Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Νίτσος, Νικόλαος"
-
Όλ' έκλαιγαν, τα ντέρτιά τους κι ο μυλωνάς τ' αυλάκι
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Ερμηνεία: Επί των μεριμνώντων μόνον δια τα ίδια συμφέροντα, των εγωϊστικώς σκεπτομένων και των μηδέν αίσθημα φιλαληλίας επιδεικνυόντων -
Όταν 'πρεπε, δεν έβρεχε και το Μάη εχιόνιζε
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Ερμηνεία: Επί των ακαιρως και απροσδιονύσως συμβαινόντων -
Όταν ένας έχη μασιά, γιατί να κάψη τα δάκτυλά του;
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Ερμηνεία: Επί των διαθετόντων εύκολα και άφθονα μέσα προς επιτυχίαν του σκοπού, επομένως οι τούτοι δεν έχουσι ανάγκην να υποστώσιν ταλαιπωρίας -
Ούτ' ο τάτος του αμπέλι ούτ' ο γυιός του κλαδευτήρι
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Επί των διαδοχικώς κακοτυχών, απροκόπτων και ανικάνων να βελτιώσωσι τα καθ' εαυτούς -
Ούτε και ορνίθια έχω ούτε και αλουπού φοβιούμαι
Νίτσος, Νικόλαος (1931)Παροιμία δηλούσα ότι αδιαφορεί τις εις περιστάσεις, καθ΄ ας ο ίδιος ουδέν έχει να διακινδυνεύση η ζημιωθή -
Ουδέ συ παπά, στα Φώτα, ουδ' εγώ στον αγιασμό σου
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Περί των ουδέποτε περί ουδενός συμφωνούντων -
Πήγε για λαγό κι έβγαλε γουρούνι
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Ερμηνεία: Επί των επιτυγχανόντων εις τας επιχειρήσεις των πέραν πάσης προσδοκίας -
Πλατειά καρδιά φυτεύει αμπέλι κ' η στενή το ξεριζόνει
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Περί του ότι δεόν να ώμεν υπομονητικοί και εύθυμοι, καθόσον η θλίψις και η στεναχωρία αποβαίνουσιν ολέθριαι εις ημάς αυτούς -
Πλερώνω σαν ο Φράγκος την κόττα
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Ερμηνεία: Επί πληρωμής υπερβολικής, υπέρ την αξίαν του αντικειμένου -
Πό το πικρό στ' ανάλατο
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Επί των διαδοχικών και αλλεπαλλήλως περιπτόντων εις δυστυχίας. -
Πότε γίνηκε το κολοκύθι. Πότε στραβωσ' ο λαιμός του!
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Συνοδεύεται από κείμενο ... -
Πού κοιμάται ο Διάολος; Στου μουλοχτού τον κώλο!
Νίτσος, Νικόλαος (1931)Ερμηνεία: Παροιμ. Χυδαιολογική σημαίνουσα ότι οι φαινόμενοι ήσυχοι, ειρηνικοί και πράοι είνε πολλάκις πονηρότεροι των χαρακτηριζομένων εκ του εμφανούς ως κακών -
Σ' άντρα με μουστάκια και σε γυναίκα με βυζιά μη χάνης τα λόγια σου
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Περί του ότι ενήλικες δεν είνε επιδεκτικοί διορθώσεως δια συμβουλών -
Σ' εγύρευα με το κερί και σ' ηύρα με τον ήλιο
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Επί των ανελπίστως συναντώντων τινά, προ πολλού επιμόνως αναζητούμενον, ή επί των επιτυγχανόντων εφετόν τι απροόπτως και ακόπως -
Σ' κώθηκ' από τη γούρα
Νίτσος, Νικόλαος (1931)Λέγεται επί ανθρώπου ασθενήσαντος σοβαρώς και μόλις αρχίσαν αυτός ν' αναρρωννύη. Γούρα εδώ σημαίνει ο τάφος, το μνήμα. Ανάλογος φράσις: Βγήκ' απ' το μνήμα, λεγομένη περί ανθρώπου νοσήσαντος, επιθανατίως και μόλις διασωθέντος. -
Σαμ μου δώκη ο Θεός με το σακκί, θα σου δώκω κι εγώ με το σακκούλι
Νίτσος, Νικόλαος (1926) -
Σαν η κόττα στο στάρι
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Περί των ευτυχούντων εν πάσι και των ευρισκομένων εν καταστάσει πληρούση όλας των τας επιθυμίας -
Σαν ο ποντικός στον πάλιουρα
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Περί των ευρισκομένων εν εκτάκτως δυσχερεί θέσει -
Σαν τα λάχανα στο κακκάβι
Νίτσος, Νικόλαος (1931)Παροιμιώδης φράσις εν χρήσει δια περιστάσεις περιπλόκους και ακαθορίστους. Μας έκαμαν σαν τα λάχανα στο κακκάβι = Μας έκαναν άνω κάτω ̇ προεκάλεσαν μεταξύ μας έριδας και φιλονεικίας -
Σαν το κολοκύθι στη βίρα
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Ερμηνεία: Επί καταστάσεως ασαφούς και ακαθορίστου, μη επιτρεπούσης άμεσον λήψιν αποφάσεως