Πλοήγηση ανά Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη) "Παράδοση Η"

Αποτελέσματα 1-20 από 20

Άλλοτες είχε χίλιες θεουλίνες κι άλλοι τόσοι θεοί. (θεουλίνα= θεά)

Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1928)
Ήρωες

Αλέξαντρος ο βασιλιάς ενειρεύτηκε πως υπάρχει σκότος κ’ εστενοχωριούντονε με είντα τρόπο θα το βρη κ’ εσυνεννοήθηκε τη δωδεκάδαν του. Ετότες του ‘πε ένας απού τη δωδεκάδαν του, να πάρη σαράντα φοράδες βυζανόμενες και να τρυπήση καλάμια να βάλη μπαρούτι και λάδι, γιατί βρίσκονται ‘ς την πόρτα του σκότους άγριοι αθρώποι και τρώνε τσ’ αθρώπους. Κι όντεν θα μπούνε ‘ςτην πόρτα του σκότους, να δώσουνε φωθιά...

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1939)
Στον Αρακλή

Ένα στεφάνι, μια πέτρα στημένη, πάνω σε άλλη, σαν αβγό και με αυλακιές. Φαινόμενο γεωλογικό. Με τους σεισμούς δεν πέφτει.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1956)
Ένας διαβάτης βαδίζοντας μέσ’ στο δρόμο συνήντησε σε μια ρεματιά ένα ξερριζωμένο μικρό φυτό. Το είδε που ήταν όμορφο, το πήρε, αλλά εσκέφτηκε που να το βάλη για να μην ξεραθή ώστου να πάη στο σπίτι του να το μεταφυτέψη. Και βρήκε ένα κοκκαλάκι πετεινού και το πέρασε μέσα σε λίγη λάσπη. Βαδίζοντας όμως το φυτό μεγάλωνε κ’ εβγήκαν οι ρίζες του απέξω. Και τότε έψαξε στο δρόμο και βρήκε ένα κόκκαλο χοίρου,...

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
Ένας Λόρδος ήσκαψε στοδ Δάμο κ’ ι’ ηύρεν μιαν πλάκα μπακκιρένια με τον Ερμήν πάνω, που ‘τον ο Πατριάρσης των Ζελλήνων. [Δάμος τοποθεσία= Δωρικός οικισμός, όπου πολλοί τάφοι και ευρήματα]

Ζερβός, Ιωάννης (1958)
Παράδοσις

Επάνω στο φρούριο υπάρχει εκεί μέσα χωμένο ένα βαρέλι γεμάτο με χρυσάφι και το φυλάει ένα τεράστιο φίδι. Κάποτε ένας τσοπάνος , που επερνούσε απ’εκεί, επήγε εσήκωσε την πλάκα, εμπήκε μέσα στο φρούριο και εξαφανίστηκε . Μετά επήγε ένας άλλος , και μόλις είδε το φίδι είπε τριχιά και αμέσως εξαφανίστηκε το φίδι και είδε μια χρυσή κλώσσα με τα πουλιά τηης κι’ αυτά χρυσά και ενώ προσεπάθησε να τα πιάση...

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1964)
Η Ηχώ ήτο νέα απειθής καταδικασθείσα υπό της μητρός να επαναλαμβάνη τας φωνάς των ανθρώπων και ζώων.

Ζήκος, Αστέριος (1892)
Η Λανάρου (η Λανάρω): Φάντασμα δι ού απειλούν τα νήπια δια να παύσουν από το να κλαίουν. Την παριστάνουν ως γραίαν τερατωδώς άσχημον, ζαρωμένην, ατημέλητον, και με τα μαλλιά της κεφαλής της ξέμ πλεγα. Προς νήπιον: Πάψι, θα φωνάξου τ' Λαναρού να κατίβη από την οροφήν της οικίας) να σε φάη!”. (Η ετυμολογία της λέξεως προήλθεν εκ προσωποποιήσεως. Συνήθως εις τα χωρία το ξάσιμον των μαλλιών εις τα λανάρια...

