Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Οικονόμου, Μάνθος Κ."
-
Οπ' τουν ρίξ η μοίρα τ'
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ερμηνεία: Επί των μη δυναμένων δι' οιονδήποτε λόγον τα έχουν προδιαγεγραμμένον σχέδιον και απόφασιν -
Οπου πουνεί γομαρνα φουναζ'
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ίσως τω αρχαίω: “Όπου τις αλγεί εκεί και τον νουν έχει” -
Ου άντρου γυιός μ' πέθανι, γλυκκά χαρά που μ' ηύρι (sic)
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939) -
Ου αγ' ρουφάης κιρδίζ'
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Λέγεται περί εκείνων που πολλάκις κερδίζουν ανώ δεν περιμένουν να ωριμάση εντελώς η υπόθεσις -
Ου Βλάχους νίβουνταν κι η φουστανέλλα τ' χαίρουνταν
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Δια τον νιπτόμενον τον μεταφέροντα τας ακαθαρσίας εις τα ενδύματά του -
Ου γέρους κι αν στουλίζιτι, στουν ανήφουρου γνουρίζιτι
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Επί γερόντων που νεανίζουν (sic!) και οι οποίοι προδίδονται εις τας δυσκόλους περστάσεις -
Ου γύφτους αν δεν ΄πινέσ΄ του σπίτ΄ τ΄ πέφτ΄ κι τουν πλακών΄
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Επί αυτοεπαινουμένου -
Ου γύφτους κι ου τσανακουλλύφτ΄ς είν΄ άλλ΄ νάδιρφα
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939) -
Ου γυιός τ' πουλυφάη όσου βρη τόσου θα φάη
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Συμβουλευτική προς οικονομίαν -
Ου διάουλους έχ' πουλλά πουδάρια
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ερμηνεία: Το κακόν ταχέως κ' απροόπτως παρουσιάζεται -
Ου διάουλους κι ου λύκους στου γιοφύρ' ανταμώνουντι
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ερμηνεία: Δυο κακοί όταν ανταμωθούν εις επικίνδυνον μέρος καταστρέφονται -
Ου διάουλους όντας γηράζ' χίνιτι καλόηρους
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939) -
Ου διάτανους ούτι σκάπτ' ούτι κλαδεύ'
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ερμηνεία: Δεν έχει άλλην τινα εργασίαν αλλά τα πάντα διατείνει ή βάζει τους ανθρώπους εις πειρασμόν -
Ου ζουρλός τα παρδαλά αγαπά
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939) -
Ου κάλπ'κους ου παράς δε χάνιτι
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Οι δια την αρετήν των επωφελείς και χρήσιμοι προώρως εκλείπουν, ενώ τουναντίον οι όλως άχρηστοι ή δια την κακίαν των επιβλαβείς διασώζονται -
Ου κακός μύλος έχ' κι του ξάι τ' κακό
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Προς τους καθ' έκαστα κακούς, όταν η αρχική τάσις το κακόν επιδιώκη -
Ου καλός άνθρουπους αγαπιέτι
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)