Πλοήγηση ανά Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη) "Παράδοση Ε"

Αποτελέσματα 1-20 από 35

2) Πόθεν προήλθε η ονομασία του χωριού: Πέτρα του Διγενή. Τούτο είναι ένα μικρό χωρίο στην επαρχία Λευκωσίας, στο διαμέρισμα τα Κυθρέας. Η εκδοχή που δίνουμε παρακάτω κρίνεται η πιθανή. Κάποτε στα παράλια, κοντά στον κόλπο της παληάς Σαλαμίνας, γινόταν ο γάμος μιας κοπέλλας, που πολύ αγαπούσε ο Διγενής Ακρίτας. Αυτός μαζί με τη μητέρα του βρισκόταν στο λημέρι του στο απέναντι βουνό του Πενταδάχτυλου....

Κυθρεώτης, Ιάκωβος (1951)
Παράδοσις περί του φρουρίου Θερμησίας

«Αι αλυκαί της εν τη Ερμιονίδι Θερμησίας ήσαν περίβλεπτοι ήδη επί των ημερών της βενετοκρατίας, ως βλέπομεν εκ των εκθέσεων των Βενετών προνοητών της Πελοποννήσου. Υπερήσπιζε δ’ αυτάς βενετικόν φρούριον επί αποτόμου βράχου, απέχοντος της θαλάσσης περίπου ημίσειαν ώραν. Προς τούτο δεν συνδέεται παράδοσις των περιοίκων ην ήκουσα περιερχόμενος τω 1878 την Ερμιονίδα, παρά του Γ. Π. Φωτοπούλου. Συνωδά...

Πολίτης, Ν. Γ. (1914)
Ανήλιαστος= μη εκτεθείς εις την επίδρασιν της θερμότητος του ηλίου.

Δένδιας, Μιχαήλ (1915)
Αρχαίος δήμος Μενελαΐδος: Ήτανε εδώ, θέλουνε να πούνε, μια βασίλισσα που τη λέγανε Μενελαΐς. Αυτή εβασίλευε στην περιφέρεια αυτή. Υπάρχει ο τάφος της εδώ μέσα κάπου (δεν ξέρουμε που) τα έχει μέσα τη χρυσή γουρούνα με τα γουρουνόπ’λα. (αν ήξερα που είναι, θα ήμουνα πλούσιος!». Αν ήξερε κανείς που είναι θα έκανε την τύχη του.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
Βρύσι του Λαθρήνου

Έβγαζε τόσο νερό η βρύσι που δεν μπορούσε να κοιμηθή η βασίλισσα κ εδιάταξενε να βάλουν εκεί που έβγανε το νερό ένα μαλαματένιο ντρυμόνι για να σταματήση το βουητό του νερού. Το αυτό περίπου διηγούνται και δια την βρύσιν του Δεμάτου, ευρισκομένην μακράν της βρύσεως του Λαθρήνου).

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1959)
Ένας βασιλιάς ήτο πολύ όμορφος και η ομορφιά του ήταν ξακουσμένη και πήεν εις έναν που κούρευγε τους αθρώπους και του κόβκε τα μαλλιά του και του ‘πε πως ήτο πολύ όμορφος κι ο βασιλιάς εκεί που του ‘κοβκε τα μαλλιά του και του ‘λεγε αυτά λέει. – Εγώ δε θέλω να με λέουν όμορφο μόνον ήθελα να ‘χω φτια ν’ ακούνη ότι λέει ο κόσμος. Και μάνι μάνι ε(γ)ίνησαν τ’ αυτιά του σα γαάρου μεγάλα κ(αι) έκουνε ότι...

Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)
Το Κάστρο της Ερεσού

Είναι γνωστό πως, όταν στα 1462 ο Πορθητής κυρίεψε την πρωτεύουσα της Λέσβου τη Μυτιλήνη, όλο το υπόλοιπο νησί υποτάχτηκε στον καταχτητή ακολουθώντας την τύχη της πρωτεύουσας. Αν εξαιρεθεί η Μήθυμνα που γιαυτή έχουμε κάποιες πληροφορίες πως αποπειράθηκε ναντιτάξει κάποια ανώφελη αντίσταση, όλες οι άλλες σπουδαίες οπωσδήποτε πόλεις του νησιού, πολύ φρόνιμα κάνοντας, σπεύσανε αμέσως να προσκομίσουν...

Κουτρέλας, Πλ. (1928)
Κυρά Μάσαρη

Ζούσε λέει, κάποτε ένα ρήγας, ο ρήγας του Άη – Γιωρκού, με τ’ όνομα, και η όμορφη κυρά του. Είχαν και μια μικρή σκλάβα, την Μασάρα, που ξεχώριζε ανάμεσα στις άλλες για την ομορφιά και την καλωσύνη της. Ο πύργος του ρήγα ήταν σκαρφαλωμένος πάνω σ΄ ένα άγονο λόφο, που κάτω από τα πόδια του απλωνόταν το βασίλειό του: Η εύφορη πεδιάδα της Σκυλλούρας και το τμήμα της γης που περιέχεται μεταξύ του χειμάρου...

