• Ελληνικά
    • English
  • Ελληνικά 
    • Ελληνικά
    • English
  • Σύνδεση
Πλοήγηση ανά Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη) 
  •   Αρχική σελίδα
  • Πλοήγηση ανά Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)
  •   Αρχική σελίδα
  • Πλοήγηση ανά Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

Πλοήγηση ανά Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη) "Παράδοση Α"

  • 0-9
  • A
  • B
  • C
  • D
  • E
  • F
  • G
  • H
  • I
  • J
  • K
  • L
  • M
  • N
  • O
  • P
  • Q
  • R
  • S
  • T
  • U
  • V
  • W
  • X
  • Y
  • Z
  • Α
  • Β
  • Γ
  • Δ
  • Ε
  • Ζ
  • Η
  • Θ
  • Ι
  • Κ
  • Λ
  • Μ
  • Ν
  • Ξ
  • Ο
  • Π
  • Ρ
  • Σ
  • Τ
  • Υ
  • Φ
  • Χ
  • Ψ
  • Ω

Ταξινόμηση κατά:

Σειρά:

Αποτελέσματα:

Αποτελέσματα 1-20 από 147

  • κείμενο
  • χρόνος καταγραφής
  • ημερομηνία υποβολής
  • αύξουσα
  • φθίνουσα
  • 5
  • 10
  • 20
  • 40
  • 60
  • 80
  • 100
  • Αναχωρούντες οι κάτοικοι του χωρίου δηλ. οι Κοτιτσιώτες μετά το γεγονός (βλ σελ 15) με τους Τούρκους, δια την Πελοπόννησον «έθαψαν» ό,τι πολύτιμον διέθετον στο πηγάδι της κοινότητος, το οποίον ευρίσκετο εις θέσιν «Βάρκό τ’ Αντρέα Γκιζέρη». Η ακριβής θέσις του πηγαδιού παραμένει ακόμη άγνωστος 

    Γεωργούλας, Σωκράτης Δ. (1966)
  • Αντίκρυ στην Κέρκυρα, στον Άη- Στέφανο προς το ανοιχτό Ιόνιο, λένε ότι ήταν το παλάτι της Ναυσικάς. Εκεί είναι και το ποτάμι που έπλενε και όπου βγήκε ο Οδυσσέας. Είναι αμμουδιά εκεί και κοντά έχει ερείπια 

    Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1960)
  • Από τη Δρανίστα ήταν ο Δράνος Βασιλεύς στο Θραψίμι, άλλος βασιλεύς κι ερχότανε εδώ 

    Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
  • Απ’ εδώ είχαμε τον Πέτρον Χρήστου πριν να βγη κάθε βράδυ για επιχειρήσεις, εφορούσε ένα σακκάκι σαν «μπουφάν» που άστραφτε. Το είχαν πλέξει τα κορίτσια του χωριού και το είχαν κεντήσει με χάνδρες. Τα κορίτσια του είχαν φτιάξει φυλακτό με σταυρό και με φιλτίκι. Ακόμη του είχαν βάλει μέσα στο φυλαχτό γάλα στεγνό από κόρη και μάνα, που εθήλαζαν μαζί. Η κόρη έπρεπε να είναι πρωτόγενος. Το γάλα αυτό το... 

    Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1964)
  • Γκόγκος Αλιμήτρος

    Γύρω απ’ τα Κούτζιανα, κατατρεγμένος, ζούσε με το βιό του, ο σκηνίτης αυτός γεροτσέλιγκας. Η παράδοση λέει, ότι εχθροί του, για να τον ξεφορτωθούν απ’ το Λαρισινό λειβαδοτόπι Βρυσιά, τον καταγγείλανε στον πασά της Λάρισας ότι φυλάει τους κλέφτες στα μαντριά. Ο πασάς του παράγγελει ξερά: «Γκόγκο, φύγε αμέσως απ’ τα Βρυσιά, να μη ξημερωθείς αυτού». Ο Γκόγκος όμως δεν φοβήθηκε. Έκανε αναφορά στον Πασά...
    

    Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. (1948)
  • Δασκαλόπετρα= Πέτρα παρά την θέσιν χωρίς ένθα κοντά τους χωρικούς εδίδαξεν και εκεί ο ο μικρός. 

    Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου (1926)
  • Δεν πρωτοπλάστηκε ο Αδάμ, αλλά βγήκε ένα σκουλίκι και σιγά σιγά έγινε ο άνθρωπος 

    Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1965)
  • Αναπαντήρια

    Διότι ανεπαύθη εκεί ο βασιλεύς της νήσου Πτερέλαος. Τον παριστάνουν και στη σφραγίδα της κοινότητος βαθέος (βλ. σελ. 397). Οι αρχαιολόγοι είπαν πως εδώ ήτανε χυτήρια. (στη Λάκκα συνοικισμός εδώ με λιμάνι στου πουρνό π’ λου κάτου)
    

    Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1958)
  • Δύο ντερεμπέηδες. Ντουλκαρόγλους και Μπαλαμπάνογλους εις δύο διαφόρους εποχάς ήλθον δια ξηράς κατά της Αίνου όπως λέηλατήσωσι και καταστρέψωσιν αυτήν. Επειδή δε η πόλις της Αίνου υπερασπίζεται από βορρά προς νότον υπό λόφων και αποκρήμνων και υψηλών βράχων, απέναντι αυτών κατεσκευάσαν τα στρατεύματα των ντερεμπέηδων δύο λόφους κομίσαντα το χώμα δια των πηρών των. Οι λόφοι σώζονται εισέτι εις τα λεγόμενα... 

    Μανασσείδης, Συμεών Α. (1882)
  • Μπεμπερίνα

    Ένα αψηλό μέρος δίπλα στο Νταουτζή. Κει πιάσκε αιχμάλωτος ο Νικηφόρος, και ο Τσάρ-Κρούμ πήρε την κεφαλή του, την έκαμε χρυσή με μάλαμα και έπινε και έλεγε: Νας ντράβι βοϊνίτσι, ντα πίεμ σας Νικηφόρο dαgλαβά. (=Εις υγείαν, στρατό, να πιούμε από του Νικηφόρου το κεφαλ’)
    

    Μέγας, Γ. (1937)
  • Ένας γέροντας ασκήτευε στο Φερμέκουλο. (το νησάκι). Ένα καΐκι εδώθενε επήε στο μέρος αυτό και τόνε βρήκανε. – Καλημέρα γέρο! – Καλώς τα παιδιά! Και είπε «Κύριε, μη μ’ ελεήσης! – Όχι έτσι, γέροντα. – Πως παιδιά μου; Κύριελέησόν με. – Μωρέ να ‘μια 100 χρονών και να μην το ξέρω! Φύγανε οι ναύτες. Άρχισε αέρας. Αυτός πετάει το ράσο του για βάρκα και τρέχει και τοις φτάνει. Για σταθήτε παιδιά. Πως μου... 

    Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1958)
  • Ένας ήξερε ότι του Ευαγγελισμού την 25ην Μαρτίου ανοίγουν οι ουρανοί. Επήγε και έβγαλε μέσα από τα σίδηρα του παραθύρου του το κεφάλι του και επερίμενε να ανοίξουν οι ουρανοί. Σε μια στιγμή τους είδε ανοικτούς και ενώ ήθελε να πη. «Θεέ μου, δώσε μου ένα σοινίκι λίρες» είπε κατά λάθος «Θεέ μου δώσε μου ένα σοινίκι κεφάλι» και έτσι εφούσκωσε το κεφάλι του και δεν έβγαινε από τα σίδερα του παραθύρου 

    Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1969)
  • Κοκκαλού

    Έπεσε πολύ κόκκαλο κει πέρα και τη λένε Κοκκαλού. Έναν καιρό ο Νικηφόρος ο βασιλές, έγω τ’άκουσω έτσ’. Από ο Ραβδά δω μεριά προς την Αγχίαλο, απέ ένα μέρος πάει ο δρόμος στην Αγχίαλο, απέ άλλο μέρος στη Μεσημβρία. Έγινε πόλεμος τότε ο Νικηφόρος με τον Κρούμ’. Κατόπ’ ύστερα ανάλαβε ο πρίγκηπας κι’ έβγαλαν έξω από τα σύνορα τους Βούλγαρους
    

