Πλοήγηση ανά Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη) "Παράδοση Δ"

Αποτελέσματα 1-20 από 62

500 μέτρα από το χωριό είναι η τοποθεσία Καρυές. Εκεί ήταν χωριό. Κι έπεσε ο βράχος κι επλάκωσε όλο το χωριό. Τώρα έχει σκορπίσ’. Και λένε πως τρία χρόνια άκουαν από κει μέσα κόκκοτα που λαλούσε.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
Αμομάξι= (περιφέρεια κοντά ‘ς τ’ Αργοκοίλι) στην εκκλησία Κερά. Εβυθίσθην η πολιτεία εκεί από αιμομιξία. Δηλ. έπαιρνε ο αδερφός την αδερφή, ο γυιός τη μάνα, δεν εξετάζανε τίποτα.

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1960)
Αναβάνισσα= Κρήτη εν Ίμβρω εκ τας αλυκίδας. Λέγεται ότι αυτόθι ήσαν δύο χωρία πλησίον αλλήλων. Νεάνις δε της εξέλθουσα από του ενός χωρίου μετέβαινε εις το έτερον, το οποίον όμως δεν εύρε διότι η γη σχισθείσα κατέπιεν αυτό. Επιστρέψανε εις το χωρίον της δεν εύρε και τούτο διότι και τούτο κατέπιεν η γη μόλις εξήλθεν ή κανίς ήτις τότε καθήκοντα επί πέτρας έκλαη έως ότου μετεβλήθή εις λίθον εξ ου ρέει...

Μανασσείδης, Συμεών Α. (1882)
Αναθεματίστρα είναι εξοχή της Κούτρας (κορυφής τη; Ροδόπης), ήν πλάττουσιν ώς γυναίκα νήθουσάν φίροντες τα εξής : ενώ οι Τούρκοι επολιόρκουν την Στενήμαχον, ίδια τον Καλέν, και ήσαν εν απορία μη δυνάμενοι να κυριεύσωσιν αυτόν γυνή τη εκεί ισταμεύς και νήθουσα έδειξεν αυτοίς δίοδον τινά, ο δε βασιλεύς προδοθείς κατηράσθην την προδρότριαν μεραβληθειν ως είχεν ως λίθον.

Σκορδέλης, Βλ. (1873)
Παράδοση Τοπογραφικά

Ανέβαινοντας από την «Πόλη» προς τα Καλύβια, έχει τόπο όπου εκάμανε ανασκαφές κ’ ευρήκανε τάφους με δαχτυλίδια και άλλα. Στα παλιά χρόνια ήτανε εδώ πολιτείες που εβουλιάξανε. Είχε κι εκκλησίες που φαίνονται γκρεμισμένες. Είναι κ ένα τραγούδι που λέει: - Ανάμεσ’ απ’ αγιά Σοφιά κι από Αγιά Ελένη βασιλοπούλα κάθεται μεσ’ στο φλωρί ντυμένη.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1956)
Από κάτι τοποθεσίες μπορεί να σκεφτή κανείς κάτι για την ιστορία της Ερεικούσας. Έχει μέρος που το λένε Ποταμόπουλο. Είχε πολιτεία Ποταμούπολη, που εβούλιαξε. Έχει τοποθεσία Χασανάτικα. Είχε κανένα Χασάνη, Αλβανό ή Τούρκο που ζούσε εδώ; (με πρόβατα).

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1960)
Αυτή είνε η επιστημονική εξήγησις της γενέσεως της λίμνης. Πως όμως εξηγεί αυτήν ο λαός του Αποκόρωνα; Κατά την παράδοσιν του λαού, την οποίαν μοι ανεκοίνωσεν ο φίλτατος κ. Σπυρ. Βαρδάκης, άλλη είνε η αιτία της γενέσεως της λίμνης. Στο μέρος, που την σήμερον ημέρα βρίσκεται η λίμνη του Κουρνά, μια φορά κι έναν καιρό ήτανε χωριό. Ένας χωρικός απ’ αυτό το χωριό είχε μία θυγατέρα, που έφεγγε σαν τον...