Παπασωζόμενου, Ι. Γ. (1955)
Παράδοση αγροτική

Η καρούτσα του βασιλέ. Μνια φορά ένα βασιλές έκανε μνια καρούτσα χρυσήνα και την έβαλε μέσ’ το παλάτ’ dου. Γείπε σε γούλο το gόσμο να πάνα να dη ξετιμήσνα. Πήγαινανά πολύς κόσμος, αλλά δε bορούσνα να dη ξετιμήσνα. Πήγε κι ένας ρετσπέρς και λέγ’ το βασιλε: «Βασιλέ μεγαλειότατε, η καρούτσα σου, αν δροσολογά τον Απρίλ’ και το Μάη μήνα και δυο τρεις φορές θαλασσώσ’, αξίζ’ όλο το βιο σου».

Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939)
Το ορφανό βασίλειον

Η παράδοσις λέγει ότι το χωρίον Ακάκι(1) υπήρξεν έπαυλις του τελευταίου Φράγκου βασιλέως της Κύπρου. Μέχρι σήμερα σώζονται τα ερείπια του πύργου του, και το μέρος τούτο ονομάζεται «Κάτω Πύργος». Πλησίον εκεί ευρίσκεται ένας ανεμόμυλος εντός ωραίου κήπου, ο οποίος εχρησιμοποιείτο από τους κατοίκους των πέριξ χωρίων μέχρι του Μενοίκου. Κατά την παράδοσιν ο βασιλεύς έλαβε διαταγή από τον «Αγιώτατον Πάπαν»...

Ιακωβίδη, Α. Μ. (1954)
Η πηγή. Έχ’ ακούσει ότι κάποιος βασιλέας με τη βασίλισσα εκατοικούσε απάνω στο κάστρο και η πηγή εβόϊζενε. Η βασίλισσα δεν εμπόρειεν να κοιμηθή και κατασκεύασε ένα dρυμόνι και το ‘ριξε μεσ’ στη φλέβα κ’ εκόπηκεν ο βοϊτός της.

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1959)
Ο Ρήγας της Σηλυμβρίας

Ήθε να βγη να σιργιανίση και πήρε δυο κάτεργκα και μερικούς αθρώπους κ ήρθεν στη Χίο και πήγεν στο Ναγόν κ ήραξεν και πήγε να στοχαστή τη φλέγαν του Ναγού, κι άμα είδε, ήλθεν όξω μεριά στο Μύλον και κουρασμένος ήππεσεν να συχάση λιγάι. Εκεί επαρρησιάστη μια γυναίκα και με κάθε τρόπον τον έκλεψεν από τους αθρώπους του, και τον επήγεν σε μιαν σπηλιάν και του δειξε εκεί πολλά γρόσα και τον επλάνεσε και...

Άγνωστος συλλογέας (1916)
«Ήταν μια φορά κι έναν καιρό, στο κάστρο του Μυστρά», λέγει η παράδοσις, «μια καινούργια βασιλοπούλα. Αυτή τη βασιλοπούλα την αγάπησαν δυο ξακουσμένα και δυνατά βασιλόπουλα κι έστειλαν και την γύρεψαν να την παντρευτούν και να την κάμουν αρχόντισσα στο παλάτι τους και βασίλισσα στο κάστρο τους δοξασμένη και τιμημένη. Οι γονοί της κάλεσαν στο κάστρο τα βασιλόπουλα να τα ιδή η βασιλοπούλα και να διαλέξη...

Καφετζή, Ε. (1938)
Ήτανε πραγματικώς βασίλισσα. Εννοεί την «Κερά» του Κάστρου. Βρήκε βιβλίο στην Καρδίτσα ο Ηλίας τ’ Αποστόλ’, που λέει για τη βασίλισσα.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
Ο περί Μήδων μύθος

Ην βασιλεύς τις έχων ώτα τράγου και αχώρ κατά την κεφαλήν, υσχύνετο δε να υπάγη προς τον κουρέα ίνα ξυρισθή. Το πάθημά του διηγηθή εις φρέαρ, παρά το φρέαρ εφύτρωσε κάλαμός τις, ήτις σειομένη παρά του ανέμου απήχει ταύτα εν είδει επωδού: Ήdαgη ένας βασιλές είχε τράγινου αφτί κι κασσίδα ςτην κουρφή, ντρέποdαgη να bα ξουρστή. Πήγε του πη μές του πγάδ’, φύτρωσ’ ένα καλαμάκ’, του φυσούσι τ’ αγεράκ’ κέλεγι...

