου όστις βεβαίως στερείται τιούτων. Πικραίνει τους τυχοδιώκτας και επί οπωσδήποτε υπό της τύχης αιφνιδίως ευνοουμένους να ώσιν ...

Κ'μάμαι πάν΄στ΄αγκάθια

Κωνσταντινίδης, Ν. (1890)

Ερμηνεία: Ο υπό πολλών εργασιών επασχολούμενος και μη ευρίσκων ώραν αναπαύσεως

Κάλλιο λόγια 'ς το χωράφ' πέρι μάγγανα 'ς τ' αλών'

Κωνσταντινίδης, Ν. (1890)

Συνοδεύεται από κείμενο ....

Κάλλιο λόγια 'ς το χωράφ' πέρι, μάγγανα 'ς τ' αλών'

Κωνσταντινίδης, Ν. (1890)

Κείνος πόχ' τ' μύγα μ'γιάζεται

Κωνσταντινίδης, Ν. (1890)

Κλαίν οι χήρις κλαίν κ' οι παντρεμένις;

Κωνσταντινίδης, Ν. (1890)

Λαλούν οι όρνιθες κι όχ' οι πετνοί

Κωνσταντινίδης, Ν. (1890)

Ερμηνεία: Επί εκείνων ους διατάσσουσιν αι γυναίκες εν πάση υποθέσει αφορώση την οικίαν η μη