Σταυρόπουλος, Κωνσταντίνος (1927)
Ο νέος Ίκαρος

Η παράδοση αναφέρει πως ένας αγράμματο Κωθωνιάτης, σπουδαίος τεχνίτης για νερόμυλους, σοφίστηκε να πετάξει. Σκότωσε ένα αιτό, πήρε τα φτερά του, μάζεψε και άλλα από κόττες και χηνάρια και δένοντάς τα με ψιλό άσπρο σύρμα, κατασκεύασε τις φτερούγες, που έδεσε στα χέρια και πόδια του. Δεν ξέχασε να βάλει και ουρά! Έτσι φτερωμένος ένα φεγγαρόλουστο βράδυ, για να μην τον ιδούν οι χωριανοί, ανέβηκε σε βράχο...

Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. (1948)
Το Στοιχειό της Κρεπένης

Ήταν μια θεά Καλή και έστησε τ’ ανάκτορά της στην Γκιόλε τα Βιτώλια πούναι, σήμερα λέγονται Ηράκλειο, ένεκα ο Ηρακλής τα έκτισε. Ο εγγονός (ο Εριγών) του Ηρακλέους θέλησεν να βρη την πηγή του ποταμού, πήγε και είδεν ένα χάος. Τον λένε οι άνθρωποι να μη πάη για θα πέση. Αυτός ήταν περίεργος και πήγε και πνίηκε. Οι ποιηταί λένε ότι έγινε αστήρ προς το μέρος του Κάστορος. Ο υιός του κίνησε για να προχωρήση...

Ιωαννίδου, Μ. (1937)
Ιερός Κήπος Πάφου (Γεροσήπου)

Κάτοικοι 1450 περίπου. 120 Τούρκοι. Η λαϊκή παράδοση λέγει ότι στο χωριό Κούκλια, 6 μίλια ανατολικά, ήταν το κατοικητήριον της Αφροδίτης, που κάτω από τη γη είχε στράτα κι ερχόταν η Αφροδίτη με την Άμαξα κι έβγαινε στη θέση του σημερινού χωριού Ιερός Κήπος, όπου είχε τοςυ κήπους της.

Πετρόπουλος, Δ. Α. (1953)
Κατά λαϊκήν παράδοσιν επί της Σκύμνης (αγροτικής περιφερείας της Στεμνίτσης) υπάρχει ο τάφος της Καλλιστούς.

Άγνωστος συλλογέας
Κατά παράδοσιν … λέγεται ότι όταν το ρεύμα του ποταμού είναι ορμητικόν και παρασυρθούν τα χώματα και η άμμος φαίνεται στο βάθος του ποταμού(;) μεγάλο άγαλμα της θεάς Αρτέμιδος.

Σπανός, Χαράλαμπος Ν. (1955)
Ο προφήτ’ Ηλίας βροντολά και είναι τα υψώματα. Τ’ αμάξι του είναι με τέσσερα αλόγατα.

Ιωαννίδου, Μ. (1937)
Όλος τούτος ο τόπος ήτανε αμπέλια που τα φερενε εδώ ο Βάχος (=Βάκχος).

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1960)
Ο Τάφος του Ασκληπιού

Πάνω απ’ την Καρβουνολεπινίτσα ξεπετιένται δύο σταχτόασπροι βράχοι. Ο πιο μεγάλος βράχος λέγεται Αλμπίνα. Στην κορυφή που φαντάζουν τρεις γέρικες δάφνες. Ο άλλος λέγεται Αλμπινίτσα και έχει το σχήμα πυραμίδας. Κάτω απ’ τα βράχια αυτά λένε πως είναι ο τάφος του Ασκληπιού. [Άλμπα= Λέξ. Κουτσουβλάχικη, άσπρη, ήτοι άσπρη πέτρα, Αλμπινίτσα, σύνθετη. Άλμπα – νίκα= μικρή άσπρη πέτρα. Η πέτρα στην Κουτσουβλαχική...

Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. (1948)
Ο Αντρούτσος και το λιοντάρι

Παράδοση

Βλαχογιάννης, Γιάννης (1932)
Ο λεπριασμένος του Ασκληπιού

Παράδοση αναφέρει ότι ο Ασκληπιός γιάτρευε τη βλογιά και τη λέπρα. Λένε ότι ένας λεπριασμένος πήγε στον Ασκληπιό να τον γιατρέψει. Αυτός απάντησε, ότι ξέρει το φάρμακο, αλλά που να τώβρει. Ο λεπριασμένος απελπισμένος πήγε και κλείστηκε σε σπηλιά περιμένοντας το θάνατο. Εκεί όμως είδε μια οχιά. Τη σκοτώνει και πέρνοντας το φαρμάκι της το καταπίνει, για να πεθάνει μια ώρα γρηγορότερα. Ενώ δε περίμενε...

Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. (1948)
Ασκληπιός

Στην Καρβουνολεπενίτσα ή Λεπενίτσα και τώρα μετανομασμένη Πιαλία στα ριζά του βουνού Κόζιακας, υπάρχει η παράδοση, κατά την οποία ο Ασκληπιός διέταξε τον υπηρέτη του, να τον σκοτώσει και να βάλει τ’ όνομά του σ’ ένα κουτί, μες το οποίο ο Ασκληπιός κάτι πέταξε. Κατά τη θέληση του Ασκληπιού, ο υπηρέτης θα έθαβε το σώμα σαν κάτι το άχρηστο. Και το κουτί παράγγειλε να το ανοίξει ύστερ’ από σαράντα μέρες,...

Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. (1948)
Χαρμύλι, το= Η πηγή αυτή έλαβε το όνομα εκ του τοπικού ήρωος Χαρμύλου, ζήσαντος περί τω 300 π.χ. άνωθεν του στομίου από του οποίου τρέχει τον νερό, υπάρχει επί τετραγώνου μαρμαρίνης, πλακός επιγραφή εις Τουρκικήν γλώσσαν.

Ζάρακας, Νικόλαος Α. (1958)

Πλοήγηση ανά Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη) "Παράδοση Η"

Άλλοτες είχε χίλιες θεουλίνες κι άλλοι τόσοι θεοί. (θεουλίνα= θεά) ﻿

Στον Αρακλή Ένα στεφάνι, μια πέτρα στημένη, πάνω σε άλλη, σαν αβγό και με αυλακιές. Φαινόμενο γεωλογικό. Με τους σεισμούς δεν πέφτει. ﻿

Η Ηχώ ήτο νέα απειθής καταδικασθείσα υπό της μητρός να επαναλαμβάνη τας φωνάς των ανθρώπων και ζώων. ﻿

Κατά λαϊκήν παράδοσιν επί της Σκύμνης (αγροτικής περιφερείας της Στεμνίτσης) υπάρχει ο τάφος της Καλλιστούς. ﻿

Ο προφήτ’ Ηλίας βροντολά και είναι τα υψώματα. Τ’ αμάξι του είναι με τέσσερα αλόγατα. ﻿

Όλος τούτος ο τόπος ήτανε αμπέλια που τα φερενε εδώ ο Βάχος (=Βάκχος). ﻿

Ο Αντρούτσος και το λιοντάρι Παράδοση ﻿

Άλλοτες είχε χίλιες θεουλίνες κι άλλοι τόσοι θεοί. (θεουλίνα= θεά)

Στον Αρακλή

Ένα στεφάνι, μια πέτρα στημένη, πάνω σε άλλη, σαν αβγό και με αυλακιές. Φαινόμενο γεωλογικό. Με τους σεισμούς δεν πέφτει.

Η Ηχώ ήτο νέα απειθής καταδικασθείσα υπό της μητρός να επαναλαμβάνη τας φωνάς των ανθρώπων και ζώων.

Κατά λαϊκήν παράδοσιν επί της Σκύμνης (αγροτικής περιφερείας της Στεμνίτσης) υπάρχει ο τάφος της Καλλιστούς.

Ο προφήτ’ Ηλίας βροντολά και είναι τα υψώματα. Τ’ αμάξι του είναι με τέσσερα αλόγατα.

Όλος τούτος ο τόπος ήτανε αμπέλια που τα φερενε εδώ ο Βάχος (=Βάκχος).

Ο Αντρούτσος και το λιοντάρι

Παράδοση