Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής

Αποτελέσματα 1-20 από 23

Άμα σου τάξουνε το γουρουνάκι βάστα ντελόγο και το σακουλάκι

Παπαδάκη, Ε. (1938)

Όταν σου υποσχεθούνε κάτι τι, να το πάρης αμέσως, γιατί μπορεί να μετανοήσουνε.
Άμα σου τάξουνε το γουρουνάκι, βάστα ντελόγο και το σακουλάκι

Παπαδάκη, Ε. (1938)

Όταν σου υποσχεθούνε κάτι τι να το πάρης αμέσως, γιατί μπορεί να μετανοήσουνε.
Ανάθεμα να 'χη, άφησέ τον, είναι τουρκανάκατος, είναι τουρκόπιασμα

Καψάλης, Γρηγόριος (1923)

Την φράσιν λέγει ο ερεθισείς υπό τινος μετά σφοδράν προς αυτόν έριδα. Αι λέξεις τουρκανάκατος, τουρκόπιασμα δεν έχουν ενταύθα την κυρίαν (πρώτην) σημασίαν των, δεν σημαίνουν δηλ. τον γεννηθέντα εκ Τούρκου και Χριστιανής, ...
Δεν καν' σταυρό άνθρουπουςστου σπίτ' αυτνού.

Λουκόπουλος, Δ. (1926)
- Κάλλιο στο παλούκι, πέρι σώγαμπρος (Παπαζ. 250, 441) - Ερωτήσανε μι' αλεπού γδαρμένη ζωντανή, πως περνάει "Καλύτερα από το σώγαμπρο" είπε. (Παπαζ. 355, 98)

Άγνωστος (1918)
Καδ' ένας ειν στο σπίτι του νοικοκύρης.

Ποταγός, Ν.Ν. (1921)
Με χοντρό καπνό στο χέρι, και στο σπίτι ο Θός το ξέρει. Έχει σπίτι ανοιχτό. Σπίτι μ έναν πάτο και να είναι και γεμάτο. Δυό σπίτια ήθελα καούνε, και κάηκ' ένα. Κάλλιο στο σπίτι μου δούλος, παρά αλλού κι αφέντης. Οιυ θα πας Πανάγο μου, που το σπίτι είναι δικό μου! Ο βαρεμένος του σπιτιού κληρονόμος γίνεται. Ο σπίτι που χτίζεται με σκατά, με κάτουρο θα γκρεμισθή. Σπιτάκι μου σπιγαδερό, και σταμουλιά ας μυρίζη. Σπίτια και σπίτια καίονται, και σπίτια δεν το νιώθουν. Το σπίτι καταντήσανε σα χώρα κουρδεμένη.

Πολίτης, Ν. (1918)
Μικρός σπινθήρ ερίβρομον κάμινον ανακαίει

Πολίτης, Ν.Γ. (1901)
Να σε χαρώ τουλούμι

Νεστορίδης, Κ. (1921)

Βλ. τούμπανο
Οπως του σφυρίξης κάνει

Ποταγός, Α. Τ. (1921)
Πράμα όσο θωρείς και σπίτι όσο χωρείς.

Κολλυβάς (1918)
Σπήτια, σπήτια καίονται και σπήτια δεν το νοιώθουν.

Κατζιούλης, Π. (1928)
Σπίτι μου σπιτάκι μου και πορδοκαλυβάκι μου.

Κολλυβάς, Χφ. (1918)
Σπίτι μου σπιτάκι μου, φτωχοκαλυβάκι μου.

Δρακίδης (1937)
Σπίτι όσο να χωρείς και καράβι όσο μπορείς.

άγνωστος (1929)
Σπίτι όσο χωρείς, και χωράφι όσο θωρείς.

Δρακίδης (1937)
Σπίτιν όσουν χουράς κι χουράφιν όσουν θουράς.

Μουσαίος (1918)
Τ' οσπίτι Ιανουγάριν. Όποιος προγεύεται στο σπίτι, δειπνάει στο μύλο. Ο καθείς το σπίτι του για αφεντικά το έχει. Εκατό χρόνων άνθρωπο βλέπεις, μα εκατό χρόνων σπίτι δε βλέπεις. Κακές δουλειές τα λίγα σπίτια. Σιμώτερα το σπίτι παρά το κελλάρι Όποιος δεν έχει σπίτι είναι γείτονας όλου του κόσμου. Όποιος πουλάει το σπίτι του, γελάν τα κεραμίδια. Κάλλιο κρομύδια στο σπίτ μου, κα γκλυστιά στο σπίdι των άλλων. Σα στου μπαμπά του το σπίτι. Μέσα στο σπίτι του τον βοηθούν και τα κεραμίδια.

Πολίτης, Ν. (1918)
Τα στραβά σου παναθύρια τα τουρνέσια (*) μου τα ΄σιάζουν.

Δρακίδου (1937)
Το καλό όπου μου θέλει το σπίτι μου ούτε ο κόσμος όλος.

Κολλυβάς, Χφ. (1918)

«
»