    Μέγας, Γ. (1937)
  • Έπεσ’ ένας βράχος στο Κάστρο. Εκαθόταν ένας και τραγούδαε. Γύρεψ’ ένα τσιγάρο κι απάνου στο τσιγάρο ξεψύχησς. Τον χωμάτισαν εκεί. Αυτό το λένε: «Στου Γκουλούνια το κοτρών’». ΄Ηταν ακόμα ζεστός, κει που τον εχτύπησ’ η πέτρα κι ερωτούσε. Θα ντ’ ν’ πάρουμε την Αμαλία; (ήταν ερωτευμένος). Αμ τι; Θα την αφήκουμε; Του λέγαν οι άλλοι. (Είναι η ιστορία εδώ και 50 χρόνια) 

    Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
  • Έχ’ ένα κοτρώνι μεγάλο, στ’ Αλέξ’ το κοτρώνι, που έχει τρεις ζωγραφιές: Έναν άντρα, μια γυναίκα και ένα παιδί. Λένε πως είναι από τον Μέγαν Αλέξανδρο, όταν ήτανε παιδάκι, με τη μητέρα του. Τους παρασταίνει η ζωγραφιά (σχεδιάσματα από τον καιρό και τη φύση) 

    Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
  • Εδώ σ’ ένα μέρος που πάμε προς τη Λευκάδα από το φανάρι έχει ένα μέρος- πέτρες δρόμος από μια μεριά σ’ άλλη, που λένε πως ο Οδυσσέας πέρναε τα πρόβατά του από τη μια μεριά στην άλλη («ο Δεσσσέας»). Στη Λυγιά, στην κοιλάδα του ποτάμου από κάτου, έχουνε πέσει καϊκια απάνου. 

    Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1958)
  • Εδώ υπάρχει Κάστρο και ήταν βασιλιάς κάποιο, Κτέναρος και έτσι ωνομάσθηκε το χωριό Κτένι 

    Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1965)
  • Είναι αντίκρυ στην πλατεία ένα πουρνάρι. Το πουρνάρι αυτό έχ’ τα σημάδια απ’ τους Τούρκους. Ήτανε κοντά το φυλάκιο, κι ρίχναν οι Τούρκοι στρατιώτες στου πουρνάρ’. (Στην πλατεία ήταν το φυλάκιο) 

    Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
  • Άγιος Γεώργιος ο Συρκάτης

    Είναι ένα παρεκλήσι βορείως των Πάνω Λευκάρων (1) περί το 1 ½ μίλι μακρυά από το χωριό. Τον λέγουν Συρκάτην, διότι όταν ήλθαν οι Τούρκοι στην Κύπρο έγινε κάπου εκεί μια μάχη με τους φράγκους και εχύθη τόσο αίμα που η γη εσύρκασε το αίμα). (εσύρκασεν= αηδίασεν η γη το αίμα) δηλ. η γη εκορέσθη με αίμα και δεν μπορούσε να πιη άλλο. Σημ (1) Κύπρου
    

    Αναστασιάδης, Γ. (1955)
  • Εις θέσιν «λάκκες της Κλεισούρας» ήτο ναός, όπου εκκλησιάζοντο οι κάτοικοι του χωριού και νεκροταφείον εις τάφον του οποίου ο Γεώργιος Καπετάνος το έτος 1955 ανεύρεν υάλινα αντικείμενα, κενά περιεχομένου 

    Γεωργούλας, Σωκράτης Δ. (1966)
  • «
  • »

Πλοήγηση

Όλο το ΑποθετήριοΑρχείο & ΣυλλογέςΤόπος καταγραφήςΧρόνος καταγραφήςΣυλλογείςΛήμμαΚατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)Ευρετήριο πηγώνΚείμενα

Ο λογαριασμός μου

Σύνδεση
Επικοινωνήστε μαζί μας | Αποστολή σχολίων
Κέντρον Λαογραφίας E-Mail: keel@academyofathens.gr
Δημιουργία/Σχεδιασμός ELiDOC
Λογισμικό DSpace Copyright © 2015  Duraspace


Το Έργο «Εθνικό δίκτυο ψηφιακής τεκμηρίωσης της άυλης και υλικής πολιτιστικής κληρονομιάς» στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ψηφιακή Σύγκλιση» του ΕΣΠΑ 2007-2013, συγχρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από εθνικούς πόρους.