Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Αλεξανδρής, Απόστολος"
-
Παπάς παπά καλό δε θέλει
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902) -
Παρηγοριά 'ς τον άρρωστο ως που να βγη η ψυχή του
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902) -
Πέκανε τ' αστέρια και τα τσιμπάνε οι κόττες
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902)Ερμηνεία: ευγενής οικογένεια παρακαλέι δια τι αγενή τοιαύτων -
Πέντε μέτρα ε' κοψε
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902) -
Πέρσι κάη φέτι βρώμητσε
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902) -
Πέσε πίτα να σε φάου
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902) -
Πεθαμένο μη με δης και ζουντανό όπως θέλεις
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902) -
Πεθθερά καμπάνα έχεις, κι' αντραδερφή σημαντήρι
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902) -
Πειότερα αρνιά 'ς το μακελειό παρά παλιοπροβάτες
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902)Ερμηνεία: Ο θάνατος δεν δυμβαίνει κατά σειράν -
Πειότερο ψωμί τρώγεται με το μέλι παρά με το ξύδι
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902) -
Περσινός λαγός φετινή κακαράτζα
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902) -
Πες μου πως σ' εδείρανε τσαι ξέρου πόσες έφαγες
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902) -
Πήγε για λαγό κ' έβγαλε λύκο να τον φάη
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902) -
Πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902) -
Πήρε ο τρελλός κατήφορο
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902) -
Πότε γέν' η κολοκύθθα, πότε στράβωτσε ο λαιμός της
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902) -
Ποίος σου έβγαλε το μάτι; - Ο αδερφός μου. - Γι' αυτό είναι βγαλμένο βαθιά
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902)Σημείωση :περι αυή η έννοια παρίσταται και εν τω υπ' αριθμ. 8 σελ. 183, δημοτικώ άσματι ώς εξής: Γιατρέ μου, εγιάτρειζες πολλούς κομμένους και σφαμένους, “Γιατρεύτε μου κι αυτόν το νιό που είναι αδερφοσφαμένους” Εγώ πολλους ... -
Ποντές ξεζεύγουν οι γεωργοί οι κερατάδες
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902)Ερμηνεία: Επί των φιλοπόνων οίτινες άρχονται της εργασίας καθ' ον χρόνον οι άλλοι ετελείωσαν το έργον -
Ποσοί νεκροί που κάθονται 'ς τ' αρρώστου το κεφάλι
Αλεξανδρής, Απόστολος (1902)