Οικονομίδης, Απόστολος Β.
Το “Ρηγιάτικον” Ακακίου

Κατά τον παλιόν καιρό το Ακάκι και το Μένοικο(1) είχαν από ένα Ρήγα. Και ο μεν πρώτος είχε την γη, ο δε άλλος το νερό. Δεν μπορούσαν όμως να ζήσουν χωρίς νερό και γη. Γι’ αυτό μια μέρα συνεφώνησαν το εξής: Ο Ρήγας του Ακακίου ζήτησε από τον Ρήγα του Μενοίκου να του δώση ένα κόσκινο νερό και να του δώση και αυτός ό,τι θέλει. Δέκτηκε, αλλά να του δώση και εκείνος ενός δέρματος καμήλας γη. Συνεφώνησε...

Πεδιού, Α. Α. (1954)
Της βασιλοπούλας ο πύργος

«Κοντά στην Περιγιαλλενή της Κρεμαστής μέσα σ’ ένα όμορφο πύργο έζηε μια πεντάμορφη βασιλοπούλα, που αγαπούσε ένα νέο οχτρό του πατέρα της. Ο νέος αυτό εζήτα με κάθε μέσο να πατήση το κάστρο της πολιτείας και για να κάμη τον σκοπόν του έκτισεν ένα παλάτι στο Κρανή απέναντι στον πύργο της βασιλοπούλας. Για να συνεννοείται δε καλύτερα έκαμεν ένα υπόγειον δρόμον από το παλάτι του ίσα με τον πύργο της...

Βρόντης, Αναστάσιος (1930)
Το λουτρό του βασιληά

«Κοντά στον Βασιλικό σε μια ακρογιαλιά της Μονολίθου έχει ένα πέτρενο κάθισμα και λέουν πως έκαμνεν εκεί το λουτρό του κάθε καλοκαίρι κάποιος βασιλειάς της Ρόδου. Εκάθητο εκεί με όλην την ανάπαυσίν του και τα κύματα τον έλουναν μια χαρά. Είχε δε ο βασιληάς αυτός εκεί κοντά και παλάτι από το οποίο ωνομάστηκε και το μέρος Βασιλικός». Βασιλικός δε και βασιλικά κατά την γνώμη μας σημαίνει χτήμα του βασιληά,...

Βρόντης, Αναστάσιος (1930)
Λένε πως ήταν κάποια βασίλισσα που τη λέγανε «Μενελαΐς. Εδώ πάνου στον προφήτ’ Ηλία έχει πέτρες Πελασγικές. (Ήρθε Γάλλος αρχαιολόγος – Μπογκούρ (Βόλος – Αρχαιολογία Βόλου). Είπε ότι είναι πελασγικά. Γύρισαν το βουνό. ‘Εχει μια ζώνη φρούριο και β’ και γ’ σειρά που όλο μικραίνουν. Έχει και μια δεξαμενή, αρχαία. «Τσ’ Κεράζ το πεγάδ’».

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
Φονόκρεμμος και τρύπες

Μεταξύ των χωρίων Ορούντα και Ποτάμι υπάρχει μία τοποθεσία η οποία ονομάζεται «φονόκρεμμος». Εις απόστασιν περίπου τριών μιλίων μεταξύ Ορούντας και Κάτω Μονής υπάρχει μια άλλη τοποθεσία, η οποία ονομάζεται «τρύπες». Οι δύο αυτές ονομασίες συνδέονται με μιαν ιστορίαν, μάλλον με μίαν παράδοσιν, την οποίαν έπλασαν οι άνθρωποι των γύρω χωριών, δια να δικαιολογήσουν τις ονομασίες αυτές. Η ιστορία αυτή...

Πρωτοπαπά, Σ. Κ.; Πρωτοπαπά, Κ. Κ. (1955)

Πλοήγηση ανά Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη) "Παράδοση Ε"

Ανήλιαστος= μη εκτεθείς εις την επίδρασιν της θερμότητος του ηλίου. ﻿

Ήτανε πραγματικώς βασίλισσα. Εννοεί την «Κερά» του Κάστρου. Βρήκε βιβλίο στην Καρδίτσα ο Ηλίας τ’ Αποστόλ’, που λέει για τη βασίλισσα. ﻿

Ανήλιαστος= μη εκτεθείς εις την επίδρασιν της θερμότητος του ηλίου.

Ήτανε πραγματικώς βασίλισσα. Εννοεί την «Κερά» του Κάστρου. Βρήκε βιβλίο στην Καρδίτσα ο Ηλίας τ’ Αποστόλ’, που λέει για τη βασίλισσα.