Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Αλεξανδρής, Απόστολος"
-
Η αχλάδα πίσου έχει το κοτσάνι
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902) -
Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902) -
Η καλή ημέρα πό το πρωί φαίνετ'
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902) -
Η καλή νοικοκυρά είναι δούλα και κυρά $
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902) -
Η κότα σκαλιθρίζοντας βγέλλει τα μάτια της
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902) -
Η κουπαρία λέει της κοπέλλας βγάλε με γιατί θα σε βγάλου
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902)Κουπαρία = αράχνη, κυρίως ιστός αράχνης -
Η νύφη όντας γεννηθή πεθθεράς θα μοιάση
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902) -
Η οργή του Θεού πο τα τσεραμίδια κατεβαίνει
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902)Ερμηνεία: Επί απροσδοκήτων δυστυχιώνν -
Η παντρειά και το τσουκάλι 'ς θέλ' αναγκαση μεγάλη
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902) -
Η πέτρα που τσυλειέται μούσκλι δεμ πιάνει
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902) -
Η πουλλή δουλειά τρώει τούν αφέντη
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902) -
Η σκύλα πό τή βιάση της στραβά κουτάφια κάμνει
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902) -
Ή μικρός μικρός παντρέψου ή μικρός καλογερέψου
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902) -
Ή παπάς παπάς ή ζευγάς ζευγάς
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902) -
Ήρτανε τα άγρια να διώξουνε τα ήμερα
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902) -
Θέλει ναν΄ τόχ΄ η κούτρα του να κατεβάζη ψείρες
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902) -
Θέλεις θέριζε και δένε, θέλεις δένε και κουβάλειε
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902) -
Θρέψε λύκο το χειμώνα, να σε φάη το καλοτσαίρι
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902) -
Θώρειε με και μη μ' εγγίζης
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902)