Δέφνερ, Μιχαήλ (1918)
Της αγίας Κυριακής (7 Ιουλίου)

Αυτή την ημέρα δεν αλωνεύουν, γιατί ένας παππάς αλώνευε και εβούλησε τ΄ αλώνι με τα στάχυα τα βούϊδα και τον παππά και στη θέση αυτή ακούγεται και σήμερα να φωνάζη ο παππάς: «ρρρρρρρρρρρρ» για να γυρίσουν τα βούϊδια.

Κασιμάτης, Ιωάννης Π. (1958)
Βιθυνία: λίμνη. Αυτή έχει βουλιάξει γι αυτό τη λένε Βιθυνία.

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1961)
Βούλιαμα λέγεται μικρά λίμνη εκ τω λιμένος του Αγ. Νικολάου ολίγον απέχουσα της θαλάσσης και έχουσα αλμυρά ύδατα και πυθμένα βαθύτατον. Κατά τας παραδόσεις των γερόντων έκαντο επί της λίμνης ταύτης χωρίον ονομαζομενον Μυραμβέλον, αφ’ ου έλαβε την ονομασίαν και η επαρχία του Μυραμβέλου. Το χωρίον τούτο εβυθέσθη, ως λέγουσιν εκ της αράς γυναικός τους, ήτις ζητώσασα από όλους τους κατοίκους μέρος φυράματος...

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)
Για το Σοβολάκου, το χωριό που βύθισε λένε, πως εκεί ήταν ένας Δεσπότης. Είχε ηλικία 85 χρονών και μόλα ταύτα τα είχε μπλέξει με γυναίκα. Το χωριό τον κατηγόρησε στον Πατριάρχη. Τον κάλεσε να δώσει λόγο. Να πάη μπροστά του. Μπήκε καβάλα και πήγαινε στην Πόλη. Καθώς ξεκίνησε, στάθηκε και καταράστηκε το χωριό και γι’ αυτό βύθισε μέσα.

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1928)
Η Κατάρα του Καλόερου

Για το Τούρνοβο μου ‘λεγε τ'ς προάλλες ο Παπαμουστακλής πώς εδώ κι εξακόσια εφτακόσια χρόνια ήταν μεγάλο χωριό κι έφτανε ως το Τουρψί, οχπέρ από το ποτάμ’, πούηταν ετότες ένα μικρό λακκούς με λιγοστό νερό κι είχε μοναστήρ΄εκεί που είναι σήμερις η Παναγιοπούλα, μ’ ένα μεγάλο μετόχ’ στ’ς Πληκάδες. Σ’ αυτό το μοναστήρ’ ένας καλός καλόερος είχε κάν’ και σκολειό και πήγαιναν τα τσιούπιά και τα παιδιά...

Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
Η Κατάρα του Καλόερου

Για το Τούρονοβο μου ‘λεγε τα προάλλες ο Παπαμουστακλής πώς εδώ κι εξακόσια εφτακόσια χρόνια ήταν μεγάλο χωριό κι έφτανε ως το Τουρψί, οχπέρ από το ποτάμ’, πούηταν ετότες ένα μικρό λακκούς με λιγοστό νερό κι είχε μοναστήρ΄εκεί που είναι σήμερις η Παναγιοπούλα, μ’ ένα μεγάλο μετόχ’ στ’ς Πληκάδες. Σ’ αυτό το μοναστήρ’ ένας καλός καλόερος είχε κάν’ και σκολειό και πήγαιναν τα τσιούπιά και τα παιδιά...

Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
Λάκκα

Ένα μέρος της Παλιοκαριάς, που είταν πριν λάκκα, βούλιαξε. Λένε πως μια παντρεμμένη γυναίκα, αρπάχτηκε από δράκο που φεύγοντας άνοιξε τη λάκκα και την πήρε μαζύ του.

Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. (1948)
Εδούα είναι το ηφαίστειο, το ηφαίστειο βράζει και κάνει σεισμό άμα αναστενάζει ο Πολυβώτης, εκεί μέσα στο ηφαίστειο είναι ο Πολυβώτης πλακωμένος. Ο Ποσειδών μάλωσε με τον Πολυβώτη και νίκησε ο Ποσειδών τον Πολυβώτη και τον έρριψε κάτω αφού του έρριψε μια μεάλη πέτρα κι όποτε ο Πολυβώτης κουραστή απ’ το βάρος κι αναστενάξει τότε κάνει σεισμό, το στόμα του Πολυβώτη είναι αυτό εδούα το ηφαίστειο.

Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)
Εδώ δίπλ’ από τις Βλήχες που προχωρούμε στην αμμουδιά, λένε ότι στα παλαιά χρόνια ήτανε 3 αλώνια. Τα δυο υπάρχουν. Το έξω αλώνι ήταν ένας και αλώνιζε την ημέρα της Παναγίας της Βλαχέραινας. Εβύθισε το μέρος κι είναι εκεί 10 μέτρα θάλασσα. Από τον Αη Γιώργη, αμά έχει μπουνάτσα καλή, φαίνεται τ’ αλώνι μέσ’ στη θάλασσα. Εχορτάριασε γύρω και φαίνεται το στρογγυλό.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1958)
Στου παπά τ' αλώνι

Εδώ ήταν αλώνι κι αλώνιζε ένας παπάς μέρα Κυριακή κι ο Θεός ωργίστηκε και τον εβύθισε. Γι’ αυτό και το μέρος είναι βυθισμένο.

Σακελλαριάδης, Χαρίλαος (1930)
Εδώ κοντά ΄ς τον φούρνο (Κόρωνος) είναι βουλιαγμένη μια εκκλησία η Αγία Ειρήνη.

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1960)
Εδώ στο Ρόγγι (ακρωτήρι) που φαίνονται τα χώματα γκρεμισμένα, έχουνε να πούνε πως ήτανε δυο Μαθρακιώτες κι είχανε δυο τόπους μαζί (που συνορεύουνε) κι αυτοί οι δύο όλο εμαλώνανε απάνου στην καλλιέργεια. Ο ένας επέταε τη νύχτα τις πέτρες του λόγγου του στα χωράφια τ’ αλληνού κι εκείνος της ξανάρριχνε στο γείτονα. Ώσπου εθύμωσε ο Θεός και γκρέμισε τη γης κατά τη θάλασσα. Έχει σήμερα ένα βούλιαγμα κι...

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1960)
Η Λήμνος και η Nibρο ήτανε μια φορά ενωμένα

Είχε ένα bαξέ (δεν ξέρω που στη Nibρο ή στη Λήμνο) και πήγαιναν εκεί οι κατσίκες της γριάς κι’ έτρωγαν το bαξέ. Και καταρίστηκεν η γριά, να γίν’ θάλασσα να μη bαγαίνν οι κατσίκες. Και γίνκε θάλασσα και χώρσεν η Λήμνο απ’ τη Nibρο. Στις Μύθονες (ανάμεσα Λήμνο και Nibρο) είναι σπίτια μες στη θάλασσα. Φαίνονται τα σπίτια.

Μέγας, Γ. Α. (1938)

Πλοήγηση ανά Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη) "Παράδοση Δ"

Βιθυνία: λίμνη. Αυτή έχει βουλιάξει γι αυτό τη λένε Βιθυνία. ﻿

Στου παπά τ' αλώνι Εδώ ήταν αλώνι κι αλώνιζε ένας παπάς μέρα Κυριακή κι ο Θεός ωργίστηκε και τον εβύθισε. Γι’ αυτό και το μέρος είναι βυθισμένο. ﻿

Εδώ κοντά ΄ς τον φούρνο (Κόρωνος) είναι βουλιαγμένη μια εκκλησία η Αγία Ειρήνη. ﻿

Βιθυνία: λίμνη. Αυτή έχει βουλιάξει γι αυτό τη λένε Βιθυνία.

Στου παπά τ' αλώνι

Εδώ ήταν αλώνι κι αλώνιζε ένας παπάς μέρα Κυριακή κι ο Θεός ωργίστηκε και τον εβύθισε. Γι’ αυτό και το μέρος είναι βυθισμένο.

Εδώ κοντά ΄ς τον φούρνο (Κόρωνος) είναι βουλιαγμένη μια εκκλησία η Αγία Ειρήνη.