Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Σαμίδης"
-
Το πρόσωπο του ανθρώπου είναι σπαθί
Σαμίδης (1912) -
Το πρόσωπον είναι σπαθί και κόβγει τες κοβέντες
Σαμίδης (1912)Ερμηνεία: Το πρόσωπον είναι πάντοτε σεβαστον -
Το ρόδον κάμει αγκάθι και τ' αγκάθι κάμει ρόδον
Σαμίδης (1912)Ερμηνεία : Από καλόν άνθρωπον γεννιέται κακός κ΄από κακό καλός -
Το σιτάρι θα γυρίση θα γυρίση εις τον μύλον θα καταντήση
Σαμίδης (1912)Ερμηνεία: Λέγεται δι' υπόθεσιν, ήτις οποίας φάσεις και αν λάβη θα λήξη εκεί ένθα πρέπει να καταλήξη -
Το ψέμα είναι το αλάτι της αλήθειας
Σαμίδης (1912) -
Τον γάδαρον δεν τον ρωτουν, όταν τον σαμαρώνουν
Σαμίδης (1912)Ερμηνεία: Οι μεγάλοι επιβάλλουσι την θέλησιν αυτών επί τους μικρούς ανεξετάστως -
Τον γκαβό στο στραβοχώρι πρωτομάστορα τον κάμουν
Σαμίδης (1912)Ερμηνεία: Όπου αμάθεια και απειρία εκεί πρωτίστως και η ημιμάθεια -
Τον εαυτό το βγάζεις τάρα
Σαμίδης (1912)Ερμηνεία: Προς τον κατηγορούντα άλλους κ' δεικνύοντας τινές τι υποχρεούνται να πράξωσι -
Τον Ιούνιον αφήνουν το δρεπάνι και πιάνουν τη δουκάνη
Σαμίδης (1912)Σημείωση: δουκάνα=τοκάνη το εκ δύο χονδρών σανίδων συγκροτουμένων αλωνιστικόν όργανον, έχον υφ' εαυτό χάλικας (τσακμακόπετρες) -
Τον κρέμασαν τα χουλιάρια
Σαμίδης (1912) -
Τον Μάη πίνε το νερό τον θεριστή το ξύδι τον Αλωναρη το κρασί να γίνης παλληκάρι
Σαμίδης (1912)Ερμηνεία: Γνωμικόν -
Τον Μάη χηρεύουν οι θεραπειανές
Σαμίδης (1912)Ερμηνεία: Θεραπειά συνοικία Κωνσταντινουπόλεως της οποίας οι άνδρες ταξιδεύουν εις την μαύρην θάλασσαν, όπου και κινδυνεύουσι -
Τον μεθυσμένον τον εφοβήθηκε και ο τρελλός
Σαμίδης (1912) -
Τον μήνα που δεν έχει ρ βάλε ςτο κρασί νερό και τον μήνα πόχει ρω μη βάλης 'ς το κρασί νερό
Σαμίδης (1912)Ερμηνεία: Επειδή κατά τους μήνες Μάϊου, Ιουνίου, Ιουλίου και Αυγούστου (μη έχοντας το στοιχείο ρ) γίνονται οι μεγαλύτεροι καύσωνες ο άκρατος οίνος βλάπτει -
Τον μήνα που δεν έχει Σάββατον
Σαμίδης (1912) -
Τον Νοέμβριον ματασπείρε
Σαμίδης (1912) -
Τον ξένο μεσ στο σπίτι σου για μάρτυρα τον έχεις
Σαμίδης (1912)Ερμηνεία: Διότι βλέπων τας ελλείψεις σε κατηγορεί έξω