Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής
Αποτελέσματα 49-68 από 673
-
Απόμεινε σαν η Σούλτω με την οκνά
(1929)Ενώ κάποτε όλα είναι έτοιμα διά τι ευχάριστον γεγονός, αίφνης όλως απροσδοκήτως και παρ' ελπίδα συμβαίνει κάτι και ματαιώνει την υπόθεσιν -
Ας με λέν' Βοϊβοντίνα κι ας πεθαίν' από την πείνα
(1929)Οι τιμητικοί τίτλοι και τα εγκώμια δεν ωφελούν τον πτωχαλάζονα άνθρωπον, τον μη έχοντα και αυτόν τον επιούσιον άρτον -
Ας με λένε Βοϊβοντίνα κι' ας πεθαίν' από τημ πείνα
(1953)Οι τιμητικοί τίτλοι και τα εγκώμια δεν ωφελούν τον πτωχαλάζονα άνθρωπον, τον μη έχοντα και αυτόν τον επιούσιον άρτον -
Ας πιη ψα ξύδ'
(1929)Όταν ένας είναι θυμωμένος και δυσαρεστημένος άνευ λόγου, του λέμε την παραπάνω φράσιν, ειρωνευόμενοι αυτόν -
Ας πιη ψια ξίδ'
(1953)Όταν ένας είναι θυμωμένος και δυσαρεστημένος άνευ λόγου, του λέγομεν την ανωτέρω φράσιν, ειρωνευόμενοι αυτόν -
Αφορμή του λύκου χαρά του πιστικού
(1953)Ερμηνεία: Οι πονηροί επωφελούνται μιας συγχύσεως δικαιολογημένης, διά να σφετερισθούν δολίως ξένα πράγματα -
Βαφτίζω και μυρώνω, θέλει ζήση, θέλ' μη ζήσ'
(1953)Λέγεται όταν τις εκτελή μίαν εργασίαν κατά καθήκον μεν αλλά αδιαφόρως, διότι η εκ του αποτελέσματος αυτή ωφέλεια είναι αμφίβολος -
Βήκε η πομπή στο δρόμο και γελάει τον κόσμον όλο
(1953)Ο αξιοκατάκριτος και ο ένοχος δεν έχει το δικαιωμα να σατιρίζη και να κακολογή ανθρώπους ηθικούς και φρονίμους -
Βλάχος και φιλοτιμία δυο πράγματ' εναντία
(1953)Αυστηρά κάπως η κρίσις του λαού. Πάντως εξακολουθεί να λέγηται η παροιμία αυτή. -
Βόηθα Παναγία! Ταράξ' να σε βοηθήσω
(1953)Δεν πρέπει να αναμένωμεν τα πάντα από την θείαν πρόνοιαν αναγκη και οι ίδιοι να προσπαθώμεν -
Βούρμπιανη καριασί ...μουζαβίρ τορμπασή
(1953)Είχαν και οι μουσελίμηδες ( υποδιοικηταί επαρχιών) τον κάλαθον των αχρήστων δια τας ενοχλητικάς αναφοράς των Κοινοτήτων -
Βουνό με βουνό δε σμίγει
(1953)Γνωστοί άνθρωποι μετά παρέλευσιν ετών συναντώνται πολλάκις όλως παρ' ελπίδα και απροσδοκήτως -
Βρύζα, στάρ' ένα παζάρ' ;
(1953)Όπως η βρύζα το σιτάρι δεν έχει μια όμοια τίμη, το ίδιο συμβαίνει και για τους ανθρώπους. Κάθε άνθρωπος έχει τη αξία του -
Βρύζα, στάρ' ένα παζάρ';
(1953)Όπως η βρύζα και το σιτάρι δεν έχει μια όμοια τιμή, το ίδιο συμβαίνει κ' για τους ανθρώπους. Κάθε άνθρωπος έχει την αξία του